Το ομώνυμο album του 2009 ακουγόταν περισσότερο σαν ένας κλασικός stoner δίσκος, αλλά δυστυχώς καθιέρωσε τους FREEDOM HAWK ως FU MANCHU rip-offs. Φέτος το συγκρότημα επιστρέφει και φαίνεται αποφασισμένο να κάνει κάτι για αυτό! Όχι! Η μπάντα δεν παρουσιάζει τίποτα "προοδευτικό" και σίγουρα οι τύποι δεν προσπαθούν να εφεύρουν κάτι καινούριο! Στο "Holding On" επανέρχονται στα πιο «κατάλληλα» για αυτούς μονοπάτια του «Sunlight» και όλα επιστρέφουν στη θέση τους ιδανικά.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια λιγότερο fuzzy αλλά πιο doom/stoner πλευρά των FREEDOM HAWK. Όπως πάντα το μπάσο κατέχει δεσπόζουσα θέση και οι κιθάρες είναι και αυτές βαριές και ασήκωτες! Τα riffs εξαπολύονται με τη συχνότητα πολυβόλου και κάπου εδώ χάνουμε τη μπάλα... Το πρώτο πράγμα που κάποιος θα παρατηρήσει είναι ότι τα μυστηριωδώς επεξεργασμένα φωνητικά που συναντούσαμε που και που στο προηγούμενο album απουσιάζουν παντελώς! Ναι, εδώ βέβαια ο Τ.Ρ. Morton ακούγεται πιο Ozzy ακόμα και από τον ίδιο τον Ozzy...αλλά χαλάλι του! Αν οι προβοκάτορες είχαν έναν λόγο για να αποκαλούν τους FREEDOM HAWK, FU MANCHU rip-offs, τώρα θα εστιάσουν τα πυρά τους σε συγκρίσεις τύπου BLACK SABBATH rip-offs. Προσωπικά, είμαι ένας από εκείνους που πραγματικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα αν μια νέα μπάντα μοιάζει με μια άλλη γιγαντιαία μπάντα του παρελθόντος, εφόσον υπάρχει καλό υλικό για να δικαιολογηθεί η ομοιότητα. Και εδώ είναι που το "Holding On" δίνει πραγματικά ρέστα.
Ο δίσκος περιέχει 13 στην κυριολεξία δυναμίτες. Πιασάρικα riffs, το ένα μετά το άλλο, απαρτίζουν 13 ακόμα πιο πιασάρικα τελικά τραγούδια! Και μιλάμε για εκείνο το είδος των τραγουδιών που γουστάρουμε να σιγοτραγουδάμε! Χαμένη τέχνη στις μέρες μας ε; Το “Holding On” είναι πραγματικά εθιστικό. Παρόλο που επιστρέφω σε αυτό το album ξανά και ξανά, πάντα βρίσκω ένα "νέο-αγαπημένο-τραγούδι".
Θα είμαι ειλικρινής εδώ! Το "Holding On" θυμίζει BLACK SABBATH! Και πολύ μάλιστα. Στην πραγματικότητα μάλιστα, νομίζω ότι το συγκρότημα προσπάθησε σκληρά για να ακούγεται σαν αυτούς σε κάποια σημεία. Θυμίζει επίσης και ένα σωρό άλλα πράγματα από την δεκαετία του '80. Τώρα αν κάποιοι δεν μπορούν να δουν τι παίζεται πέρα από αυτό, τότε απλά ας αράξουν να ακούσουν μερικές από τις πιό εμπνευσμένες ροκιές του 2011!
