Και ενώ προχωράει «κανονικά» η φάση του Μουντιάλ, εμείς συνεχίζουμε με τον ρυθμό μας να ανακαλύπτουμε τον μουσικό κόσμο, σχολιάζοντας την ποδοσφαιρική διοργάνωση που εξελίσσεται στην Ντόχα. Στο πρώτο και δεύτερο μέρος του αφιερώματος βρήκαμε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, οπότε συνεχίζουμε. Πριν προχωρήσουμε σε αυτά που μας αφορούν, ας σχολιάσουμε λίγο τα «ποδοσφαιρικά». Ενώ η Εθνική Ελλάδος λείπει από την ποδοσφαιρική πανδαισία (κράμπες γέλιου) το πιο όμορφο ζουμάκι προέκυψε και πάλι από την ημεδαπή, μιας και τα τζιμάνια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας δεν κατάφεραν να οργανώσουν ούτε ένα live streaming της προκοπής. Φαίνεται πως στην χώρα μας αν το streaming δεν είναι πειρατικό δεν περπατάει. Φταίμε εμείς που αναφωνούμε «ΕΡΤ3 μέχρι να λιώσουν οι πάγοι»; Με κοντομάνικα βγάλαμε όλο τον Νοέμβριο, δεν αργεί και αυτό, θα έρθει, μην φοβάστε. Από ό,τι φαίνεται και οι τολμηροί πλήρωσαν συνδρομούλα στο ιδιωτικό κεφάλαιο και ο λαός παρακολουθεί μπάλα σε ελεύθερο κανάλι. Σύντροφοι, ερχόμαστε. Για να μην λέμε μόνο τα θετικά, σε αυτό το Μουντιάλ, μπάλα τρομερή δεν βλέπουμε μέχρι τώρα, έχουμε τρελαθεί στα 0-0 και στις εκπλήξεις. Μα να κερδάνε οι Σαουδικές Αραβίες, οι Γιαπωνίες και τα Μαρόκα, κύριε Πάνο μου; Αδιανόητο. Από όσες ομάδες έχουν κυλήσει το τόπι μέχρι τώρα, σίγουρα η Ισπανία, Γαλλία και Βραζιλία φαίνεται ότι έχουν μια παραπάνω διάθεση, ενώ και η Αγγλία με την Πορτογαλία έδειξαν σοβαρότητα. Ας ξεκινήσουμε την αναζήτηση μας.
Ε’ ΟΜΙΛΟΣ: ΙΣΠΑΝΙΑ – ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ – ΓΕΡΜΑΝΙΑ – ΙΑΠΩΝΙΑ
Ο πέμπτος όμιλος (ή Θανάτου όπως αποκαλείται συνήθως εκείνος ο όμιλος που έχει τις δυνατές ομάδες) θα προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις. Η Ιαπωνία κέρδισε (ολογράφως ψώλιασε) την Γερμανία και η αδυναμία των τελευταίων να κερδίσουν την Ισπανία, σημαίνει πως την τελευταία αγωνιστική θα χρειαστούν συνδυασμό αποτελεσμάτων για να περάσουν. Από την Γερμανία θα μπορούσα να διαλέξω άνετα καμιά εκατοστή περιπτώσεις. Δεν θα το κάνω. Θα βάλω τους Έλληνες VOAK που κάποια σύνδεση παίζει με την Γερμανία, αφού ο δίσκος τιτλοφορείται Verdrängung (η μετάφραση Google γράφει πως σημαίνει "αλλαγή τιμής", το εμπιστευόμαστε με κλειστά μάτια) και μεγάλο μέρος των στίχων είναι εις την γερμανικήν. Το black metal που θα βρείτε εδώ είναι αρκετά πιο θεατρικό από αυτών των βορείων χωρών, με μια dissonant χροιά να υποβόσκει αλλά θεωρώ πως το κόλπο είναι εντελώς αλλού. Ίσως δεν βρίσκεται καν στο black metal. Χωρίς να έχω καταλάβει ούτε μισό στίχο, νιώθω πως ο δίσκος έχει ένα concept, έχει μια συνέχεια στην ροή του, με κάθε επιρροή να έχει τον ρόλο της, καθισμένη απαλά στην θέση που της έχει ορίσει ο συνθέτης. Αν θέλετε να βρείτε μια άλλη αναφορά για να το τσεκάρετε, τότε ας πούμε τους Hail Spirit Noir των Oi Magoi και Mayhem in Blue σε ένα. Επίσης το γεγονός πως έχει βάλει ο Ayloss χεράκι σε ένα solo και στην μίξη, άρα έχει λάβει την αισθητική του έγκριση, μάλλον λέει πολλά. Μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
Έσκασε και ο νέος δίσκος Elder, που επίσης δεν έχει σχέση με Γερμανία αλλά έχει, αφού τα παλικαράκια μένουν πλέον στο Βερολίνο. Ωραίο το Βερολίνο μάγκες, η αστική αρμονία που προκύπτει σε αυτή την πόλη είναι η ζωντανή απόδειξη πως η πολυπολιτισμικότητα δεν φέρνει το χάος. Το χάος το φέρνουν όσοι δεν ασχολούνται εκτενώς με το πνεύμα τους σε κάθε επίπεδο. Τέτοιες σκέψεις με κάνουν να αισιοδοξώ. Μετά σκέφτομαι πως ζω σε μια χώρα που θρησκευτικές οργανώσεις αναλαμβάνουν τον ρόλο του κοινωνικού κράτους και απαισιοδοξώ. Λίγο αργότερα ακούω πως οι Elder προσπαθούν εκ νέου να βάλουν στο heavy/psych rock τους λίγο prog και ξαναμανααισιοδοξώ. Είναι πολύ νωρίς (ως ακροατής του δίσκου) για να πω αν τα κατάφεραν, σίγουρα μπορώ να ομολογήσω πως το Innate Passage ακούγεται λιγότερο μπερδεμένο σε σχέση με το Omens (2020). Οι απανταχού φασαίοι μπορούν να ξαναπιάσουν την μπάντα, το άλμπουμ έχει πολλά σημεία για να την πιείς ωραία μανμου.
Συνεχίζουμε με την Ισπανία που έχει μαζέψει 4 βαθμούς, παίζει στρωτό και γρήγορο ποδόσφαιρο και ειλικρινά λυπάμαι τους Ιάπωνες, που θα πρέπει να κάνουν δεύτερο θαύμα. Δεν θα συμβεί. Πάλι θα σας τριπλάρω, επιλέγοντας να σας παρουσιάσω τους Γάλλους black metallers Etxegina που αντλούν έμπνευση από την ισπανική folk μουσική και την jazz, με το έσχατο έργο τους να είναι πέντε γλυκόπιοτες ακουστικές συνθέσεις που πατάνε γερά σε αυτές τις δύο βασικές επιρροές. Πώς σας έχω παίξει έτσι σήμερα ρε μλκες; Η αλήθεια είναι ότι είχα κάποιες άλλες επιλογές αλλά έσκασε πριν κάποιες μέρες στο feed μου, πως η ελληνική True Cult Records κόβει κασέτα το φετινό EP El Olivo Y El Olvido και δεν υπήρχε περίπτωση να χαθεί η ευκαιρία να σας φέρω σε επαφή με αυτή την καλαισθησία.
Κλείνουμε τον όμιλο με την Ιαπωνία που ενώ ενθουσίασε με την συνοχή, το συνεχές pressing και το ασταμάτητο τρεχαλίκι, τελικά δεν ολοκλήρωσε την έκπληξη και έχασε από τ@ Κώστα Ρίκα (sic), που στην πρώτη αγωνιστική είχε φάει μόνο 7 από την Ισπανία. Μου αρέσει που έλεγαν πριν το Μουντιάλ, πως οι ομάδες θα είναι σε top φόρμα γιατί είναι χειμώνας. Εγώ τον χειμώνα κάτω από μια κουβέρτα θέλω να είμαι, που να τρέχεις σε μουντιάλ τώρα. Πολύ κοντά σε αυτό το χουχουλιάρικο mood, οι Ιάπωνες Asunojokey παίζουν το καλύτερο blackgaze που υπάρχει έξω (παρέα με τον Violet Cold) και με το φετινό Island album ελπίζουν να γίνουν αρκετά πιο γνωστοί. Φωτεινές μελωδίες ανάμεσα σε οροσειρές από blastbeats και ξυσίματα, η j-pop προσφέρει την απόλυτα καλοδεχούμενη διαφοροποίηση, τα κιθαριστικά solo τους είναι λόγος να ψαχτείς με τα soundtrack των anime και γενικά όλα μα όλα τα κομμάτια είναι παραπάνω από εξαιρετικά. Εάν το δείτε πολύ ψηλά στις λίστες μου, μην εκπλαγείτε. Ξύπνα μπλακμεταλλά, ο γιόκας σου τον βροντάει με γιαπωνέζικα μίκι μάο.
ΣΤ’ ΟΜΙΛΟΣ: ΒΕΛΓΙΟ – ΚΑΝΑΔΑΣ – ΜΑΡΟΚΟ – ΚΡΟΑΤΙΑ
https://youtu.be/zVTLhQas1NY
Στον έκτο όμιλο, έγιναν όλα μπρδλο από την νίκη του Μαρόκου επί του Βελγίου. Αυτό σημαίνει ότι στην τελευταία αγωνιστική, εκτός από τον Καναδά που αποκλείστηκε, όλοι ενδιαφέρονται και όλοι θέλουν να βάλουν πολλά γκολ σε περίπτωση ισοβαθμίας. Το Μαρόκο έχει παίξει με διαφορά την καλύτερη μπάλα και ελπίζουμε να το δούμε στην επόμενη φάση. Εμείς στην Επιτροπή, για να γλυκάνουμε λίγο τους φίλους Καναδούς, σας προτείνουμε μια υπέροχη death μέταλ κυκλοφορία, που είναι και ντεμπούτο και πολύ χαρήκαμε που ακόμα βγαίνουν τόσο σάπια πραγματάκια που έχουν ενδιαφέρον. Οι Sedimentum από το Quebec σκοτώνουν αργά και βασανιστικά ό,τι βρίσκουν στον δρόμο τους, με το Suppuration Morphogénésiaque album να έρπει απειλητικά προς το μέρος σου. Ναι μάγκα, θα είσαι ο επόμενος. H old school βρωμιά στον ήχο και οι νευρωτικές μεταβολές του ρυθμού, είναι ο τρόπος τους, χωρίς να λείπουν και κάποιες groovy στιγμές, έτσι για την πουτανιά.
Το Βέλγιο ήρθε στο Μουντιάλ με μεγάλες βλέψεις, ελέω δυνατού ρόστερ, όμως δεν έχει παίξει δυνατά στα πρώτα δύο παιχνίδια. Ειδικά με το Μαρόκο δεν βλεπόταν και οι Αφρικανοί τους πέρασαν πριονοκορδέλα. Στο τελευταίο ματσάκι με την Κροατία, θα αναμετρηθούν δύο από τα καλύτερα «κέντρα» της Ευρώπης, με τους Μόντριτς και Ντε Μπρόϋνε να μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Εγώ θα πόνταρα τα λεφτά μου στο Βέλγιο, αποκλείεται να παίξουν τρίτο σερί παιχνίδι τόσο χάλια. Αντίθετα, στα μουσικά θέματα η χώρα μας έδωσε από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Το Unison Life των Brutus είναι ο post-hardcore δίσκος που πρέπει να ακούσεις φέτος, με αυτό να σημαίνει πως το τρίτο full length των Βέλγων ίσως αποτελέσει και το εισιτήριο τους σε πιο μεγάλες σκηνές. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για τον δίσκο αυτό, ίσως και κάποιες υπερβολές, εγώ επιβεβαιώνω πως πέρασα πολύ όμορφα ακούγοντας τον, ξέρουν όλα τα κόλπα για να πιέζουν συναισθηματικά τον ακροατή, η φωνή της Stefanie Mannaerts σου γδέρνει την ψυχή, θεωρώ πως ακόμα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, πέρα από τον post ορίζοντα. Κρατήστε το αυτό το τελευταίο.
Από πολύ κοντά ακολουθούν (ή προηγούνται ανάλογα με το ποια πλευρά το παρατηρείς το πράγμα) και οι Psychonaut, με την δισκάρα Violate Consensus Reality. Σε πιο prog φάση αυτοί, ας τους πούμε The Ocean του Βελγίου, για να πάρετε μια γεύση χωρίς καν να ακούσετε νότα. Ευρηματική ριφολογία, τρελά γεμίσματα στο drumming και intellectual υφάκι στους στίχους (πάρε τίτλο εδώ για να καταλάβεις: A Pacifist's Guide to Violence) είναι το thing στο δεύτερο άλμπουμ τους, με τα πάντα να έχουν βελτιωθεί σε υπερθετικό βαθμό. Αυτό σημαίνει προφανώς, πως και αυτοί θα λάβουν την αναγνώριση (αργά ή γρήγορα) που δικαιούνται για την προσπάθεια τους. Κλείνουμε το αφιέρωμα την επόμενη Δευτέρα, ελπίζω να περνάτε όμορφα.
