Τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα, λέμε μερικές φορές κοροϊδευόντας. Αλλά αν είχατε γνωρίσει τη Γερμανίδα Eleonore Kastner, το πιθανότερο είναι πως θα σας έλεγε ότι συμφωνεί απόλυτα.
Όταν βλέπετε έκλεισε τα 100 της χρόνια το 2010 (ναι, τα 100, δεν είναι λάθος), η κυρία Kastner αποφάσισε πως έπρεπε να κάνει την κάθε επόμενη μέρα της να μετράει. Και πρώτα-πρώτα να πηγαίνει να βλέπει κάθε χρόνο την αγαπημένη της Γιουροβίζιον, που τη χάζευε ήδη από τον πρώτο, ιστορικό πια, διαγωνισμό του 1956, όταν ήταν ακόμα 46 ετών και δούλευε σαν κομμώτρια. Κι όταν λέμε να πηγαίνει να τη βλέπει, εννοούμε να ταξιδεύει όπου και να γινόταν και να τη βλέπει ζωντανά.
Αναπόφευκτα, η αιωνόβια fan κέρδισε αμέσως μεγάλη προσοχή με την πρώτη της κιόλας εμφάνιση, το 2010 στο Όσλο. Για τον κόσμο της Γιουροβίζιον έγινε λοιπόν η Oma Ella (γιαγιούλα Ella) και πολλοί fans μα και συμμετέχοντες καλλιτέχνες περίμεναν πώς και πώς να τη δουν κάθε χρονιά. Και το απίθανο με τη γιαγιούλα Ella είναι πως έκανε τα ταξίδια ζωή της. Δεν περίμενε δηλαδή τον διαγωνισμό του κάθε έτους, μα με τη βοήθεια των παιδιών, των εγγονιών της και των ανά τον κόσμο φίλων της αποφάσισε να ταξιδεύει συνεχώς, όλη τη χρονιά.
«Όποιος παρακολουθούσε το Facebook της, πραγματικά τα έχανε», λέει ο αρχισυντάκτης μας Χάρης Συμβουλίδης –ένας από τους πάμπολλους ιντερνετικούς της φίλους– «η γιαγιά Ella είχε την ενέργεια και τη διάθεση να βρίσκεται κάθε μέρα και σε ένα άλλο σημείο της Γερμανίας, της Ευρώπης ή του πλανήτη, τη στιγμή που νέοι άνθρωποι βαριούνται να πάνε μια εκδρομή με το αμάξι σε απόσταση μίας ώρας». Μάθαμε έτσι κι ένα από τα μυστικά σχέδια του αρχισυντάκτη μας για την επερχόμενη άνοιξη: «είχαμε συζητήσει για μια γιουροβιζιονική συνέντευξη, ενόψει του διαγωνισμού του 2015. Δεν είχε βέβαια τον χρόνο, όπως καταλαβαίνετε, αλλά υπήρχε η διάθεση να το κάναμε. Δεν είχε ξαναδώσει ποτέ συνέντευξη σε ελληνικό μέσο».
{youtube}coj6HOp1D7A{/youtube}
