Ηλεκτρονικοί κραδασμοί, ακατάληκτες λέξεις μιας άγνωστης γλώσσας και χέρια βουτηγμένα στον πηλό, όρισαν ένα τελετουργικό δρώμενο που έφερε δίπλα-δίπλα την κεραμεική, τον ήχο και την ανθρώπινη φωνή...

Ο κόσμος δεν σταμάταγε να χορεύει στη Death Disco, ανταποκρινόμενος στον σκοτεινό garage punk ήχο μιας πρόσφατα φτιαγμένης αθηναϊκής μπάντας, που είχε τη διάθεση να κάνει τους πάντες να αισθάνονται σαν παρέα φίλων σε ένα ξέφρενο πάρτι...

Τα παιξίματα του γκρουπ και η φιγούρα του Φώτη Σιώτα πρωταγωνίστησαν στο πρώτο μισό της συναυλίας στο Gagarin, με το δεύτερο να συστήνει στο κοινό έναν διαφορετικό Παύλο Παυλίδη από τον συνηθισμένο...

Κάτω από τους υποβλητικούς φωτισμούς του Temple, έμοιαζε όσο ποτέ άλλοτε με χθόνια θεότητα πολύ μακρινών καιρών –τότε που διαφέντευε ο Ερεχθέας και οι πρόγονοι του Μίνωα...

Γιόρτασαν το πρώτο τους άλμπουμ με ένα δυναμικό, ηλεκτρισμένο live, πλαισιωμένοι από 2 ακόμα ανερχόμενες και παθιασμένες μπάντες, που άφησαν τις δικές τους υποσχέσεις για το εγχώριο rock σκηνικό των ημερών μας...

Παρά την καταπληκτική υποδομή και τις καλλιτεχνικά ενδιαφέρουσες προθέσεις του πρώτου ειδικά μέρους, το στοίχημα του προγράμματος μάλλον χάνεται –στο τέλος, ο Μεγάλος Λαϊκός μένει εν πολλοίς ως ήδη είχε...

Στο σχετικά νεοσύστατο Host, δύο μπάντες της Θεσσαλονίκης του σήμερα έδωσαν τα live διαπιστευτήριά τους, δείχνοντας γιατί θεωρούνται από τις πιο αξιόλογες της πόλης...

Στην πρεμιέρα της στο Πειραιώς 131 έδειξε γιατί είναι μια ξεχωριστή περίπτωση στο ελληνικό μουσικό χωριό, ενώ έκανε και ορισμένες διασκευές που πρόσθεσαν αξία και γεύση στα «υλικά» των πρωτότυπων τραγουδιών...

Ίσως η καλύτερη και πληρέστερη συναυλία του εδώ και πολλά χρόνια, μια βραδιά τέρμα απολαυστική και γεμάτη ενέργεια, η οποία μπόρεσε να «φωτίσει» ευκρινέστερα και το πρόσφατο ΕΡ του...

Το καλύτερο λαϊκό πρόγραμμα της νυχτερινής Αθήνας γεμίζει σταθερά το Περιβόλι Του Ουρανού, όσοι μάλιστα πήγαν το Σάββατο έλαβαν και ως επιπλέον δώρο την εμφάνιση-έκπληξη του Κώστα Μακεδόνα...