Οι Blind Guardian είναι για μένα όχι μονάχα ένα από τα 3 καλύτερα power metal σχήματα από καταβολής του είδους, όσον αφορά την εδώ πλευρά του Ατλαντικού, αλλά (και αυτό είναι το βασικότερο) και το πεμπτουσιακό fantasy συγκρότημα. Άρρηκτα δεμένοι στο μυαλό μου με τις πρώτες αναγνώσεις βιβλίων του Τόλκιν και του Moorcock, όπως και με τα πρώτα RPG που έπαιξα, οι Guardian κράτησαν τέλεια τις ισορροπίες (τουλάχιστον για την 15ετία που με ενδιαφέρει εδώ), χωρίς να πέσουν στις εύκολες παγίδες της αισθητικής αυτής.

Από τα αριστουργηματικά εξώφυλλα έως τους δουλεμένους στίχους και το γνήσιο επικό και δραματικό συναίσθημα –το εικόνισμα των Queen που κουβάλαγαν μέσα τους σίγουρα συνέβαλε– υπάρχει διαφορά τάξης με άλλα «πλαστικά» σχήματα, εφάμιλλη της διαφοράς ανάμεσα στο σκονισμένο μα αστόμωτο σπαθί/κειμήλιο και στην εργοστασιακή ρεπλίκα. 

Επί της ευκαιρίας λοιπόν της (δικαιολογημένα) πολλοστής εμφάνισής τους στη χώρα μας (παίζουν headliners στην 1η μέρα του Chania Rock Festival 2017, την ερχόμενη Παρασκευή, 30 Ιουνίου), ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα στους δίσκους της περιόδου 1988-2002...

Battalions Οf Fear (1988)

82wBlind1.jpg

Όταν κάνεις ποδαρικό στην καριέρα σου με ένα κομμάτι της εμβέλειας του "Majesty", αναπνέεις με λίγη περισσότερη υπεροψία από ότι αντιστοιχεί σε πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα –και καλά κάνεις. Το ντεμπούτο των Γερμανών, μια μάζωξη και συνάμα φτιασίδωμα μονάδων από τη Lucifer's Heritage προϊστορία τους, παρουσιάζει μια μπάντα με εφηβικό πνεύμα, η οποία φωτοβολεί ακατέργαστες σπίθες. Τόσο μουσικά, καλπάζοντας επί της speed και power metal αρμάδας, με δίκασες και ρυθμικές να έχουν την τιμητική τους· όσο και στιχουργικά, όπου τα πράγματα μπορεί να είναι αρκετά συγκεχυμένα και αόριστα, αλλά φέρουν εντός τους τη fantasy μαγιά που θα γιγαντωθεί στην ακόλουθη πορεία τους.

Highlights: "Majesty", "Run For The Night"

Follow The Blind (1989)

82wBlind2.jpg

Ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τη φούρια, οι Guardian τσιτώνουν τις ταχύτητες προσεγγίζοντας σχεδόν thrash ατμόσφαιρες σε σημεία. Η φωνή του Hansi Kürsch παραμένει ακατέργαστη, αφήνοντας όμως υπόνοιες του μεγαλείου που θα ακολουθήσει σε ύμνους όπως το "Banish From Sanctuary" και το "Valhalla" –τιμώντας την πολυφωνία στα ρεφρέν. Πέρα από όλα τα άλλα, εδώ ξεκινάει και το φλερτ των Γερμανών με τις διασκευές κλασικών surf κομματιών, αρχής γενόμενης με το "Barbara Ann" των Regents.

Highlights: "Banish From Sanctuary", "Valhalla", "Follow The Blind"

Tales From The Twilight World (1990)

82wBlind3.jpg

Τρίτος δίσκος, κι εδώ βλέπουμε μπροστά μας την πρώτη τεράστια φλέβα χρυσού που χτύπησε το συγκρότημα. Το Tales From The Twilight World είναι ο πρώτος από τους κλασικούς δίσκους των Guardian, ο οποίος ξεκινά ένα σερί αψεγάδιαστων κυκλοφοριών, με εξώφυλλα αστείρευτης ομορφιάς φτιαγμένα από τον Andreas Marschall. Αποκρυσταλλώνοντας επιτέλους το στιχουργικό τους όραμα στο fantasy, sci-fi και horror τοπίο, εδώ ταξιδεύουμε από τις αμμοθάλασσες του Arakis μέχρι το Tommyknockers του Stephen King, μην παραλείποντας βεβαίως να περάσουμε από τη Μέση Γη, με το άχρονο "Lord Of The Rings" (το οποίο θα επανεκτελέσουν το 1996 ελαφρώς πιο δραματικά και μελωδικά στη συλλογή The Forgotten Tales, χωρίς όμως να φτάσουν τη γνησιότητα της εδώ εκδοχής). Συνθετικά τα πράγματα φαίνεται πως έχουν ωριμάσει, καρποφορώντας μουσικές οντότητες αρκετά πιο δαιδαλώδεις από αυτές του παρελθόντος, ενώ υπάρχουν και πειραματισμοί όπως το "Altair 4" –οι βάσεις όμως παραμένουν στο speed metal. Για κερασάκι στην τούρτα υπάρχει τόσο η συμμετοχή του Kai Hansen στο "Lost In The Twilight Hall", όσο και η στιχουργική επανεμφάνιση του Τυφλού Φύλακα στο ανατριχιαστικό "The Last Candle".

Highlights: "Welcome To Dying", "Lord Of The Rings", "Lost In The Twilight Hall", "The Last Candle"

Somewhere Far Beyond (1992)

82wBlind4.jpg

Συνειδητοποιώντας πως έχουν εξαντλήσει σε μεγάλο βαθμό τη μονολιθική ορμητικότητα του speed metal, στον 4o και κατά πολλούς καλύτερό τους δίσκο οι Γερμανοί αναδιπλώνονται, κοιτώντας ως πηγή έμπνευσης τους αγαπημένους τους Queen και την πλουραλιστική τους θεατρικότητα. Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος γεμάτος διαμάντια, σκοτεινότερος (τρανό παράδειγμα το "Ashes To Ashes") και μελωδικότερος από ό,τι είχαν επιδείξει έως τότε. Τελειοποιώντας το songwriting, και με έναν Hansi Kürsch που έχει φτάσει τη φωνή του σε δυσθεώρητα ύψη, εδώ έχουμε μια μπόρα κλασικών ύμνων, η οποία κορυφώνεται στα δύο Bard's Songs (ύμνοι του Φανταστικού) και στο ομώνυμο αριστούργημα. Η στιχουργική λατρεία προς το φανταστικό  καλά κρατεί, με αναφορές σε Moorcock, Tolkien, King, Twin Peaks, Blade Runner.

Highlights: "Journey Through The Dark", "Theatre Of Pain", "Ashes To Ashes", "The Bard's Song - In The Forest", "The Bard's Song - The Hobbit", "Somewhere Far Beyond"

Imaginations From The Other Side (1995)

82wBlind5.jpg

Το 5o άλμπουμ των Guardian θα είναι για πάντα χωρισμένο στον νου μου σε δύο τμήματα, όπως ήταν στην αντιγραμμένη κασέτα όπου το πρωτοάκουσα: από τη μία τα 5 πρώτα κομμάτια με τους ηρωικούς/μυθικούς στίχους, από την άλλη τα 4 τελευταία, που είναι κάπως πιο γειωμένα στην πραγματικότητα. Όπως και να έχει, το Imaginations From The Other Side είναι ένα φανταστικό άλμπουμ πολύπλοκου, ατμοσφαιρικού και αρκετά σκοτεινού power metal, ένας δίσκος-τιμή για το είδος. Το δε "Script For My Requiem" θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το καλύτερο κομμάτι ever των Γερμανών, με μια δραματικότατη ερμηνεία από τον Hansi Kürsch (εκείνο το "Crucify, Crucify" και ό,τι το ακολουθεί, θα με ανατριχιάζει για πάντα). Το σερί εξαιρετικών εξωφύλλων συνεχίζεται, αυτή τη φορά με ένα πλαίσιο το οποίο παιχνιδίζει έξυπνα με τους meta-fantasy στίχους του ομώνυμου κομματιού.

Highlights: "Imaginations From The Other Side", "A Past & Future Secret", "The Script For My Requiem", "Bright Eyes"

Nightfall In Middle-Earth (1998)

82wBlind6.jpg

Τεράστια προσωπική αδυναμία. Το Nightfall In Middle-Earth ήταν ο πρώτος δίσκος Guardian που αγόρασα, χωρίς να τους γνωρίζω καν, μόνο και μόνο κοιτώντας τον τίτλο και την tracklisting και συνειδητοποιώντας πως είναι concept album βασισμένο στο Silmarillion (που το είχα φρέσκο τότε). Λοιπόν, εδώ τα πράγματα μπλέκουν, καθώς θεωρώ πως δεν μπορώ να ξεμπλέξω το άλμπουμ από τον Τόλκιν και να το δω αποστασιοποιημένα. Απλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να ακούς το ομώνυμο κομμάτι και να μην πάει το μυαλό με τη μία στην αναβράζουσα κατάσταση στο Βάλινορ· ή να ακούς το "Time Stands Still" και να μη σκέφτεσαι την απελπισμένη αναμέτρηση του Φινγκόλφιν με τον Μόργκοθ.

Ας προσπαθήσω να πω ότι, από μουσικής απόψεως, ο δίσκος είναι ένας  μεγαλοφυής στρόβιλος εναλλασσόμενων διαθέσεων, με ορμητικούς power κεραυνούς και πανέμορφες ελεγειακές νηνεμίες. Το τελευταίο πραγματικά μεγάλο δημιούργημα των Γερμανών είναι και το κλείσιμο μιας εποχής από κάποιες απόψεις, μιας και με τη νέα χιλιετία –και με τον επόμενο δίσκο– τα πράγματα πήραν διαφορετική στροφή, τόσο συνθετικά, όσο και εκτελεστικά. Το Nightfall In Middle-Earth, όμως, στέκεται ως αξεπέραστο δείγμα ενός αιώνιου παρελθόντος, συνυφασμένο με όλο το φανταστικό και εφηβικό πνεύμα των 1980s και 1990s.
 
Highlights: "Nightfall", "The Curse Of Feanor", "Mirror Mirror", "Time Stands Still", "A Dark Passage", το πνεύμα του Τόλκιν που πλανάται πάνω από τον δίσκο

A Night At The Opera (2002)

82wBlind7.jpg

Όπως προανέφερα, οι Queen υπήρξαν μια διαρκής πηγή έμπνευσης για τους Guardian, οι οποίοι στον 7ο δίσκο τους αποφασίζουν να τους τιμήσουν τόσο στον τίτλο, όσο και στο πολυεπίπεδο στόλισμα των κομματιών. Απομακρυσμένοι για τα καλά από το speed metal και τα νιάτα τους, εδώ κάνουν τα πάντα για να παρουσιάσουν τις πιο πολύπλοκες και (όσον αφορά την παραγωγή) φορτωμένες συνθέσεις της μέχρι τότε καριέρας τους. Αυτό μπορεί να ξένισε αρκετό κόσμο κατά την πρώτη επαφή, αλλά ο χρόνος απέδειξε πως, παρά την υποδεέστερη ποιότητά του σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ, το A Night At The Opera κρύβει κι αυτό αρκετά διαμάντια, με αποκορύφωμα φυσικά την 14άλεπτη ωδή "And Then There Was Silence", με την Τρωικού Πολέμου θεματολογία. Από εκεί και πέρα οι Γερμανοί χάθηκαν μέσα σε έναν κυκεώνα υπερ-φροντισμένων παραγωγών, απαράδεκτα φορτωμένου ήχου και έλλειψης έμπνευσης, αλλά ο δίσκος αυτός κρατάει επάξια μια θέση στην «καλή» περίοδο των Τυφλών Φυλάκων.

Highlights: "Battlefield", "Under The Ice", "Age Of False Innocence", "And Then There Was Silence"

{youtube}pZznRuOKQqQ{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured