Το μακρόσυρτο ακόρντο της κιθάρας της Halvorson στην αρχή και τα γαλήνια φυσήματα σε τρομπέτα και σαξόφωνο που το συνοδεύουν, σίγουρα δεν προμηνύουν την κατάληξη: ένα σχεδόν no wave ξέσπασμα το οποίο οδηγεί σε οξείς free jazz στροβιλισμούς.
Παρόλα αυτά, η συνθέτρια όσο καλά γνωρίζει να ονειροπολεί, άλλο τόσο γνωρίζει και να αγριεύει, χτίζοντας την ένταση με ιδιαίτερη μαεστρία. Και με το όλον του δίσκου της (Bending Bridges), αποδεικνύει πως ορθά λογαριάζεται ως αναδυόμενη αστέρας της πολυδιάστατης σκηνής της Ανατολικής Ακτής.
{youtube}Fu4sObb6x7c{/youtube}
