«Ο Bush είναι ένας σατανικός ηλίθιος». Τάδε έφη ο Patterson Hood, ιδρυτικό μέλος των Drive-By Truckers, ενός ένα από τα σπουδαιότερα southern rock συγκροτημάτων των τελευταίων δέκα ετών. Το ολοκαίνουριο album τους, Brighter Than Creation’s Dark, είναι ένα από τα καλύτερα της καριέρας τους, και σίγουρα ένας από τους δίσκους της χρονιάς. Εκτός βέβαια από τον Bush, ο κύριος Hood μίλησε στο Avopolis για το grunge, τη συνεργασία με τη Bettye LaVette και τη ζωή στις νότιες αμερικανικές πολιτείες…
 |
Η μουσική σας ακούγεται σα να συμφιλιώνετε την κληρονομιά του νότου με τα παγκόσμια rock κινήματα. Αυτό εκφράζει τον τρόπο που βλέπετε την καθημερινότητα σας;
«Όλοι μας ενδιαφερόμαστε για τη σύγχρονη μυθολογία και τις λαϊκές παραδόσεις. Όλοι γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στον Νότο έτσι φυσικά μας τραβάνε οι ιστορίες και οι δυαδικότητες της πατρίδας μας. Το rock ’n’ roll βασικά γεννήθηκε στην περιοχή απ’ όπου καταγόμαστε, καθώς η μικρή μας γωνιά στα βόρεια της Αλαμπάμα είναι μόλις δύο ώρες από το Μέμφις, στο Νάσβιλ, και από το Δέλτα του Μισισιπί».
Ξεκινήσατε στα μέσα της δεκαετίας του 1990, αμέσως αφότου το grunge κύμα είχε σαρώσει τα πάντα. Νιώσατε ποτέ ότι σας επηρέασε μουσικά και προσωπικά;
«Ο Cooley και εγώ είχαμε μια μπάντα στα 1980s, η οποία διαλύθηκε την ώρα που όλο αυτό απογειωνόταν. Πιθανόν να ταιριάζαμε καλά εκεί εκείνη τη στιγμή, αλλά ήδη είχαμε προχωρήσει σε άλλα πράγματα. Σταμάτησα να ακούω καινούρια μουσική το 1994 περίπου και άκουγα μόνο κλασική country, r’n’b, soul, και rap. Εκεί βρήκαμε το γελοίο μας όνομα (γέλια!). Κατά κάποιο τρόπο πάντως κατάφερνα να αποφεύγω να ακούω Creed και άλλες τέτοιες μαλακίες».
Πόσο δύσκολο είναι να χάνεις ένα ζωτικό μέρος της μπάντας; Νιώθεις ότι η αποχώρηση του Jason Isbell είναι κάτι που θα αντιμετωπίσει δύσκολα το συγκρότημα μακροπρόθεσμα;
«Νιώθω πως ήδη τα καταφέραμε. Μόλις βγάλαμε το καλύτερο album μας, δίνουμε τις καλύτερες συναυλίες μας που γίνονται σε μεγαλύτερους χώρους από ποτέ. Ο Jason είναι σπουδαίος μουσικός και στιχουργός και ήταν ουσιαστικό μέρος για πέντε χρόνια και τρία albums, αλλά πήραμε όλοι διαφορετικούς δρόμους και η αποχώρηση του ήταν αναπόφευκτη. Ήταν το καλύτερο για εμάς και για αυτόν».
Γεννήθηκες και ζεις σε νότιες πολιτείες. Ένιωσες ποτέ καταπιεσμένος ή περιορισμένος;
«Τα πρώτα 28 χρόνια της ζωής μου, αρκετά. Μεγάλωσα σε μια συντηρητική, άκρως θρησκόληπτη πόλη, σε μια «στεγνή» κομητεία (δεν υπήρχαν καθόλου πωλήσεις αλκοόλ) όπου δεν υπήρχε μέρος για τις μπάντες μου να παίξουν. Μετακόμισα στην Αθήνα της Τζώρτζια το 1994 - και είναι πολύ ωραίο μέρος! Είναι μια μικρή νότια πόλη, αλλά είναι πολύ φιλελεύθερη και γεμάτη τέχνη και μουσική. Έτσι έχει τα καλύτερα των δύο κόσμων για μένα».
 |
