Στη σειρά αυτή αφιερωμάτων στη μουσική, το στυλ και τη διασκέδαση του 20ού αιώνα, παρέα με το Cutty Sark και το Urban Adventures, οπωσδήποτε έχουν θέση και τα έργα και οι ημέρες ανθρώπων που πυροδότησαν μικρές επαναστάσεις στη συνείδηση μιας ολόκληρης γενιάς. Από διαφορετικούς χώρους και για διαφορετικές αιτίες, τα έξι πρόσωπα που παρουσιάζουμε σε δύο μέρη, είναι εμβληματικά: για τη γενιά τους, την κοινωνία, το στυλ, την τέχνη. Και ένας γνήσιος Urban Adventurer αναζητά τα πρόσωπα αυτά που άφησαν το δικό τους στίγμα στην εποχή τους αλλά και στην εποχή μας... Αυτή τη φορά θα το κάνουμε με τη βοήθεια του Τάσου Νικογιάννη.
Andy Warhol: I’ll Be Your Mirror
Σε πλήρη αντιστοιχία με το γκρουπ που ανακάλυψε, τους Velvet Underground, η προσφορά του Andy Warhol στη σύγχρονη τέχνη μπορεί να μετρηθεί περισσότερο ως άθροισμα της επιρροής που είχε πάνω στους μεταγενέστερούς του, παρά αυτοτελής.
Ζωγράφος, κριτικός τέχνης, σκηνοθέτης, παραγωγός δίσκου (ναι, μόνο ενός!), και πολλά άλλα, ο Andy Warhol ήταν πάνω απ’ όλα το πρώτο pop icon – άλλωστε ο όρος pop art είναι δικής του έμπνευσης.
Πριν πολλά χρόνια, ο Φίλιππος Χρυσόπουλος είχε περιγράψει στο Ποπ & Ροκ με μοναδική γλαφυρότητα τι ήταν εκείνο που έκανε τον Warhol μονοδικό: «Πάρε μια φραντζόλα ψωμί, λιώσε από πάνω της μια σοκολάτα, κι έχεις ένα κέικ. Αυτός είναι ο τρόπος που δουλεύει ο Andy Warhol».
Όντας από τους πρώτους που κατανόησε βαθιά τη σχέση της pop κουλτούρας με τον καταναλωτισμό, έδειξε το δρόμο στην απενοχοποίηση. Δε χρειάζεται να έχεις τεχνικές γνώσεις για να σκηνοθετήσεις, δε με νοιάζει αν ξέρεις από υποκριτική, να ‘σαι ο εαυτός σου, και τότε ο εαυτός σου θα είναι ένα έργο τέχνης – το λιγότερο για δεκαπέντε λεπτά. Μπορεί να πήρε μια δεκαετία να φτάσει το μήνυμα από τη μια μεριά του Ατλαντικού στην άλλη, αλλά κάτι καλόπαιδα στο Λονδίνο το ‘πιασαν εκεί γύρω στο ’77, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία...
Jack Kerouac: Όλα είναι δρόμος
Λένε ότι το «ταξιδιάρικο» έργο του Kerouac δεν είναι «μεγάλη» τέχνη, καθώς αυτός ο ευαγγελιστής της οδοιπορίας έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του έργου του ζώντας στο σπίτι της μητέρας του. Αυτό που αγνοούν όμως είναι ότι ο εκ των κορυφαίων της γενιάς των Beat δεν έγραψε το Στο Δρόμο για να ενθαρρύνει τους συνομήλικούς του να στριμώξουν τα υπάρχοντά τους σε ένα σάκο και να ξεχυθούν στους δρόμους, σε Ευρώπη και Αμερική, αλλά ως αντίδραση στο συντηρητισμό της εποχής, που ήθελε τους νέους καλοχτενισμένους, με κολλαριστούς γιακάδες, να βολτάρουν χαρωπά στις λεωφόρους της ιθύνουσας τάξης.
Η be-bop, που τότε έκανε το πρώτο της ξεπέταγμα, ήταν το ιδανικό soundtrack για αυτή την επανάσταση τσέπης, μιας και τα δύο κινήματα μοιράζονταν εχθρούς και ιδανικά. Μια δεκαετία πριν ο John Fogherty και οι Creedence μιλήσουν για τα φαντάσματα που παραμονεύουν στους βάλτους της Λουιζιάνα, χωρίς να έχουν ταξιδέψει ποτέ εκεί, η δημιουργική φαντασία του Kerouac οραματίστηκε τη δική του Γη της Επαγγελίας, έναν ονειρότοπο όπου η ανεξαρτησία του πνεύματος ήταν η μόνη έννοια που είχε κάποια σημασία. Παρέα με τον Allen Ginsberg, τον Neal Cassady και τον William S.Burroughs, o Kerouac άνοιξε τις πόρτες της συνείδησης της έφηβης Αμερικής, και μαζί μ’ αυτήν, του κόσμου όλου.
Vivienne Westwood: Οι παραμάνες είναι διαχρονικές
Όταν το ’77 ο Malcolm McLaren επινοούσε το χρυσωρυχείο που ονομαζόταν Sex Pistols, ήξερε πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν κάτι περισσότερο από τα τρία μισοτελειωμένα ακόρντα και τα άλλα τόσα μπινελίκια για τα οποία ήταν ικανή μέχρι τότε η τσογλανοπαρέα του Johnny Rotten.
Δε χρειάστηκε να ψάξει πολύ όμως, καθώς αυτό το «περισσότερο» το είχε ήδη δίπλα του, στις δημιουργίες της συντρόφου του, Vivienne Westwood.
Επηρεασμένη από το κίνημα των Καταστασιακών, η μόδα της Westwood πήγαινε πολύ μακρύτερα από τα στεγανά της ένδυσης: οι παραμάνες, τα ξυραφάκια, τα σκισμένα μανίκια, τα κολάρα σκύλου, οι αλυσίδες ποδηλάτου και τα σαδομαζό αξεσουάρ υποδήλωναν τη δυνατότητα του καθενός να κάνει τέχνη με τα πιο σκοτεινά υλικά – ό,τι ακριβώς πρέσβευε το punk.
Τα t-shirts σε αποσύνθεση και τα φορέματα της Westwood έβαζαν ταφόπλακα στο προκάτ και αποθέωναν το Do It Yourself, και γι’ αυτό ήταν το τέλειο συμπλήρωμα σε ένα κίνημα για το οποίο η μουσική ήταν μονάχα η αφορμή, και τα αιτήματά του έφταναν πολύ πιο μακριά απ’ αυτή.
Δεκαετίες μετά, η αισθητική της Westwood συνεχίζει να φωτοκοπιάρεται, απομεινάρι μιας επανάστασης που υποσχέθηκε πολλά και πραγματοποίησε ελάχιστα...
Παλιά ξύλινα έπιπλα, συλλεκτικοί δίσκοι, ένα διαχρονικό φόρεμα από την εποχή που η μητέρα σου ήταν στην ηλικία σου, κουμπαράδες, vintage φωτιστικά, μια παλιά γραφομηχανή, το ψηλόμεσο τζιν σε στυλ ’70s που έψαχνες χρόνια, ένα παλιό πικάπ.
#cuttypaizei: Τόσο η Αθήνα, όσο και η Θεσσαλονίκη αγαπούν τη retro & vintage κουλτούρα και σε καλούν να την ανακαλύψεις και εσύ, κάνοντας μια βόλτα στους urban δρόμους τους, εκεί που τα στενά ξεχειλίζουν από vintage μαγαζάκια και ανθρώπους που αγαπούν το παλιό και διαχρονικό αντικείμενο.
Κάνε click εδώ, στο urbanadventures.gr, για ένα retrotherapy στην πόλη σου!
Ένας urban adventurer που σέβεται τη retro κουλτούρα και έχει το δικό του διαφορετικό, vintage στυλ, σίγουρα έχει επισκεφθεί αρκετές φορές τα vintage καταστήματα και εμπνέεται από τους ανθρώπους που διαφυλάσσουν μια ολόκληρη κληρονομιά. Αν σε ψήνει η φάση και θέλεις να μάθεις και άλλους retro θησαυρούς στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη η λύση είναι απλή… Κλείσε θέση στο επόμενο Urban Adventures Tour και ξεκίνα μια retro περιπέτεια! Τι λες;
