Μιχάλης Τσαντίλας

Ίσως διαφεύγει κάποιων –σίγουρα διέφευγε εμού– ότι οι Planet Of Zeus βρίσκονται μια ανάσα από τη συμπλήρωση 20 χρόνων δράσης. Ίσως φταίει που το δισκογραφικό τους ντεμπούτο (Eleven The Hard Way, 2008) βγήκε κάμποσα χρόνια μετά τον σχηματισμό τους, ίσως και το ότι η μεγάλη αναγνώριση ήρθε για εκείνους (εντός και εκτός συνόρων) μέσα στη δεκαετία που αποχαιρετάμε σε λίγες μέρες. Όπως και να 'χει, σε αυτό το διάστημα, χάρη κυρίως στα Macho Libre (2011, ένα από τα άλμπουμ της δεκαετίας σύμφωνα με τους συντάκτες του Avopolis) και Vigilante (2014), αλλά και λόγω της παινεμένης συναυλιακής τους παρουσίας, χρίστηκαν δικαίως πλανητάρχες του εγχώριου stoner κόσμου.

Ο 5ος τους στουντιακός δίσκος έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή –και όχι απαραίτητα λόγω του χρονικού ορόσημου της προαναφερθείσας 20ετίας. Από τη μία, δηλαδή, φαίνεται ότι το peak της αναγνώρισης των Planet Of Zeus, έχει παρέλθει: έφτασαν να συνοδεύουν τους Clutch στην Psychic Warfare ευρωπαϊκή περιοδεία του 2015, ενώ πέρυσι προέβησαν στη μαξιμαλιστική κίνηση του διπλού live άλμπουμ (Live In Athens), που συνήθως δηλώνει «φτάσαμε». Από την άλλη, το άνοιγμα προς έναν πιο «μελωμένο» ήχο που επιχείρησαν στο Loyal To The Pack (2016) άφηνε ανοιχτά ενδεχόμενα για τη συνέχειά τους. Το Faith In Physics ήρθε λοιπόν φορτωμένο με προσδοκίες ως προς τα «πώς» αυτής της συνέχειας.

Η επιλογή του τίτλου και του εξωφύλλου οπωσδήποτε κομίζουν αέρα ανανεωτικό: μακράν ο πιο ιντριγκαδόρικος της δισκογραφίας του γκρουπ ο πρώτος, πρωτόφαντα μίνιμαλ η αισθητική του δεύτερου. Ο συνδυασμός τους δημιουργεί αλυσίδα διερωτήσεων ως προς τον συμβολισμό, οι οποίες απαντώνται από το περιεχόμενο, που ξεδιπλώνεται ως το πλέον κοινωνικοπολιτικά ευαίσθητο της δισκογραφίας τους. Οι εξαρτήσεις –από ουσίες, αλλά και από τα «καλούδια» της ψηφιακής εποχής– η διαβρωτική επιρροή της θρησκείας, οι ακροδεξιές ατζέντες και η αποξένωση που διέπει τη σύγχρονη ζωή, είναι κάποια από τα θέματα τα οποία θίγονται εδώ, μέσα από τη στιχουργία της μπάντας.

Δεν νομίζω πάντως ότι υπάρχει έστω ένας ακροατής στην υφήλιο που να γούσταρε ποτέ τους Planet Of Zeus με βασικό κριτήριο τα λόγια των τραγουδιών τους. Είναι κυρίως το μουσικό κομμάτι αυτού που κάνουν εκείνο που αιχμαλώτισε το ακροατήριό τους –κι εκείνο που πάντα έκανε παιχνίδι. Κι είναι εδώ που σκοντάφτει θαρρώ το Faith In Physics, αφήνοντας (για πρώτη φορά) να φανούν ρωγμές στην πανοπλία της τετράδας.

Σύμφωνα με το promo, πρόκειται για άλμπουμ πιο εγκεφαλικό, σε σχέση με τα προηγούμενα. Όντως, μπορεί κανείς να τη διαπιστώσει αυτή τη διαφορά· όμως μαζί της έρχεται και μια έλλειψη σθένους και πειθούς, που σκάει ενοχλητικά μύτη σε κάμποσες στιγμές του δίσκου. Ποιος το περίμενε ότι θα ερχόταν η ώρα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ο χαρακτηρισμός «κουραστικό» για κομμάτι που υπογράφει η συγκεκριμένη μπάντα; Κι όμως...

Μπορεί δηλαδή να υπάρχουν εδώ συνθέσεις που κυλάνε νεράκι, συλλαμβάνοντας αυτούσια την παικτική ομοψυχία των Zeus (“Gasoline”, “Revolution Cookbook”, “Your Song”, “On Parole”), όμως αλλού το ενιαίο μέτωπο σπάει: κάποιες ωραίες μελωδικές γραμμές αναζητούν μάταια τη συνέχειά τους (“Man Vs. God”), ορισμένες ιδέες μοιάζουν να μην οδηγούν σε κάτι αξιομνημόνευτο (“The Great Liar”, “Let Them Burn”), κάπου προς το τέλος το πράγμα ξεχειλώνει εντελώς (“King Of The Circus”). Λείπει από το Faith In Physics η πηχτή ενέργεια που έκανε ντου από παντού στους προηγούμενους δίσκους. Λείπει επίσης ο παράγοντας έκπληξη, όπως και η διάθεση για εξέλιξη. Σαν να φτιάχτηκε λίγο στο ρελαντί τούτο το άλμπουμ. Σαν να μαρτυρά ένα κλείσιμο στο μουσικό καβούκι για το συγκρότημα.

Δεν προσπαθώ βέβαια να υποστηρίξω ότι το Faith In Physics απογοητεύει ή αμαυρώνει την εικόνα των Planet Of Zeus. Θεωρώ όμως ότι είναι μια συλλογή τραγουδιών η οποία, ως σύνολο, μοιάζει για πρώτη ίσως φορά στην ιστορία τους να υπολείπεται του αθροίσματος των μερών που την αποτελούν. Σαν να έφτασαν εδώ σε ένα σημείο όπου δεν τους «βγαίνουν» όλα, όπως συνέβαινε με (φαινομενική) ευκολία στο παρελθόν.

Είναι ασφαλώς αναπόφευκτο για οποιαδήποτε καλλιτεχνική οντότητα να βρεθεί σε μια τέτοια θέση, ειδικά αν έχει τη διάρκεια ζωής της συγκεκριμένης μπάντας. Επιστρέφοντας ωστόσο στην αρχή του παρόντος κειμένου, αν πριν την κυκλοφορία του το Faith In Physics έμοιαζε να αποτελεί στοίχημα για τους Planet Of Zeus, πλέον φαντάζει ως το άλμπουμ που τους φέρνει μπροστά στο κρισιμότερο σταυροδρόμι τους.

{youtube}pWncevE4ni4{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured