Κατ’ αρχήν, οφείλω να ζητήσω μια συγνώμη από τα παιδιά των Aenaon, μιας και όντας αργοπορημένος, κατάφερα να ακούσω μόλις μισό κομμάτι τους. Οπότε δεν γίνεται, και δεν θέλω ,να κρίνω το οτιδήποτε από την εμφανισή τους. Ελπίζω μόνο να τους πετύχω κάποια στιγμή στο μέλλον, ώστε να διαπιστώσω κι όλας αν και στο σανίδι μπορούν να προκαλέσουν τον ίδιο “σαματά” γύρω από το όνομα τους, όπως έκαναν και με το τελευταίο τους άλμπουμ.
Παίρνοντάς το από την αρχή, φτάνοντας στο Κύτταρο, μου έκανε εντύπωση η μέτρια (από άποψη προσέλευσης) του κόσμου. Όσο κυλούσε η βραδιά, αυτό άλλαξε,φτάνοντας σε μια αρκετά ικανοποιητική ποσότητα στους Watain. Λίγο πριν από τις 21.30, ανεβαίνουν στην σκηνή οι Σουηδοί Degial, βομβαρδίζοντάς μας με γενναίες δόσεις από το death/black metal, βασιζόμενοι στο ντεμπούτο τους , που κυκλοφόρησε το ’12. Ο ήχος τους ακροβατεί ανάμεσα στο black metal και στο death της σχολής των Morbid Angel. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως το όνομα των Αμερικανών τεράτων του νεκρομεταλλικού ήχου ακόυστηκε ουκ ολίγες φορές τριγύρω μου. Με παραδοσιακό corpse paint και καλοδουλεμένη σκηνική παρουσία, κατάφεραν να ξεσηκώσουν τον κόσμο και να τον ζεστάνουν για τους headliners της βραδιάς. Ομολογώ πως σε κάποιο σημείο με κούρασαν λιγάκι , ίσως και λόγω ήχου, μιας και οι κιθάρες ήταν θαμμένες κάπου κάτω από τα τύμπανα και το μπάσο! Συνολικά πάντως, παρακολουθήσαμε μια καλή και δεμένη εμφάνιση από τους Degial!
Και είχε φτάσει πια η ώρα για τους περίφημους Watain να πατήσουν το σανίδι του Κυττάρου, 9 χρόνια μετά από την πρώτη τους εμφάνιση σε ελληνικό έδαφος! Σίγουρα μιλάμε πια για άλλη μπάντα σχεδόν, σε πολλά θέματα. Έπειτα από ένα μισάωρο (και παραπάνω) διάλειμμα, μου λύθηκε η απορία αν θα είχαν τα σκηνικά που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στα βίντεο τους. Από την μια η (σχετικά) μικρή σκηνή, από την άλλη ότι πολλές μπάντες δεν φέρνουν όλο το show, με είχαν βάλει σε αμφιβολίες! Σε αυτό το χρονικό κενό λοιπόν, στήθηκε το σκηνικό της ιεροτελεστίας των Watain. Ανάποδοι σταυροί, τρίαινες, τραγοκεφαλές, αρνιά (καλή ανάσταση!), βωμοί και μπόλικα κιλά κρέας βρίσκονταν μπροστά μας! Έπειτα από την εισαγωγή του “Night Vision” που βρίσκεται και στο τελευταίο άλμπουμ της μπάντας, “The Wild Hunt”, συνεχίζουν το ίδιο, δηλαδή με το δεύτερο κομμάτι του δίσκου, “De Profundis”. Η μπάντα, πιο επαγγελματική από ποτέ, φαίνεται καλοπροβαρισμένη, έχοντας μελετήσει το κάθε της βήμα. Ο ήχος αρχικά μας ταλαιπωρεί κάπως, λόγω έντασης, αλλά έπειτα απο μερικά κομμάτια χαμηλώνει, κι εμείς απολαμβάνουμε υπεύθυνα, μπάντα και show. Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν την μαγεία της βραδιάς. Με μια εξαιρετική απόδοση και πολύ ιδρώτα, τίμησαν το ποσό που κατέβαλε ο κόσμος για να τους δει, ξεπληρώνοντας τους με μουσική εμπειρία που λίγες φορές βλέπουμε! Πάνω απ’ όλα βέβαια, θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στην θεατρικότητα του mastermind της μπάντας, Erik Danielsson, που ζούσε και ερμήνευε κάθε στιγμή, μοιράζοντας τόνους μαύρης ενέργειας! Η μόνη ένσταση που έχω από τους Σουηδούς, και αν δεν υποκύπτω σε λάθος, είναι πως δεν ακούστηκε κάποιο κομμάτι από το ντεμπούτο της μπάντας. Είναι καλό η κάθε μπάντα να μην ξεχνά τις ρίζες της.
Εν κατακλείδι, μόνο ως μια πολύ καλή βραδιά ακραίου ήχου μπορεί να θεωρηθεί, με την εμφάνιση των Watain σίγουρα να συζητιέται για πολύ καιρό ακόμη, και να επισκιάζει τους πάντες και τα πάντα!
