Με αφορμή την συναυλία των Guns N’ Roses στην Ελλάδα στις 22 Ιουλίου 2023, το Avopolis κάνει μια αναδρομή στις συναυλίες που έχει παρακολουθήσει ένας οπαδός τους, από το 2006 μέχρι και το 2018, παραθέτοντας παράλληλα και ορισμένες πληροφορίες και γεγονότα που συνέβησαν κατά το έτος της συναυλίας.
2006
Βρισκόμαστε στο 2006. Το saga των ηχογραφήσεων του Chinese Democracy είχε ξεκινήσει για κάποιους από το 1995, αλλά θεωρητικά επίσημα ξεκινά όταν οι Slash/Duff/Matt έχουν αποχωρήσει από τους Guns N’ Roses και ο Axl Rose, με διάφορους μουσικούς, προσπαθεί να ξαναστήσει το συγκρότημα. Μετά την αποτυχημένη περιοδεία του 2002 που διακόπηκε κακήν κακώς, για περίπου 4 χρόνια στο στρατόπεδο των Guns N’ Roses υπήρχε μια περίεργη «ησυχία», δίχως πολλά νέα να βγαίνουν προς τα έξω. Ώσπου τον Φεβρουάριο του 2006, ο Axl πηγαίνει στο Chelsea night club για να γιορτάσει τα 44α γενέθλια του και δίνει στον DJ να παίξει ένα CD στο οποίο περιείχε τραγούδια από το ακυκλοφόρητο Chinese Democracy! Την ίδια εποχή, σκοπίμως ή όχι (μέχρι και σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί εάν το προκάλεσε το τότε management) διαρρέουν ορισμένα τραγούδια από το Chinese Democracy, όπως τα “There Was A Time”, “The Blues”, “IRS”, “Better” και μια φρενίτιδα ενθουσιασμού ξεσπά στους κύκλους των οπαδών τους.
Ομοίως τον Φεβρουάριο, ανακοινώνονται ορισμένες ημερομηνίες για συναυλίες στην Ευρώπη, ενώ την ίδια εποχή πληθαίνουν οι φήμες πως η σύνθεση του Appetite For Destruction θα επανενωθεί για μια σειρά από συναυλίες, και ειδικότερα στο Download festival της Αγγλίας. Πριν έρθουν οι Guns N’ Roses στην Ευρώπη, θα έδιναν 4 συναυλίες τον Μάιο για ζέσταμα στο Hammerstein Ballrom της Νέας Υόρκης, και καθώς ο εκκεντρικός κιθαρίστας Buckethead έχει αποχωρήσει εδώ και αρκετά χρόνια από τους Guns N’ Roses, η ανυπομονησία να μάθουμε τον τρίτο κιθαρίστα του συγκροτήματος είναι μεγάλη. Και πάλι δίχως επιβεβαίωση (αλλά μάλλον ισχύει), μέχρι τελευταία στιγμή ο Axl προσφέρει αρκετά χρήματα στον Buckethead, καθώς επιθυμεί την επιστροφή του, ενώ ένας καυγάς του Axl με τον μπασίστα Tommy Stinson λίγες ημέρες πριν τις συναυλίες οδηγεί τον Stinson προσωρινά εκτός συγκροτήματος, με τον Duff να είναι standby για κάθε ενδεχόμενο, Όταν γίνεται η πρώτη συναυλία στην Νέα Υόρκη, τελικά, ο Stinson όχι μόνο είναι κανονικά στο συγκρότημα, αλλά και γίνεται αφορμή για μια ιδιαίτερη συναισθηματική στιγμή με τον Axl να τον αγκαλιάζει κατά την διάρκεια των συναυλιών. Ο νέος τρίτος κιθαρίστας είναι ο βιρτουόζος Ron "Bumblefoot" Thal (με σύσταση του Joe Satriani) ο οποίος ήταν γνωστός στους κιθαριστικούς κύκλους για τις κυκλοφορίες του. Οι τέσσερις συναυλίες πηγαίνουν πάρα πολύ καλά, ακούγονται τραγούδια από το ακυκλοφόρητο Chinese Democracy, και οι Guns N’ Roses αποκτούν ξανά ένα ροκ look, καμιά σχέση με το industrial look που είχαν την περίοδο 2000-2002 με αποκορύφωμα την εμφάνιση τους στα MTV Awards 2002.
https://www.youtube.com/watch?v=qoVxR2TR3K4
11 Ιουνίου 2006 - Donington, Αγγλία @ Donington Park (Download Festival) 
Με το που ανακοινώθηκαν οι συναυλίες των Guns N’ Roses στην Ευρώπη, σχεδόν άμεσα, έκλεισα για να πάω και στο πρώτο μου φεστιβάλ στο εξωτερικό, που δεν ήταν άλλο από το Download Festival στην Αγγλία, στο Donington Park. Στο ενδιάμεσο είχε ανακοινωθεί ότι οι Guns N’ Roses, θα έπαιζαν μερικές συναυλίες ως opening act των The Rolling Stones στην Ευρώπη, ώσπου ο Keith Richards έπεσε από… δέντρο καρύδας κατά τη διάρκεια των διακοπών του. Τι σχέση έχει αυτό; Θα διαβάσετε στην συνέχεια.
Την πρώτη μέρα είχα δει τους Tool, την δεύτερη Metallica παίζοντας όλο το Master Of Puppets. Την τελευταία ήμερα, ήταν η σειρά των Guns N’ Roses για να εμφανιστούν στο Download Festival. Τελευταία φορά που είχαν παίξει στο Donington Park ήταν το 1988, όταν και 2 οπαδοί είχαν σκοτωθεί από τον συνωστισμό κατά την διάρκεια της εμφάνισης τους. Δίχως καμιά καθυστέρηση, 20:05 "You know where you are?" ρωτάει ο Axl και μπάσιμο με το "Welcome To The Jungle", και η συνέχεια με "It's So Easy", "Mr. Brownstone", "Live And Let Die", και εγώ να βρίσκομαι σε έκσταση. "Sweet Child O'Mine" στην συνέχεια και ο Axl ξαφνικά ανακοινώνει ότι "we 're having some technical problems, so we 're gonna take a break" . Και από εδώ και πέρα αρχίζουν τα «ωραία»: το κοινό άρχισε να πετάει μπουκάλια στη σκηνή, άλλα με νερό, άλλα με... κάτουρα, και η κατάσταση άρχισε να γίνεται εκρηκτική. Για να ηρεμίσουν κάπως το πράγματα βγαίνει στη σκηνή ο Bumblefoot για να παίξει μια guitar version του "Don't Cry" με το κοινό να ηρεμεί λίγο. Και εκεί που ακολουθεί το "You Could Be Mine", στη μέση του κομματιού ο Axl φεύγει από τη σκηνή αφήνοντας το group να παίξει instrumental το υπόλοιπο κομμάτι και, σα να μην έφτανε αυτό, κάπου εκεί ο Stinson πετάει με νεύρα το μπάσο του καθώς είχε δεχτεί μερικά μπουκάλια και φεύγει από τη σκηνή. Ακολουθεί μια συγγνώμη του Stinson, και ένα επικό rant του Axl “ I think we have a decision to fucking make… I’m supposed to do my job, you’re supposed to fucking do yours, Tommy is supposed to do his and whoever the else the fuck supposed to do theirs including the stupid idiot who keeps blocking the runaway over here has to do theirs. Or I don’t need to be here, it’s that fucking simple. I’ve been fucked about five or six times down here and I’m sick of it. I mean, it wouldn’t take fucking rocket scientist for someone to come and hook up my mic back but you couldn’t do that, why not? Fell asleep on the prelude?"
Εδώ η συναυλία θα μπορούσε να είχε τελειώσει, είτε γιατί θα έφευγε ο Axl από την σκηνή, είτε γιατί οι Άγγλοι θα συνέχιζαν να πετάνε συνεχώς μπουκάλια. Όμως η συναυλία συνεχίστηκε με έναν ξενερωμένο Axl να τραγουδά το "Better", ακίνητος μπροστά στο μικρόφωνο, και μετά, λες και κάποιος πάτησε ένα μαγικό κουμπί, η διάθεση του Axl, άλλαξε τελείως προς το καλύτερο και η συναυλία απογειώθηκε. "I'd like to welcome a very good friend of mine... Mr. Izzy Stradlin..." και το Donington παίρνει φωτιά, ξεκινώντας να παίζουν το "Think About You", να φωνάζει και τον Sebastian Bach για ένα ντουέτο στο "My Michelle"με τον Axl κάποια στιγμή να λέει "I don't wanna go home" για να παραδεχτεί ότι "that's different to how I felt an hour ago". Όλο το συγκρότημα, ήθελε κάτι να αποδείξει. Η φωνή και η εμφάνιση του Axl το 2006 ήταν στα καλύτερα της, ο κιθάριστας Robin Finck είχε περάσει την Nine Inch Nails εμφάνιση που είχε το 2000-2002 και ήταν επί σκηνής ξεκάθαρα ο νούμερο 1 κιθαρίστας των Guns N’ Roses το 2006, ενώ έχει την φάση του, ότι από τα 3 επίσημα video που έχουν βγει από το Download 2006, στο "Nightrain" η κιθάρα του Bumblefoot δεν ακούγεται καθόλου για τεχνικούς λόγους κατά την διάρκεια του πρώτου του σόλο. Το τέλος, όπως πάντα, με το "Paradise City"και η πρώτη φορά που είδα τους GunsN’ Roses, έλαβε τέλος.
Setlist: Welcome To The Jungle, It's So Easy, Mr. Brownstone, Live And Let Die, Knockin' On Heaven's Door, Robin Guitar Solo (Finlandia), Sweet Child O' Mine, Ron guitar solo (Dont Cry), You Could Be Mine, Robin & Richard Guitar Duet (Beautiful), Better, Out Ta Get Me, Dizzy Piano Solo (Ziggy Stardust), The Blues, Think About You (with Izzy Stradlin), November Rain, My Michelle (with Sebastian Bach), Smoke On The Water (Izzy intro) / Patience (with Izzy Stradlin), Nightrain (with Izzy Stradlin), Madagascar, Rocket Queen, IRS, Chinese Democracy, Used To Love Her (with Izzy Stradlin), Robin Guitar Solo, Paradise City (with Izzy Stradlin)
10 Ιουλίου 2006 - Μαλακάσα, Ελλάδα @ Terravibe (Rockwave Festival)
Όπως είπαμε και πιο πάνω, οι Guns N’ Roses, θα έπαιζαν στην Ευρώπη μερικές επιλεγμένες συναυλίες ως το opening act των The Rolling Stones, αλλά ο Keith Richards είχε άλλα σχέδιο. Ξαφνικά λοιπόν, δημιουργήθηκε ένα κενό στην περιοδεία των Guns N’ Roses, και ως εκ θαύματος, μαθαίνουμε ότι οι Guns N’ Roses θα εμφανισθούν σε Ελλάδα και Τουρκία λόγω της ακύρωσης των συναυλιών με τους The Rolling Stones. Η ημερομηνία της συναυλίας ήταν η 10η Ιουλίου 2006, με την συναυλία να ανακοινώνεται περίπου 20 ημέρες πριν. Σε σχέση με την συναυλία στο Download Festival, υπήρχε μια αλλαγή στο lineup των Guns N’ Roses, καθώς ξέροντας ότι ο Brian "Brain" Mantia (drums) θα έφευγε κάποια στιγμή από την περιοδεία γιατί η γυναίκα του θα γεννούσε, είχαν έτοιμο αντικαταστάτη, τον Frank Ferrer, ο οποίος το αρχικό πλάνο έλεγε ότι θα ήταν για να ολοκληρωθεί το τουρ, όμως έχει παραμείνει στους Guns N’ Roses από το 2006 μέχρι και σήμερα.
Η συναυλία των Guns N’ Roses, εντάχθηκε στο πλαίσιο του Rockwave 2006, αλλά καθώς ήταν μια προσθήκη τελευταίας στιγμής, πριν από τους Guns N’ Roses υπήρχαν μόνο οι Star Star. Κάτι η τελευταία στιγμή, κάτι η έλλειψη συγκροτημάτων πριν από τους Guns N’ Roses, αλλά το βασικότερο το σνομπάρισμα από μεγάλη μερίδα του ελληνικού κοινού ότι αυτό που είχε έρθει το 2006 δεν ήταν οι Guns N’ Roses, αλλά κάτι άλλο, είχε σαν αποτέλεσμα να μαζέψει η συναυλία περίπου 15.000 θεατές. Καθόλου άσχημα με αυτά τα δεδομένα.
Από πλευράς απόδοσης, η συναυλία στην Ελλάδα ήταν ίδια και καλύτερη από αυτή που είχα παρακολουθήσει στο Download Festival. Δεν υπήρχε το παραμικρό ευτράπελο, εκτός από μια μικρή καθυστέρηση από την ώρα έναρξης των Guns N’ Roses, που δεν πτόησε κανέναν, καθώς και πάλι, στις 22:05, από τα ηχεία ακούστηκε intro που παρέπεμπε σε κινηματογραφική ταινία και στη συνέχεια η μαγική στιγμή ήρθε. Το χαρακτηριστικό riff του "Welcome To The Jungle" ακούγεται και ο Axl φωνάζει "you know where you are?" με το Terra Vibe να παίρνει «φωτιά». Επιγραμματικά αναφέρω ορισμένες χαρακτηριστικές σκηνές από την συναυλία, όπως:
- Kατά την διάρκεια του"Knockin' On Heaven's Door" τον Axl να αστειεύεται γιατον Bob Dylan λέγοντας "maybe we will put this in another live record so Bob Dylan can get another check".
- Πριν το solo του Richard Fortus ο Axl τραγούδησε (!) ένα μέρος από το "Light My Fire", φανερώνοντας την καλή διάθεση που είχε.
- Πριν το "November Rain" τραγούδησε ο Axl το "The Asshole Song"
- Κατά την διάρκεια της instrumental version του "Don't Cry"από τον Bumblefoot, όλο το Terra Vibe να τραγουδάει το τραγούδι.
- Τον Izzy Stradlin να είναι ξανά μαζί με τους Guns N’ Roses στην Ελλάδα και να εμφανίζεται στα "Patience"/"Nightrain"/"Paradise City"
- Τον Axl στο τέλος της συναυλίας να έχει μια ελληνική σημεία στους ώμους του, και να κοιτάει ένα πανό που του έδωσαν, και γενικά να είναι σε μεγάλα κέφια.
Έστω και από σπόντα λοιπόν, είδαμε την version των Guns N’ Roses του 2006 στην Ελλάδα, σε μια συναυλία που για διάφορους λόγους, δεν θα περάσει στην συναυλιακή ιστορία της χώρας μας, αλλά για όσους ήταν εκεί, ήταν μια εμφάνιση καταπληκτική με τον Axl να είναι σε “cheat mode” στα φωνητικά.
Setlist: Welcome To The jungle, It's So Easy, Mr. Brownstone, Live And Let Die, Robin guitar solo, Sweet Child O' Mine, Knockin' On Heaven's Door, Dizzy piano solo, The Blues, You Could Be Mine, Richard guitar solo, Richard and Robin guitar duet (Beautiful), Out Ta Get Me, November Rain, Better, Band introductions, Bumblefoot guitar solo (Don't Cry), Madagascar, My Michelle, Patience (with Izzy Stradlin), Nightrain (with Izzy Stradlin)
Encore: Robin guitar solo, Paradise City (with Izzy Stradlin)
Οι συναυλίες συνεχίστηκαν σε Ευρώπη και Αμερική με μεγάλη επιτυχία, ο Axl Rose σχετικά με το πότε θα κυκλοφορούσε το Chinese Democracy, είχε πει την θρυλική ατάκα "soon is the word", ενώ για πρώτη φορά ανακοινώθηκε ως πιθανή ημερομηνία κυκλοφορίας του άλμπουμ η 6η Μαρτίου 2007, η οποία φυσικά δεν ίσχυσε ποτέ.
2010
Το 2010 βρίσκει τους Guns N’ Roses να έχουν κυκλοφορήσει επιτέλους το Chinese Democracy το 2008, να περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο, έχοντας μια ακόμα αλλαγή στην σύνθεση τους με τον Robin Finck να αποχωρεί για δεύτερη φορά από τους Guns N’ Roses για να ενταχθεί ξανά στους Nine Inch Nails, και την θέση του να παίρνει ο DJ Ashba που είχε κάνει όνομα ως ο κιθαρίστας των Sixx A.M. Από εκεί και πέρα, το 2010 ήταν γεμάτο από φήμες. Φήμες ότι υπάρχουν ξανά προτάσεις για επανένωση με τον Slash, φήμες ότι οι Guns N’ Roses ηθελαν να κυκλοφορήσουν την συνέχεια του Chinese Democracy και η δισκογραφική τους εταιρεία δεν το δέχτηκε, φήμες ότι είχαν απολύσει τον διάσημο manager Irving Azoff, γιατί με τον τρόπο του έκανε σαμποτάζ στο Chinese Democracy σε θέμα marketing, ώστε να αναγκάσει τον Axl να δεχθεί τις προτάσεις που υπήρχαν στο τραπέζι για επανένωση με τον Slash. Για πρώτη φορά ο Bumblefoot δηλώνει την δυσαρέσκεια του με την κατάσταση στους Guns N’ Roses, λέγοντας ότι μαθαίνει τα σχέδια την τελευταία στιγμή και δεν μπορεί να προγραμματίσει τις δικές του εμφανίσεις (μπροστά σε 50 άτομα-κακία το ξέρω), και επιπλέον ότι θέλει να δουλέψει μαζί με το συγκρότημα σε καινούρια τραγούδια. Το καλοκαίρι του 2010, μερικές μέρες πριν αρχίσει η Ευρωπαϊκή περιοδεία, ένα tweet από τον Axl, ανακοίνωνε ότι η περιοδεία ακυρώνεται. Την άλλη ημέρα, οι Guns N’ Roses ανακοίνωσαν ότι κάποιος είχε κάνει hacking στο account του Axl και η περιοδεία θα γίνει κανονικά. Τι πραγματικά είχε γίνει; Ποτέ κανείς δεν έμαθε. Η ευρωπαϊκή περιοδεία ξεκίνησε (το δεύτερο μέρος της) από μια εμφάνιση του συγκροτήματος στο Reading Festival, και έχει περάσει στην ιστορία καθώς οι διοργανωτές τους έκοψαν στο "Nightrain" καθώς είχαν ξεπεράσει την διάρκεια, με τον συγκρότημα απτόητο να ολοκληρώνει την εμφάνιση του με το "Paradise City" με τον Axl να το τραγουδάει μέσω μεγάφωνου .
23 Σεπτεμβρίου 2010 - Βελιγράδι, Σερβία @ Beogradska Arena
Τρίτη φορά για εμένα που θα έβλεπα τους Guns N’ Roses και η πρώτη φορά που θα τους έβλεπα σε κλειστό χώρο. Απόφαση τελευταίας στιγμής πραγματικά, καθώς το μόνο που ήξερα ότι υπήρχε μια εκδρομή από Θεσσαλονίκη για Βελιγράδι. Μια ημέρα πριν την συναυλία, παίρνω τηλέφωνο τον διοργανωτή, μου λέει ότι υπάρχει μια τελευταία θέση στο πούλμαν, και το ταξίδι αποφασίστηκε την τελευταία ώρα. Μετά από ένα 8ωρο ταξίδι και μια σύντομη βόλτα στο Βελιγράδι, στις 19:30 ήμασταν έξω από την Beogradska Arena γνωστή στους μπασκετικούς φιλάθλους από το Ευρωμπάσκετ του 2005 με το θρυλικό «βάλτο αγόρι μου!» καθώς και από το "Secret Combination" της Καλομοίρας! Είδαμε τους Καναδούς Danko Jones προηγούμενως, και πρέπει να ήταν 23:30 το βράδυ όταν η φιγούρα του DJ Ashba εμφανίζεται πίσω από τα drums παίζοντας την εισαγωγή του "Chinese Democracy", τα πρώτα πυροτεχνήματα έκαναν την εμφάνιση τους και οι GNR ήταν επί σκηνής. Καθώς το Chinese Democracy ήταν σχετικά «φρέσκο» ακόμα, οι GNR είχαν παίξει αρκετά τραγούδια από αυτό, κάτι που προσωπικά δεν με πείραξε, καθώς είμαι από εκείνους που θεωρώ το Chinese Democracy ως ένα άλμπουμ που στέκεται επάξια δίπλα στα άλλα άλμπουμ των GNR. Καλυτέρες στιγμές του live ήταν σίγουρα το "This I Love". Πείτε ότι θέλετε, αλλά μόνο ο «θείος Axl» μπορεί να γράφει τέτοια τραγούδια. Και το solo, που στο άλμπουμ το παίζει ο Robin Finck, ο DJ Ashba το είχε προσαρμόσει στο ύφος του, και μπορέσε να το αποδώσει με το δικό του τρόπο. Η φωνή του Axl ήταν σε επίπεδα 2006, και για κάποιους καλύτερη και από το 2006. Κεράσακι στην τούρτα ήταν η διασκευή στο "Whole Lotta Rosie" και ποιος να το φανταζόταν ότι μερικά χρόνια μετά, ο Axl θα ήταν ο προσωρινός τραγουδιστής των AC/DC για ορισμένες συναυλίες. 2 ώρες και 30 λεπτά είχε κρατήσει η συναυλία, δηλαδή είχε τελειώσει μετά τις 2:00 το βράδυ, ενώ ορισμένοι Ελλήνες οπαδοί είχαν την ευκαιριά μετά το τέλος της συναυλίας να βρεθούν backstage και να συναντηθούν με τον Bumblefoot/ DJ Ashba και τον ελαφρώς μεθυσμένο Stinson.
Setlist: Chinese Democracy, Welcome To The Jungle, It's So Easy, Mr. Brownstone, Sorry, Better, Richard Fortus Guitar Solo (James Bond Theme), Live And Let Die, This I Love, Rocket Queen, Dizzy Reed Piano Solo (Ziggy Stardust)/Street Of Dreams, You Could Be Mine, Dj Ashba Guitar Solo (Ballad Of Death)/Sweet Child O' Mine, Jam (Another Brick In The Wall: Part 2)/Axl Piano Solo (Goodbye Yellow Brick Road/Someone Saved My Life Tonight)/November Rain, Bumblefoot Guitar Solo (Pink Panther), Don't Cry, I.R.S., Knockin' On Heaven's Door, Nightrain
Encore: Jam/Madagascar, Whole Lotta Rosie, Jam/Paradise City
H περιοδεία συνεχίστηκε με μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο και σε μια εμφάνιση τους στο Λονδίνο, «τυχαία» ο Duff που είχε πάει για μια επαγγελματική συνάντηση έμεινε στο ίδιο ξενοδοχείο που έμεναν και οι Guns N Roses και μετά από μια συνάντηση που είχε με τον Axl, το βράδυ από το πουθενά κάνει την εμφάνιση του στο "You Could Be Mine" και σε μερικά άλλα τραγούδια, κάνοντας και πάλι τις φήμες για reunion να οργιάζουν. Αλλά το reunion ήθελε ακόμα μερικά χρόνια.
2012
Το 2012 ήταν μια ακόμα ενδιαφέρουσα χρονιά για τους Guns N’ Roses. Αρκεί να θυμίσουμε την ένταξη τους στο Rock and Roll Hall Of Fame, όπου ο Axl και ο Izzy δεν εμφανίστηκαν, την περιβόητη δήλωση του Axl σχετικά με reunion, λέγοντας "Not In This Lifetime!" (ειρωνικά, η περιοδεία της επανένωσης είχε το όνομα Not In This Lifetime tour), μια ακόμα Ευρωπαϊκή περιοδεία, και το πρώτο residency των Guns N Roses στο Las Vegas.
22 Ιουνιου, 2012 - Rho (Μιλάνο), Ιταλία @ Arena Fiera Milano (Gods Of Metal)
Το ταξίδι αυτή την φορά θα ήταν για το Gods Of Metal στο Μιλάνο. Το 4ημέρο line up στα χαρτιά ήταν θεικό:
Manowar/Guns N’ Roses/Motley Crue/Ozzy οι Headliners και από κάτω πάρει να έχεις Amon Amarth / Slash / Within Temptation / Opeth / Sebastian Bach ανάμεσα σε άλλους, αλλά τότε κανένα από τους headliners δεν πέρναγε και την καλύτερη περίοδο τους. Αμφιβάλλω εάν στις 4 ημέρες είχε συνολικά 40.000 θεατές, με την μεγαλύτερη προσέλευση να ήταν στην ημέρα των Guns N’ Roses. Λέμε τα κακά των ελληνικών συναυλιακων χώρων, αλλά μην νομίζετε ότι και στο Μιλάνο τα πράγματα ήταν καλύτερα: Το μοναδικό καλό είναι ότι είναι στο τέρμα της M1 γραμμής του μετρό. Εκεί τελειώνουν και τα μοναδικά προτερήματα του χώρου. Το φεστιβάλ γίνεται στο πάρκινγκ του συνεδριακού χώρου στο Arena Fiera του Μιλάνου. Σε όλο το χώρο υπήρχε ΕΝΑ δέντρο και η μοναδική σκιά που υπήρχε ήταν κάτω από τις τέντες που υπήρχαν τα μπαρ του φεστιβάλ ή κάτω από κάτι κτήρια. Μπροστά σε αυτόν τον χώρο το Terra Vibe είναι παράδεισος (από πλευράς χώρου), ενώ και η Πλατεία Νερού που μοιάζει αρκετά με το Arena Fiera έχει δίπλα την θάλασσα που κάνει τον χώρο ωραιότερο.
Το αρχικό σχέδιο έλεγε να βρίσκομαι στο φεστιβάλ στις 11:30 για τους Ugly Kid Joe. Καλό σχέδιο, αλλά δεν είχα υπολογίσει μια απεργία στο μετρό. Με χίλια ζόρια έμαθα ότι το μετρό θα άνοιγε 15:00-18:00 με αποτέλεσμα Ugly Kid Joe, Soulfly, Rival Sons, και Black Stone Cherry να τους χάσω.
Μετά από μια χορταστική εμφάνιση του Sebastian Bach και κρατώντας δυνάμεις στους Within Temptation, γύρω στις 22:00 όλα ήταν έτοιμα για τους Guns N’ Roses, και το μεγάλο στοίχημα θα ήταν αν ακούγαμε τα "Estranged" / "Civil War" τα οποία τα είχαν βάλει ξανά στην set list. Και ήταν μόλις το 7ο τραγούδι όταν άκουσα το «when you talking to yourself and nobody is home..» και μπορεί να έλειπε τότε ο Slash (τον οποίο τον είχα δει στο Gods Of Metal), αλλά ο Bumblefoot είχε αποδώσει ολόσωστα τα εικονικά leads του τραγούδιου. Όταν έπαιξαν το "Don't Cry" και το έπος "Civil War" είχαν περίπου συμπληρώσει τις 2 ώρες συναυλίας. Θα το συνέχιζαν ή σιγά σιγά θα το πηγαίναμε προς το τέλος; Τα keyboards του Dizzy μας οδηγούν στο "Madagascar" και μετά η συναυλία ξέφυγε τελείως. Είμαι 100% σίγουρος ότι από εκεί και πέρα δεν είχαν προγραμματίσει τίποτα. Απόδειξη ότι μπροστά μου ο Bumblefoot ζήτησε από τους τεχνικούς να του δώσουν την διπλή κιθάρα, πάει να την πάρει και από την άλλη πλευρά ο Fortus να παίζει το "Dead Flowers" με τον Bumblefoot να σκάει στα γέλια. Σας πειράζει να παίξουμε μερικά τραγούδια ακόμα, ρωτάει ο Axl; Μπα... Παίξε αγόρι μου ό,τι θέλεις. Πάρε λοιπόν το "Used To Love Her", πάρε και το "My Michelle" με τον Bach , πάρε και το "Patience" και για το τέλος τι άλλο; "Paradise City" που με αυτό ολοκληρώθηκε η συναυλία μετά από 3 ώρες και 15 λεπτά. Σε σχέση με το 2010 η φωνή του Axl είχε χάσει κάπως την δύναμη της, αλλά και πάλι ήταν σε καλά επίπεδα. Αυτός που είχε πάρει τα πάνω του ήταν ο Bumblefoot. Ολόσωστος στο "Estranged", απίστευτος στο "Shackler's Revenge" με τα περίεργα tapping και ανορθόδοξα σόλο που υπάρχουν εκεί, και γενικότερα ήταν σε καλή διάθεση παρόλο την δικαιολογημένη γκρίνια του για την έλλειψη νέου άλμπουμ.
Setlist: Chinese Democracy / Welcome To The Jungle / It's So Easy / Mr. Brownstone / Sorry / Rocket Queen / Estranged/Better / Richard Fortus Guitar Solo / Live And Let Die / This I Love / Motivation / Dizzy Reed Piano Solo (Baba O'Riley) / Street Of Dreams / You Could Be Mine / Dj Ashba Guitar Solo (Ballad Of Death) / Sweet Child O' Mine, Jam (Another Brick In The Wall: Part 2) / Axl Piano Solo (Someone Saved My Life Tonight / Goodbye Yellow Brick Road) / November Rain / Bumblefoot Guitar Solo (Glad To Be Here) / Don't Cry / Civil War / Jam / Shackler's Revenge / Whole Lotta Rosie, Knockin' On Heaven's Door / Nightrain
Encore: Jam / Madagascar / Dead Flowers / Used To Love Her / My Michelle (with Sebastian Bach) / Jam / Patience / Jam / Paradise City
Οι συναυλίες συνεχίστηκαν όλο το 2012, η residency των Guns N Roses στο Las Vegas πήγε αρκετά καλά, και μάλιστα βιντεοσκοπήθηκαν μερικές εμφανίσεις τους εκεί και αργότερα κυκλοφόρησε το Appetite for Democracy 3D DVD το δεύτερο επίσημο βιντεοσκοπημένο VCR/DVD από την εποχή των θρυλικών Use Your Illusion I&II: World Tour – 1992 in Tokyo.
2017
Για το reunion έχουμε αναφερθεί εκτενώς εδώ . Και η περιοδεία με το όνομα Not in This Lifetime... Tour (όταν τέλειωσε επίσημα το 2019) ήταν η 4η πιο επιτυχημένη περιοδεία που έχει γίνει ποτέ με έσοδα πάνω από $584.2 εκατομμύρια συνολικά. Όπως έχετε καταλάβει, δεν υπήρχε περίπτωση να μην πήγαινα κάπου να τους δω. Εδώ πήγαινα στις προηγούμενες εκδοχές των Guns N’ Roses δεν θα πήγαινα τότε; Μέχρι πριν το 2016 όλες οι φήμες που υπήρχαν ήταν σχετικά με πιθανόν reunion και σχετικά με την συνέχεια του Chinese Democracy. Από την στιγμή που έγινε το reunion, οι φήμες που κυκλοφορούσαν ήταν σχετικά, για αρχή, με την κυκλοφορία ενός Greatest Hits (ποτέ δεν έγινε), ένα επίσημο βιντεοσκοπημένο DVD από την Αμερική και πάλι ποτέ δεν κυκλοφόρησε, ενώ οι φήμες για νέα τραγούδια ή περίπου νέα τραγούδια έδιναν και επαίρναν.
4 Ιουλίου 2017 - Πράγα, Τσεχία @ Letiště Praha Letňany
Για να τους δω, διάλεξα την Τσεχία, η οποία είχε και τη χαμηλότερη τιμή (55€ για το section Β) στα εισιτήρια από όλο το ευρωπαϊκό τουρ του 2017. Ο χώρος διεξαγωγής ήταν το Lethany Airport, ένας κλασσικός συναυλιακός χώρος στην Πράγα για μεγάλες συναυλίες. Ξαναδιαβάζω την ώρα έναρξης της συναυλίας, Guns N’ Roses στις 19:15. Σε άλλες περιπτώσεις, 19:15 θα ξεκίναγε το πρώτο support, με τους Guns N’ Roses να έπαιζαν αργάμιση, αλλά πια αυτά ανήκουν στο παρελθόν· πλέον η μπάντα είναι στην ώρα της, τουλάχιστον στις περισσότερες εμφανίσεις. Μαζί με τον Duff/Slash επέστρεψε και το κλασσικό λογότυπο των Guns N’ Roses, καθώς και μερικές παλιές αγαπήμενες συνήθειες όπως ο τεχνικός μπάσου του Duff πριν την έναρξη της συναυλίας, να ανακοινώνει το συγκρότημα με τσιτάτο όπως "Please welcome a band that needs no introduction, but fucking gets one anyway. From Hollywood, Guns N' Roses!". Για την Πράγα είχε κρατήσει την ατάκα "Prague, you're ready for a little Bohemian tragedy?"· και “It’s So Easy”. Μέχρι τώρα στο άρθρο δεν έχω αναφερθεί καθόλου για τον κιθαρίστα Richard Fortus. Το 2006 ο νούμερο 1 κιθαρίστας ήταν ο Robin Finck, το 2010 θα έλεγα τον DJ Ashba, και το 2012 ο Bumblefoot (για το 2010-2012 δέχομαι και το αντίθετο). O Richard Fortus, μπορεί ο κύριος ρόλος του το 2002-2014 να ήταν οι ρυθμικές κιθάρες, αλλά πάντα σε διάφορα τραγούδια όπως το "Nightrain", "Madagascar", "November Rain", είχε αναλάβει μερικά από τα σόλο, καθώς κατά βάση είναι ένας lead κιθαρίστας. Καθώς ο Axl είναι πάντα πιστός στα μέλη που τον είχαν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, ο Richard Fortus μαζί με τον ντράμερ Frank Ferrer έχουν παραμείνει και στο υβριδικό σχήμα της επανένωσης και δικαιωματικά. Με τον Slash παρόν, ο Richard Fortus έχει αναλάβει επιλεγμένα σόλο σε τραγούδια του Chinese Democracy, παίζοντας τα πολύ τεχνικά μέρη που έχουν γράψει ο Buckethead/ Bumblefoot και θα το γράψω και ας φάω κράξιμο, ο Richard Fortus θα έπρεπε να είχε αναλάβει όλα τα σόλο των τραγουδιών του Chinese Democracy που παίζουν στα live τους, καθώς απλά ο Slash τα σκοτώνει ακόμα και σε τραγούδι όπως το "This I Love" που αυτό θα έπρεπε ο Slash να το απογείωνε. Ας είναι.
Φυσικά, οι περίπου 50.000 θεατές (εκτός από εμένα) δεν είχαν έρθει να ακούσουν τραγούδια από το Chinese Democracy και είχαν έρθει να ακούσουν τα μεγάλα hits των Guns N’ Roses, τα οποία υπήρχαν και με το παραπάνω. Αυτό όμως που υπήρχε ήταν και ορισμένα τραγούδια όπως τα "Double Talkin' Jive"/ "Coma" /"Yesterdays"/ τα οποία ειδικά το "Coma" την περίοδο 1991-1993 το είχαν παίξει κάτω από 5 φορές, και την περίοδο 2016-2017 υπήρχε σχεδόν σε όλες τις συναυλίες τους. Ο Axl ήταν σε καλή κατάσταση. Καλώς ή κακώς τα είχε δώσει όλα το 2016 στην μίνι περιοδεία που είχε κάνει με τους AC/DC και προσπαθούσε το 2017 να διατηρήσει σε καλά επίπεδα την φωνή του. Κάποιος μου είχε πει, όταν τους είχε δει στην Αγγλία την ίδια περίοδο, ότι δεν υπήρχε κάποια χημεία ανάμεσα στο συγκρότημα, και ότι καθαρά το έκαναν για τα χρήματα. Το ίδιο (και ακόμα χειρότερα) έχει πει ο Matt Sorum στην αυτοβιογραφία του, που φυσικά τον είχε πειράξει αφάνταστα που δεν του πρότειναν να πάρει μέρος στην επανένωση. Υπάρχουν πολλές backstage φωτογραφίες που δείχνει το συγκρότημα να είναι μια χαρά. Και επί σκηνής τους βλέπεις ότι ανάμεσα στους 3 μεγάλους υπάρχει αυτό το κάτι που μαζί με τον Izzy την περίοδο 1987-1991 ήταν το πιο επικίνδυνο συγκρότημα του κόσμου. Η συγκεκριμένη συναυλία στην Πράγα, ήταν και η δεύτερη μεγαλύτερη σε διάρκεια για το 2017, ένα πολύ καλό set list και γενικότερα ήταν μια εμπειρία ζωής να βλέπεις επί σκηνής τους Axl/Slash/Duff μαζί, για πρώτη φορά μετά το 1993. Δεν θα πω πάντως ότι ήταν και η καλύτερη που έχω δει από τη μπάντα. Θα πω όμως αυτό: ήταν εμπειρία από εκείνες τις μοναδικές στη ζωή, την οποία δεν θα συγχωρούσα στον εαυτό μου αν έχανε. Τρεις μέρες μετά, έβλεπες ακόμα άτομα με μπλουζάκια Guns N’ Roses στην Πράγα, καθώς και με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό τους. Μάλλον θα πέρασαν καλά…
Setlist: It’s So Easy, Mr. Brownstone, Chinese Democracy, Welcome To The Jungle, Double Talkin’ Jive, Better, Estranged, Live And Let Die, Rocket Queen, You Could Be Mine, You Can't Put Your Arms Around A Memory/Attitude, This I Love, Civil War, Yesterdays, Coma, Band Intros, Slash Solo (Godfather)/Sweet Child O' Mine, Used To Love Her, My Michelle, Wish You Were Here/Layla/November Rain, Black Hole Sun, Only Women Bleed (snippet with vocals)/Knockin' On Heaven's Door, Nightrain
Encore: Sorry, Jam (Melissa)/Patience, Whole Lotta Rosie, Don't Cry, The Seeker, Paradise City
Το 2017 συνεχίστηκε με περισσότερα live, και στο τελευταίο live για το 2017 στο Forum in Inglewood, επαίξαν σχεδόν 4 ώρες, σπάζοντας το δικό τους ρεκόρ διάρκειας.
2018
Ένα «νορμάλ» συγκρότημα, θα γιόρταζε τα 30 χρόνια ενός εμβληματικού άλμπουμ με μια special edition. Το 1987 οι Guns N’ Roses είχαν κυκλοφορήσει το Appetite For Destruction και 31 χρόνια μετά, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν μιa super deluxe edition με διάφορα b-sides, ντέμο ηχογραφήσεις και διάφορα άλλα καλούδια όπως το "Shadow Of Your Love" που είχε μείνει έξω από το Appetite For Destruction . Φήμες για νέο άλμπουμ πάντα υπήρχαν, και το μεγαλύτερο μέρος του 2018 αναλώθηκε ξανά σε περιοδείες. Ξανά ευρωπαική περιοδεία, και μια ακόμη ευκαιρία να τους δω. Μόνο που αυτή την φορά, προτίμησα να τους δω σε φεστιβάλ, και συγκεκριμένα στο Download Festival της Ισπανίας.
Η πρώτη εμφάνιση τους για το 2018 στην Ευρώπη, ήταν στο Βερολίνο, και ας το πω ευγενικά, ο Axl δεν ήταν σε καλή φόρμα. Καλώς ή κακώς οι οπαδοί έχουν αποδεχθεί ότι στις πρώτες συναυλίες ο Axl δεν θα είναι σε καλή κατάσταση, ενώ με την πάροδο των ημερών η φωνή του γίνεται καλύτερη.
29 Ιουνίου 2018 - Μαδρίτη, Ισπανία @ Caja Magica (Download Festival)
Για την Ισπανία, μπορείτε να ανατρέξετε στην αναλυτική κριτική εδώ . Σε σχέση με το 2017 είχαμε διάφορες αλλαγές:
-Tο “Slither” των Velvet Revolver, όπου ο Axl δοκιμάζει 3-4 διαφορετικές φωνές και προσπαθεί να το φέρει στα μέτρα του. Σίγουρα δεν το λέει καλύτερα από τον μακαρίτη Scott Weiland, όλοι πάντως περίμεναν τη στιγμή του σόλο, καθώς είναι από τα καλύτερα που έγραψε ο Slash μετά τους Guns N’ Roses.
-Tο “Shadow Of Your Love”, ένα τραγούδι των Hollywood Rose, της μπάντας δηλαδή που είχαν ο Axl με τον Izzy Stradlin πριν τους Guns N’ Roses. Είχαν να το παίξουν από το 1987, αλλά 31 χρόνια μετά το έφεραν στην επιφάνεια ως single και το παρουσιάζουν πλέον και live.
- Το medley “Wish You Were Here"/"November Rain" και μετά το "Black Hole Sun”, συν 10 λεπτά “Knockin' On Heaven's Door” όπως ήταν τοποθετημένο, είχε κάνει μια μεγάλη κοιλιά στην συναυλία.
-Ότι θα μπορούσαν τα "Black Hole Sun"/ "The Seeker" να έλλειπαν και στην θέση τους να επαίζαν οποιοδήποτε άλλα δικά τους τραγούδια.
Για δεύτερη φορά που τους είχα δει σερί, είχα περάσει καλά, με τον Axl να είναι σε καλή κατάσταση. Ένας Ισπανός συνάδελφος τους είχε δει και το 2017 στη Μαδρίτη και μου είπε ότι φέτος κάπου κουράστηκε, ότι θα μπορούσε η συναυλία να διαρκούσε γύρω στις δυόμιση ώρες, έχοντας λιγότερες διασκευές. Μάλλον είχε δίκιο και για αυτόν τον λόγο είχα αποφασίσει να τους δω σε φεστιβάλ, ώστε να έχω και την ευχέρεια να δω και άλλα συγκρότηματα.
Setlist: It’s So Easy, Mr. Brownstone, Chinese Democracy, Welcome To The Jungle, Double Talkin’ Jive, Better, Estranged, Live And Let Die, Slither, Rocket Queen, Shadow Of Your Love, You Could Be Mine, You Can't Put Your Arms Around A Memory/New Rose, This I Love, Civil War, Yesterdays, Coma, Band Intros, Slash Solo (Godfather)/Sweet Child O' Mine, Wichita Lineman (Glen Campbell cover), Used To Love Her, Wish You Were Here/Layla/November Rain, Black Hole Sun, Only Women Bleed (instrumental)/Knockin' On Heaven's Door, Nightrain
Encore: Jam (Melissa)/Patience, Don’t Cry, The Seeker, Paradise City
Το 2018 έκλεισε με μια εμφάνιση του Axl Rose ως καρτούν στο New Looney Tunes TV show οπου μάλιστα ο Axl τραγουδάει ένα καινούριο τραγούδι το "Rock The Rock" γραμμένο αποκλειστικά για το New Looney Tunes. Ασχολίαστο….
2023
Το 2023 βρίσκει τους Guns N' Roses με μια ακόμα περιοδεία, με φήμες για νέα τραγούδια από τα sessions του Chinese Democracy και σαν να υπάρχει μια κίνηση στο στρατόπεδο των Guns N' Roses τουλάχιστον όσον αφορά για νέα τραγούδια. Θυμίζουμε ότι από τα sessions toυ Chinese Democracy έχουν κυκλοφορήσει το "Absurd" και "Hard Skool", ενώ στην set list που έχει διαρρεύσει, υπάρχουν σαν επιλογές ένα ακόμα ακυκλοφόρητο τραγούδι το "Perhaps", ενώ κάποιοι ορκίζονται ότι έχουν δει στην set list το "The General", που έχει πάρει μυθική υπόσταση από τις περιγραφές που υπάρχουν για αυτό το τραγούδι.
Το σίγουρο είναι ότι μετά απο πολλά χρόνια, οι Guns N' Roses θυμηθηκάν τραγούδια όπως τα "Pretty Tied Up", "Reckless Life", "Bad Obsession", "Anything Goes" τα οποία μπορεί να μην σημαίνουν πολλά για όσους σπεύσουν στο ΟΑΚΑ για να ακούσουν τα 4-5 γνωστά τραγούδια των Guns N' Roses, αλλά είναι σπουδαία υπόθεση για τους φανατικούς οπαδούς. Μεγάλη συζήτηση γίνεται για το ποια θα είναι η φωνητική απόδοση του Axl εν έτει 2023 (υπάρχουν επαγγελματικά βίντεο απο το Glastonbury Festival, όπως και δεκάδες τραβηγμένα απο το κινητό για να βγάλετε τα συμπεράσματα σας) ωστόσο θέλω να τονίσω το εξής:
Είναι λόγος η φωνή του Axl για να μην έρθει κάποιος στην συναυλία; Κατηγορηματικά θα πω πως ΟΧΙ, καθώς θα δούμε ένα συγκρότημα που (λογικά) θα παίξει 3 ώρες, παρά τα 60 τους χρόνια, θα ακούσουμε όλους τους ύμνους με τους οποίους έχουμε μεγαλώσει. Θα δούμε μαζί τους Axl/Slash/Duff 30 χρόνια μετά από το 1993 στον ίδιο χώρο. Θα είναι μια συναυλία που μετά απο χρόνια, θα λέμε ότι ήμασταν εκεί. Κανείς δεν θα θυμάται εάν ο Axl έβγαζε τις κραυγές του παρελθόντος, εάν χρησιμοποίει άλλη φωνή σε ορισμένα τραγούδια. Αυτό που θα θυμόμαστε είναι ότι στις 22 Ιουλίου 2023 είδαμε ξανά τους Guns N' Roses.
Ραντεβού από κοντά.
Το εμβληματικό συγκρότημα των Guns'N'Roses ολοκληρώνει την ευρωπαϊκή του περιοδεία το Σάββατο 22 Ιουλίου 2023 στην Αθήνα, με μια εμφάνιση στο Ολυμπιακό Στάδιο, που αναμένεται να αφήσει εποχή. Περισσότερα για τη συναυλία και πληροφορίες για εισιτήρια εδώ.
