Οι μνήμες από τις ένδοξες Sepultura ημέρες ήταν αρκετές για να γίνει sold-out το Gagarin, σε μια βραδιά με πολλή πώρωση, που δεν άργησε να μεταβληθεί σε ατέλειωτο μέταλ πάρτυ...

Φουλ επικοινωνιακή μα όχι επιτηδευμένη, έδειξε τις φωνητικές της δυνάμεις, έκανε καλαμπούρι και κέρδισε την προσοχή ακόμα και όσων δεν δηλώνουν fans...

Η εργατικότερη μπάντα του παραδοσιακού black metal των καιρών μας σε μία ακόμα εξώκοσμη παρουσία, με πολεμική πυγμή εκ μέρους Dagon και με ριπές που κατέληγαν σε σωστό αστρικό νέφος...

Κινηματογραφικά grooves, σφιχτοδομημένη ψυχεδέλεια και αυτοσχεδιαστικοί παροξυσμοί, από μια νέα μπάντα με ήδη διάσημα μέλη, που φαίνεται να βρίσκεται στον δρόμο για κάτι σημαντικό...

Αν και δεν επαναλήφθηκε το προ διετίας sold-out, απέδειξαν ότι το love story τους με το ελληνικό κοινό κρατάει ακόμα γερά. Άλλωστε έχουν βρει τον τρόπο να κερδίζουν ακόμα και σε ένα μέτριο βράδυ...

Μια φοβερή βραδιά, με κοινή συνισταμένη τη «σκοτεινιά» των φινλανδικών δασών, η οποία παρείχε τη σύγκλιση μεταξύ του metal και του ψυχεδελικού folk κόσμου των δύο πρωταγωνιστικών γκρουπ...

Κανονική αποθέωση από ένα πλήθος (περίπου) 3.000 ατόμων στο Gazi Music Hall για τους Βερολινέζους, σε μία από τις πιο πετυχημένες συναυλίες που είδαμε φέτος στην Αθήνα σε κλειστό χώρο. Κάτι όμως χάθηκε σε αμεσότητα, επικοινωνία, εν τέλει και σε ποιότητα...

Δρόμοι πειραματικοί στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, αποτέλεσμα στοχασμού, δουλειάς και φροντίδας. Με μια εκπληκτική Γιαννάτου, πότε να θυμίζει με τη φωνή της γλωσσολαλιά και πότε να διασκευάζει Leonard Cohen σιγοκελαηδώντας εξομολογητικά...

Την Παρασκευή στο Six d.o.g.s., κατάφεραν κάτι που συμβαίνει πιο σπάνια απ' όσο θέλουμε να παραδεχτούμε: να μην υπάρχουν «πηγαδάκια» στο κοινό, και όλοι ν' ακούνε με προσοχή...

Στην κατάμεστη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, πρόσφεραν 90+ λεπτά υψηλού επιπέδου τζαζ, σε μία πραγματικά δημιουργική συνύπαρξη...