 |
Τον Mark Beazley, τον άνθρωπο πίσω από το ευμετάβλητο σε σύνθεση μα σταθερό σε ποιότητα δισκογραφικής παραγωγής σχήμα με το όνομα Rothko, επρόκειτο να τον συναντήσω στο Λονδίνο, κι ήθελα πολύ να το κάνω μιας και από τις φωτογραφίες του και μόνο, σε προδιαθέτει για ένα ευγενικό κι ενδιαφέρον άτομο. Κι αν κάτι τέτοιο δεν στάθηκε τελικά δυνατό (αφού όταν κατάφερα να σηκώσω τα μάτια μου από τα ράφια των δισκοπωλείων και επικοινώνησα μαζί του, εκείνος είχε βγει έξω, και χάθηκε έτσι η ευκαιρία), τουλάχιστον η δουλειά έγινε με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, όπου και εκεί έγινε φανερό το αληθές των υποθέσεών μας. Σπάνια πιστεύουμε συναντάς κάποιον που να δείχνει τόσο ταπεινός γύρω απ' τη δουλειά του, μα και τόσο σίγουρος για τους αισθητικούς του στόχους. Διαβάστε λοιπόν ορισμένα πράγματα που μας είπε γύρω από το έργο του συγκροτήματός του και κάντε όποια βήματα μπορείτε για να το ανακαλύψετε.
- Ονόμασες το συγκρότημα από το όνομα ενός διάσημου ζωγράφου. Το έκανες επειδή ήθελες να προκαλέσεις τα ίδια συναισθήματα στον ακροατή μ' εκείνα που προκαλούν οι πίνακές του;
- Πολλά χρόνια πριν, πολύ πριν ξεκινήσω το συγκρότημα, συνήθιζα να επισκέπτομαι την αυθεντική Tate Gallery εδώ στο Λονδίνο, και πήγαινα και καθόμουν ήσυχα στο "Δωμάτιο Rothko" για λίγο και απορροφούσα την εκεί ατμόσφαιρα. Ακόμη κι αν ήταν ένα μελαγχολικό μέρος να βρίσκεσαι, ένοιωθα πάντοτε όμορφα που καθόμουν εκεί. Μαζί με τον Edvard Munch, τον Turner και τον Francis Bacon, είναι ένας απ' τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Όταν ξεκίνησα το συγκρότημα, Rothko ήταν το πρώτο και μοναδικό όνομα που σκέφτηκα. Ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού μου ήθελα να προσπαθήσω να δημιουργήσω μέσω του ήχου τα πράγματα που δημιουργούσε στους πίνακές του. Πρόκειται κυρίως για την αίσθηση της ακινησίας που δημιουργεί, που είναι το στοιχείο της δουλειάς του που είχε τη μεγαλύτερη επιρροή επάνω μου.
- Νομίζω ότι ξεκίνησες σαν μπάντα αλλά τώρα είσαι μόνο εσύ πίσω από το όνομα Rothko. Έτσι ήταν πάντα η κατάσταση ή τα πράγματα πήραν τέτοια τροπή;
- Αυτή είναι όντως μια δύσκολη ερώτηση να απαντήσω. Το γκρουπ σχηματίστηκε κατόπιν ορισμένων ηχογραφήσεων που έκανα, μόνο με το μπάσο μου, που άρεσαν πολύ σε μια ετικέτα με το όνομα World Domination, κι ένα άτομο που δούλευε εκεί, ο Nigel Adams, μου είπε ότι μπορεί να μου κανονίσει κάποιες συναυλίες, κι ήταν τότε που σκέφτηκα να σχηματίσω μια μπάντα. Κατά τη διάρκεια του διαστήματος που σχηματίστηκε η μπάντα, συνέχισα να ηχογραφώ κομμάτια μόνος μου, και τα μάζεψα σε πέντε κασέτες, καθεμία με επτά κομμάτια. Όλα εκτός από δύο ή τρία απ' αυτά υπάρχουν στα άλμπουμ 'A Negative For Francis', 'Forty Years To Find A Voice' και 'No Anchor No Chart No Rudder No Sails'.
Το σύνολο των κομματιών που εμφανίστηκαν σ' εκείνα τα άλμπουμ ήταν δικά μου, solo ηχογραφήσεις, αν και ήταν σημαντικό για μένα να εμφανίζεται το συγκρότημα σαν κανονική μπάντα, κι όταν κυκλοφόρησε το (ζωντανά ηχογραφημένο) 'Not Gone. Not Forgotten.', ο τελευταίος δίσκος της αυθεντικής σύνθεσης του γκρουπ, αυτό ήταν το πως ηχούσαμε πραγματικά σαν μπάντα, κι ήταν η μοναδική κυκλοφορία σε άλμπουμ που περιελάμβανε όλο το συγκρότημα σε κάθε κομμάτι. Πίστευα πάντοτε ότι είμαστε καλύτεροι στη σκηνή απ' ότι σαν στούντιο συγκρότημα και πάντοτε έβλεπα αυτά τα δύο πράγματα σαν πολύ ξεχωριστά.
Τα πράγματα σήμερα είναι τόσο διαφορετικά. Νοιώθω πολύ μεγαλύτερη ελευθερία κι επίσης δεν υπάρχει πίεση να συνεχίζω να παίζω συνέχεια με την ίδια σύνθεση. Από τότε που η αυθεντική σύνθεση έπαψε να υπάρχει, οι Rothko έχουν παίξει συναυλίες σαν επταμελές σχήμα, σαν ντουέτο με μπάσα - μπάσο φλάουτο και φωνή - σόλο - 2 μπάσα, φλάουτο και φωνή - και τώρα σαν 2 μπασίστες και βιολί. Το να είμαι ικανός να κρατάω τα πράγματα ρευστά διατηρεί τη μουσική ζωντανή για εμένα. Ευελπιστώ ότι θα συνεχιστεί έτσι για κάμποσο ακόμα.
- Οι Rothko είχαν την ξεχωριστή σύνθεση με τους δύο μπασίστες. Ήταν ηθελημένη κίνηση ή έτσι συνέβη τυχαία;
- Έχουμε δύο μπασίστες τώρα, εμένα και τον Μichael Donnelly, αλλά στην αυθεντική σύνθεση είχαμε τρεις μπασίστες. Στην πραγματικότητα έτσι ήρθαν τα πράγματα, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι ηχογραφούσα κομμάτια χρησιμοποιώντας μονάχα μπάσο, και έδειχνε να λειτουργεί καλά. Δεν υπήρχε σχέδιο ή κάτι τέτοιο, έτσι ταίριαξε, και για εμένα, ήταν φυσιολογικό.
- Γιατί έμεινες μόνος να συνεχίσεις με τους Rothko; Άλλοι δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το όραμά σου ή ήθελες να έχεις πλήρη έλεγχο των ηχογραφήσεων;
- Μετά από 5 χρόνια με το τρίο των μπάσων, και όλα τα καταπληκτικά πράγματα που είχαμε επιτύχει και όλες τις περιπέτειες που ζήσαμε, ένοιωσα απλά ότι είχαμε μπαγιατέψει και είχαμε χάσει τη ζωντάνια μας. Έπρεπε να κάνω κάποιου είδους αλλαγές, κι ακόμη κι αν ήταν κάτι πολύ δύσκολο να μιλήσω γι' αυτό με τον Jon και τον Crawford, πιστεύω ότι έχουν συνεχίσει με μεγαλύτερη επιτυχία με τις δικές τους μπάντες. Ελπίζω ότι καταλαβαίνουν ότι ήταν η σωστή απόφαση να τερματίσουμε το γκρουπ, τα πράγματα δεν μπορούσαν να συνεχίσουν έτσι όπως ήταν.
Χρειαζόμουν μια καινούργια πρόκληση, έναν νέο τρόπο δουλειάς με τη μουσική, όπως και να φυσήξω μια νέα ζωή σ’ αυτή για τη δική μου πνευματική κατάσταση, να ξεκινήσω και πάλι κάτι καινούργιο από το τίποτα. Ήταν ο μοναδικός τρόπος για μένα να συνεχίσω να κάνω μουσική, κι ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εργάζομαι σκληρότερα και για τη μουσική και για την προώθησή της, είμαι περισσότερο ευχαριστημένος με την κατάσταση τώρα.
- Ο ήχος του γκρουπ τείνει να γίνεται περισσότερο μινιμαλιστικός όσο περνάει ο καιρός. Αυτό αντανακλάει τα γούστα σου στη μουσική με το πέρασμα του χρόνου;
- Αυτό που ήταν πραγματικά ενδιαφέρον για μένα ήταν ότι το τελευταίο άλμπουμ 'A Continual Search For Origins' περιελάμβανε 8 μουσικούς, παρόλα αυτά ήταν πολύ περισσότερο λιτό από τις προηγούμενες κυκλοφορίες. Δεν ήταν κάτι εσκεμένο, και πάλι, έτσι ήρθαν τα πράγματα. Και με το παρόν άλμπουμ, ο χώρος και το πόσο ανοιχτός θα είναι ήταν ζωτικά για τη μουσική, μα δεν ξέρω αν το επόμενο πράγμα που θα κάνω θα είναι έτσι.
Όσο για τη μουσική που ακούω...Δεν ακούω και πολύ. Το τελευταίο άλμπουμ που αγόρασα ήταν πριν από 4 χρόνια. Δεν προσπαθώ να αντανακλώ το γούστο μου στη μουσική με τη μουσική που γράφω. Δεν ακούω, για παράδειγμα, τους White Stripes και τους Strokes και, όπως τόσοι άλλοι μοιάζουν να θέλουν να κάνουν, να κάνω μουσική που να ηχεί όπως η δική τους. Όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικοί, έχω μονάχα μια πολύ συγκεκριμένη ιδέα για το τι θέλω να κάνω και πως θα ηχήσω. Θέλω να ηχήσω όπως εγώ, όχι κανείς άλλος.
- Η τελευταία σου κυκλοφορία ήταν μια συνεργασία με την επίσης μπάντα-του-ενός-ανθρώπου Blk w/ Bear. Πώς ήρθες σε επαφή μαζί του και το βρήκες ενθαρρυντικό να δημιουργήσεις ένα δίσκο χωρίς την παρουσία του άλλου στο στούντιο;
- Ήταν απλά φανταστικά να δουλεύεις με τον Jim Adams. Φανταστικά. Είμαστε σε επαφή εδώ και κάμποσο καιρό και μου έστειλε κάποιες απ' τις ηχογραφήσεις του που μου άρεσαν πάρα πολύ. Στην πραγματικότητα ήταν ευκολότερο απ' το να είσαι σ' ένα στούντιο με το συγκρότημα, είμασταν σε καθημερινή επαφή μέσω e-mail και ανταλλάσαμε CDR's με το ταχυδρομείο από ηχητικούς φακέλους και μίξεις των κομματιών. Και το γεγονός ότι η βάση του άλμπουμ ήταν η 11η Σεπτεμβρίου σήμαινε ότι και οι δύο δουλεύαμε με μια από καρδιάς, αμοιβαία αίσθηση σκοπού. Και δεν υπήρχε τίποτα που να μπαίνει εμπόδιο στο δρόμο μας.Ήταν μεγάλη τιμή και ευχαρίστηση να δουλέψω με κάποιον που υπήρξε, και συνεχίζει να είναι, μια πηγή έμπνευσης για μένα.
- Το άλμπουμ είναι εμνευσμένο από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου. Το βρίσκεις δύσκολο να εκφράσεις τα συναισθήματά σου μονάχα με το μέσο της μουσικής, χωρίς να έχεις στίχους για να πεις καλύτερα αυτά που έχεις να πεις;
- Δεν θα έλεγα ότι ήταν εμπνευσμένο από την 11η Σεπτεμβρίου. Δεν θα το ονόμαζα έμπνευση. Ήταν σε ανάμνησή της. Για τα πράγματα που έλαβαν χώρα και για τα πράγματα που συνέβησαν κατόπιν, τις αντιδράσεις των ανθρώπων και προσωπικές σκέψεις για τι συνέβη. Αντιδράσεις προσωπικές δικές μου και του Jim , αυτό το άλμπουμ ήταν, είναι, η δική μας αντίδραση σ' εκείνα τα γεγονότα. Δεν πρόκειται για μαχητική αντίδραση, είναι ένα αναμνηστικό. Αν αυτό ακούγεται πολύ σοβαρό, είναι επειδή υποτίθεται ότι είναι.Ποτέ δεν είναι εύκολο να εκφράσω τον εαυτό μου, σε οποιαδήποτε συγκυρία, μα ελπίζω ότι κάτι βγαίνει από τη μουσική για το πώς αισθάνομαι για τα πράγματα.Όσο για το ζήτημα των στίχων, πώς μεταφράζεις με στίχους αυτό που δεν μπορείς να πεις;
- Το άλμπουμ ίσως είναι ότι πιο ambient έχεις ηχογραφήσει. Αυτός ήταν ο πιο κατάλληλος τρόπος για μια ηχογράφηση που ίσως να θέλει να εκφράσει οργή για τον άδικο σκοτωμό τόσων αθώων ανθρώπων;
- Το θέμα με το να προσπαθείς να χειριστείς τόση θλίψη και τρόμο είναι ότι μπορείς πολύ εύκολα να απαντήσεις με τα ίδια όπλα, να πολεμήσεις τη βία με βία. Είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιδράσεις με συμπόνοια και σκεπτικισμό. Αυτή τη μουσική δεν την αφορά να εκδικηθεί, προσπαθεί να βγάλει μια λογική άκρη, προσπαθεί να καταλάβει και να βρεθεί αντιμέτωπη με τον τρόμο της όλης κατάστασης. Έχει να κάνει με τα πράγματα που νοιώθεις μετά, τα πράγματα που μένουν πίσω. Είναι μια αντίδραση για την απώλεια της αθωότητας και την απώλεια της ζωής και της ελευθερίας. Δεν είναι επίσης για να εξαπολύεις εκδίκηση. Η εκδίκηση είναι άσκοπη και θρέφει περισσότερο μίσος και παρεξηγήσεις.
Εκείνοι που αποζητούν τυφλή εκδίκηση βοηθούν μονάχα στη διαιώνιση της βίας, του φόβου και του μίσους. Είναι ένας δρόμος που δεν πρόκειται ποτέ να ακολουθήσω. Όταν είδα την επίθεση στους πύργους, έτσι όπως συνέβη, ζωντανά στην τηλεόραση, δενμε έκανε να θέλω να βγω έξω και να σκοτώσω κάποιον που ήταν υπέυθυνος γι' αυτό, ή έστω να προσπαθήσω να κατηγορήσω κάποιον γι' αυτό. Ένοιωσα την βαθύτερη αίσθηση λύπης που νομίζω ότι έχω νοιώσει ποτέ, ένοιωσα λύπη για τον κόσμο, λες και επρόκειτο για το ξεκίνημα του τέλους, το τέλος ενός ελεύθερου κόσμου και το ξεκίνημα ενός κλείστου κόσμου, όπου τα σύνορα των κρατών φυλάσονται ακόμη περισσότερο και οι ελευθερίες του καθενός από εμάς θα αλλάξουν για πάντα. Όπου οι άνθρωποι θα ζουν στο φόβο αντί για την ελπίδα. Δυστυχώς, αισθάνομαι ότι αυτό συνέβη.
- Δεν φοβάσαι ότι πιθανά οι άνθρωποι θα βρουν τον τίτλο “Wish For a World Without Hurt” αφελή και εξωπραγματικό;
- Έτσι είναι οι ευχές. Αφελείς και εξωπραγματικές, αυτό όμως δεν μας σταματά απ' το να ευχόμαστε και να ονειρευόμαστε αλλαγές, να ευχόμαστε τα καλά πράγματα να αντικαταστήσουν τα κακά, να ελπίζουμε για ειρήνη και απελευθέρωση από την τρομοκρατία, τον πόνο και την καταστολή. Θέλω να πιστεύω ότι η αλλαγή θα λάβει χώρα, ότι η ειρήνη και η αδελφοσύνη όλων των εθνών και των θρησκειών θα γίνει μια μέρα πραγματικότητα. Το εναλλακτικό σενάριο είναι να μην έχεις ευχές, να μην έχεις όνειρα. Με ρώτησες που δεν γράφω στίχους, λοιπόν, οι τίτλοι στο άλμπουμ είναι το ίδιο με στίχους.
Θα ήθελα να πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι εύχονται επίσης για έναν κόσμο χωρίς πόνο. Νομίζω ότι είναι ένα καλό πράγμα να εύχεσαι, να ονειρεύεσαι. Ποιά είναι η εναλλακτική πρόταση, να πιστεύεις ότι η ζωή και ο κόσμος θα ταλαιπωρούνται πάντοτε από συγκρούσεις και πόνο; Αυτό είναι που συμβαίνει τώρα, αλλά με λίγη τύχη, μια μέρα, θα υπάρξει αλλαγή.
Αν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαι αφελής, με το να κάνω ευχές, τότε περίφημα! Είμαι ευτυχισμένος μ' αυτό.
- Αναρωτιόμουν τι σε έχει επηρεάσει. Τι είδος μουσικής ή κάποιοι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες σε έχουν επηρεάσει;
- Όταν ήμουν πολύ νέος, περίπου 8 χρονών, αγόρασα το 'The Boxer' και το 'Bridge Over Troubled Water' των Simon and Garfunkel, κι ακόμη αγαπώ πολύ τη μουσική τους. Η μοναδική άλλη μπάντα που μου άρεσε πραγματικά ήταν οι Joy Division κι επίσης οι Durutti Column. Δεν έχω ακούσει πολύ μουσική από τις αρχές των 80's, αν κι ένας απ' τους αγαπημένους μου σύγχρονους καλλιτέχνες είναι ο Susumu Yokota.
- Υπάρχει το στοιχείο του Harold Budd, ονομάσατε ένα κομμάτι σας προς τιμή του. Βάζω στοίχημα ότι σου αρέσει το ambient στυλ του (όσο για εμένα, λατρέυω ότι κι αν κάνει!).
- Στην πραγματικότητα, δεν έχω ακούσει τίποτε δικό του πέρα απ' το sample που χρησιμοποιηθήκε στο κομμάτι 'Harold Budd'. Ήταν ιδέα του Crawford να το χρησιμοποιήσουμε αλλά δεν έχω ποτέ ακούσει ολόκληρο το κομμάτι απ' το οποίο ο Crawford πήρε το sample. Πολλοί έχουν πει ότι ένα μέρος του 'Wish For A World....' μοιάζει με κάποιες δουλειές του, και βλέποντας πόσο ψηλά είναι στην εκτίμηση κάποιων, το παίρνω σαν ένα σπουδαίο κοπλιμέντο.
- Έχεις κυκλοφορήσει τόσα πολλά πράγματα σε τόσες πολλές διαφορετικές ετικέτες. Ηχογραφείς πάντοτε μουσική; Και πως υποτίθεται ότι μπορεί κανείς να ακολουθεί όλα όσα ηχογραφείς;
- Καλή ερώτηση! Θα πρέπει να παραδεχτώ ότι κοιτάζοντας πίσω, ντρέπομαι που υπάρχει τόσο πολύ υλικό εκεί έξω. Μα τη συγκεκριμένη στιγμή, πάντοτε νοιώθω κολακευμένος που διάφοροι μας ζητούν να συνεισφέρουμε κάτι, και σχεδόν πάντα έχω πει ναι, καθώς ήμουν (κι είμαι ακόμη) έκπληκτος που κάποιος έχει την ευγενή καλοσύνη να κυκλοφορήσει οτιδήποτε από εμάς.
Ακόμη και για εμένα είναι δύσκολο να ακολουθώ τα πράγματα, αν και οι περισσότερες από τις πρώτες μας κυκλοφορίες δεν είναι πλέον διαθέσιμες. Υπάρχουν πάντως links στην ιστοσελίδα μου για τα περισσότερα labels που έχουν βγάλει υλικό των Rothko και πολλές απ' τις πρώτες κυκλοφορίες μπορούν να βρεθούν έτσι, για κανένα δύο πράγματα μου έχουν μείνει λίγες κόπιες. Η Lo Recordings έχει ακόμη τα τρία άλμπουμ που κάναμε για εκείνους. Από τότε που άλλαξε η παλιά σύνθεση, έχουν βγει δύο μόνο κυκλοφορίες, και μόνο στην Too Pure και τη δική μου ετικέτα. Δεν ηχογραφώ συνέχεια, αλλά προσπαθώ να το κάνω.
- Διάβασα ότι ίσως βγάλεις δύο άλμπουμ φέτος. Με τι θα μοιάζουν;
- Το ένα θα είναι το επόμενο άλμπουμ των Rothko. Είναι δύσκολο να πεις με τι θα μοιάζει...Έχω ένα όραμα του πως ελπίζω ότι θα είναι μα εξαρτάται από το εάν θα είμαι σε θέση να μετατρέψω τις ιδέες σε πραγματικότητα. Είμαι τόσο ερωτευμένος με τους βόμβους που πολύ ευχαρίστως θα έκανα ένα άλμπουμ που θα αποτελείται αποκλειστικά από βόμβους και τόνους...Ίσως το κάνω έτσι τελικά. Το άλλο άλμπουμ θα είναι, ευελπιστώ, ένας δίσκος με την Caroline Ross από το γκρουπ Delicate Awol. Βρίσκεται ήδη στο πρώιμο στάδιο και ανυπομονώ να δω πως θα βγει. Ελπίζω η Caroline να τραγουδήσει σε κάθε κομμάτι, καθώς η φωνή της είναι μια που αγαπώ ιδιαίτερα. Δεν είμαστε σίγουροι τι όνομα θα χρησιμοποιήσουμε γι' αυτό, μα δεν θα είναι Rothko κι ελπίζω να το κυκλοφορήσω. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι μια πολυάσχολη χρονιά.
- Κάποια άλλη συνεργασία που θα γίνει στο μέλλον και γνωρίζεις ήδη; Με ποιός θα ήθελες ή ονειρεύεσαι να δουλέψεις;
- Εκτός απ' τη συνεργασία με την Caroline, δεν υπάρχουν άλλες στα σκαριά.Μέχρι στιγμής, δύο όνειρα έχουν πραγματοποιηθεί για μένα, να δουλέψω με τον Susumu Yokota και τους BLK w/BEAR. Νομίζω ότι οι μοναδικοί άλλοι άνθρωποι που θα ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί τους είναι ο Brian Eno και ο Thom Yorke, αλλά μαντεύω ότι αυτές δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ!
- Έχεις κυκλοφορήσει μουσική που έχεις κάνει με καλλιτέχνες ηλεκτρονικής μουσικής κι έχεις κάνεις ρεμιξ σε άλλους. Έχεις σκεφτεί να ηχογραφήσεις ένα ηλεκτρονικό άλμπουμ;
- Δεν θα ήξερα πως να ξεκινήσω να κάνω ένα ηλεκτρονικό άλμπουμ και πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που το κάνουν αυτό ήδη.
- Η μουσική σου μου θυμίζει κάποιες φορές το post rock, θα δεχόσουν τον όρο για τη μουσική σου;
- Όχι. Δεν με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες και οι σκηνές. Ποτέ δεν θέλησα να ακουστώ σαν τους Slint.
- Έχεις συναρμολογήσει ένα γκρουπ για να παίζεις ζωντανά, τι πρέπει να περιμένει κάποιος από μια συναυλία των Rothko;
- Η τωρινή σύνθεση μ' εμένα, τον Michael Donnelly στο μπάσο και τη Frances Morgan στο βιολί με κάνει να συνειδητοποιήσω ότι είμαι πολύ τυχερός που παίζω με τόσο εξαιρετικούς άνθρωπους. Αυτή τη στιγμή, πιστεύω ότι ηχούμε πολύ ντελικάτοι, πολύπλοκοι και εύθραυστοι, αλλά παίζουμε επίσης πολύ δυνατά. Το μόνο πράγμα που μπορώ να ελπίζω είναι ότι ηχούμε μονάχα σαν τους εαυτούς μας. Αυτό μπορούν να το πουν μόνο οι άλλοι αν τα καταφέρνουμε.
- Είναι τα πράγματα καλύτερα, τώρα που κυκλοφορείς τους δίσκους σου σε δική σου εταιρία;
- Ναι, για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι χρειάζεται να δίνω λογαριασμό μονάχα στον εαυτό μου, αλλά ακόμη γιατί αισθάνομαι σαν να έχω περισσότερη ελευθερία. Το μόνο αρνητικό είναι ότι μπορώ να βγάζω μονάχα έναν ή δύο δίσκους το χρόνο επειδή κοστίζει τόσα πολλά λεφτά. Αν μπορούσα οικονομικά, θα ήθελα να βγάζω υλικό κι από άλλους ανθρώπους. Ίσως να συμβεί μια μέρα, αλλά προσωρινά, η εταιρία είναι μόνο για τη δική μου δουλειά.
