Κάτω από τους υποβλητικούς φωτισμούς του Temple, έμοιαζε όσο ποτέ άλλοτε με χθόνια θεότητα πολύ μακρινών καιρών –τότε που διαφέντευε ο Ερεχθέας και οι πρόγονοι του Μίνωα...

Γιόρτασαν το πρώτο τους άλμπουμ με ένα δυναμικό, ηλεκτρισμένο live, πλαισιωμένοι από 2 ακόμα ανερχόμενες και παθιασμένες μπάντες, που άφησαν τις δικές τους υποσχέσεις για το εγχώριο rock σκηνικό των ημερών μας...

Οι τιτάνιοι ήχοι των επιδραστικότατων Καλιφορνέζων πρόσφεραν μια καθηλωτική, υπερφυσική εμπειρία, η οποία έγινε δεκτή με ευλαβική σιγή από το κοινό στο Piraeus 117 Academy, οδηγώντας το σε ερημωμένα τοπία και νοερές θάλασσες από άμμο...

Θριαμβευτική εμφάνιση σε ένα sold-out Temple που δεν έπαψε στιγμή να χοροπηδά και να τραγουδάει, με τους Βρετανούς σε αντιστοίχως τρελά κέφια, να παίζουν μέχρι να βραχνιάσει (κυριολεκτικά) ο Kevin Ridley...

Οι Γερμανοί έβγαλαν ξανά sold-out τη Death Disco, ενώνοντας τους «παλιούς» με τους σημερινούς 20άρηδες σε μια ψηλάφηση της αυθεντικής σκοτεινιάς του post-punk, μακριά από χίπστερ αναβιώσεις και περιπτώσεις τύπου Motorama...

Ενώ ξεκίνησε εντυπωσιακά, κατακλύζοντας τη σκηνή του Gazarte με το βραζιλιάνικο ταμπεραμέντο της, έδωσε τελικά μια αμήχανη συναυλία, η οποία σε πολλά σημεία χάθηκε στη μετάφραση (μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά) καθώς προσπαθούσε να επικοινωνήσει με το κοινό...

Παρά την καταπληκτική υποδομή και τις καλλιτεχνικά ενδιαφέρουσες προθέσεις του πρώτου ειδικά μέρους, το στοίχημα του προγράμματος μάλλον χάνεται –στο τέλος, ο Μεγάλος Λαϊκός μένει εν πολλοίς ως ήδη είχε...

Στο σχετικά νεοσύστατο Host, δύο μπάντες της Θεσσαλονίκης του σήμερα έδωσαν τα live διαπιστευτήριά τους, δείχνοντας γιατί θεωρούνται από τις πιο αξιόλογες της πόλης...

Οι Καναδοί πιστοποίησαν στο Temple γιατί είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συγκροτήματα του εναλλακτικού ροκ κατά την τρέχουσα δεκαετία, δίνοντας μια συναυλία που κέρδιζε το μυαλό, αφού είχε πρώτα κατακτήσει ενστικτωδώς το σώμα...

Οι θριαμβευτικές, sold-out εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα δεν άφησαν καμία αυταπάτη για το εκτόπισμα των στρογγυλών, κιμπάρικων τραγουδιών τους στη χώρα μας, με τα οποία οι Νορβηγοί πάτησαν όλα τα σωστά κουμπιά συναισθήματος και θεάματος...

Τους υποδέχτηκε ένα Piraeus Academy γεμάτο με πωρωμένο κοινό κάτω των 30 κι εκείνοι έπαιξαν με τον «αέρα» του μεγάλου συγκροτήματος, δίνοντας μια συναυλία άψογη σε κάθε της πτυχή...

Γέμισε τον Παρνασσό και καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο, καταφέρνοντας με τον καταιγιστικό μα πράο την ίδια στιγμή διάλογο που αναπτύσσει με το πιάνο να μαγνητίσει ακόμα και όσους εκνευρίζονται με τις ευκολίες στις οποίες συχνά υποπέφτουν οι μελωδικές του γραμμές...

Στην πρεμιέρα της στο Πειραιώς 131 έδειξε γιατί είναι μια ξεχωριστή περίπτωση στο ελληνικό μουσικό χωριό, ενώ έκανε και ορισμένες διασκευές που πρόσθεσαν αξία και γεύση στα «υλικά» των πρωτότυπων τραγουδιών...

Ίσως η καλύτερη και πληρέστερη συναυλία του εδώ και πολλά χρόνια, μια βραδιά τέρμα απολαυστική και γεμάτη ενέργεια, η οποία μπόρεσε να «φωτίσει» ευκρινέστερα και το πρόσφατο ΕΡ του...