Ήρθε αυτή η μέρα για το Παρατηρητήριο. Κάποιοι την λένε αποφράδα, ενώ για κάποιους είναι ευλογημένη. Καυτό ατσάλι θα χυθεί πάνω σε αυτές τις ψηφιακές γραμμές και αν είσαι από εκείνες τις περιπτώσεις που δοκιμάζουν το δάχτυλο πριν μπουν στην θάλασσα, καλύτερα να μην πας παρακάτω στο κείμενο. Την αφορμή για αυτά που θα γραφτούν, μας την δίνει το σημαντικότερο indoor metal festival που διοργανώνεται στην χώρα μας. Ο θεσμός του Up the Hammers βρίσκεται στην 15η φάση του (χάλασε την επέτειο ο Covid) και αυτό λέει πολλά για το εγχείρημα, που απολαύει του σεβασμού ολόκληρης της κοινότητας. Μετά από δυσκολίες, μπρος-πίσω, γκρίνιες, ακυρώσεις, ξανά μανά-ακυρώσεις και όλα αυτά τα ωραία που προκάλεσε η πανδημία αλλά και η φύση του festival, το 15ο Πάνω τα Σφυριά θα βρίσκεται για 3 μέρες, 9-10-11 Ιουνίου στο Gagarin205. Πάμε να δούμε τι θα δούμε, μπορεί και όχι, κανείς δεν είναι ποτέ σίγουρος με τους χτζμτλδες.

Επειδή το Up the Hammers έχει 2 μέρες και πολλές μπάντες και οι καραφλοχεταίοι είναι και μιας ηλικίας και δεν αντέχουν τα ποδάρια και οι μέσες τους, ο διοργανωτής είπε να τους βάλει μια τρίτη μέρα “ζέσταμα”, όπου στην είσοδο οι παρευρισκόμενοι κάνουν διατάσεις και υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό που τους κάνει μασάζ και τους βάζει αλοιφή καουντερπέην. Τρομερή επιχειρηματική ιδέα που μόλις μας ήρθε στο μυαλό και λογικά θα μπει σε εφαρμογή άμεσα. Στο φετινό Warm Up billing, θα βρείτε τους Achelous οι οποίοι κυκλοφόρησαν τον αξιόλογο δίσκο The Icewind Chronicles μέσα στη χρονιά και λογικά θα φέρουν λίγο βόρειο epicness στην φασούλα. Αμέσως μετά παίζουν οι Power Crue, που ειλικρινά δεν γνώριζα ότι είχαν δισκογραφήσει το 2017 και τσέκαρα άμεσα το Excileosis album, με διαφορά ό,τι πιο ποιοτικό έχουν κυκλοφορήσει στουντιακά (sorry αλλά εκείνα των 90s με τα drum machines, όσο cult και πορωτικά να είναι, η παραγωγή δεν τα βοηθά να παραμένουν consistent με την εποχή, όπως λένε και στο χωριό μου).

Η μέρα είναι κάργα επική και πολύ λογική η προσθήκη των Fire and Steel, της ελληνικής Manowar tribute καταστασιόν, η οποία ξεσηκώνει άνετα τα πλήθη παίζοντας όλους τους γνωστούς ύμνους που προκαλούν διεγέρσεις σε χτζμτλδς αντίστοιχες με αυτές που έχουν οι ποδοσφαιρόφιλοι όταν βλέπουν τον Μέσι. Μασχάλες ανοικτές, χέρια σταυρωμένα στον αέρα και ωχ Παναγίτσα μου, να βάλει ο Θεός το χέρι του. Τη μέρα κλείνουν οι πολυαγαπημένοι μου epic doomsters Atlantean Kodex με full set, θα ακούσουμε επιτέλους κομμάτια από την απόλυτη δισκάρα The Course of Empire ζωντανά και αυτό από μόνο του είναι λόγος να πας στο Warm Up και να σνομπάρεις τις υπόλοιπες μέρες.

Προφανώς και αυτό δεν θα συμβεί, γιατί το κυρίως πιάτο είναι εξίσου απολαυστικό. Η πρώτη μέρα, γλυκιά Παρασκευή 10 Ιουνίου, ξεκινά από νωρίς με τους White Tower, ούστινας εδώ στην Επιτροπή, πιστεύουμε full. Σαλονικιά Ολντ-σκουλ Αξεπτάρα είναι η φράση κλειδί και νομίζω είναι τέλεια επιλογή για την εκκίνηση. Θα είμαστε και ξεκούραστοι, ελπίζω να φύγουμε και λίγο νωρίς από τις δουλειές μας για την πρώτη μπίρα της μέρας. Διακοπή προγράμματος και μήνυμα προς χτζμτλδς: Το Πάνω τα Σφυριά είναι η κατεξοχήν διοργάνωση με πλήθος κόσμου να μαζεύεται έξω από την συναυλία ενώ μέσα οι μπανταίοι παίζουν. Είναι ΟΚ να παίρνεις μια ανάσα. Είσαι κλγδ όταν πας συναυλία μόνο για το socializing. Δεν διαφέρεις και πολύ από το μλκσμενο με το κινητό που βλέπει το live από την οθόνη. Βέβαια τώρα με κορονοϊό, καλύτερα κάτσε έξω, έτσι και αλλιώς δεν νιώθεις. Τέλος μηνύματος, επιστροφή στις μπάντες.

Οι επόμενοι που παίζουν είναι οι Mirror, για τους οποίους είπαμε πολλά και άκρως θετικά στο προηγούμενο τεύχος του Παρατηρητηρίου, λόγω της νέας κυκλοφορίας τους The Day Bastard Leaders Die και προφανώς βρίσκονται πάνω πάνω στην check list του billing. Αμέσως μετά οι Dexter Ward που αν θυμάστε είχαν βγάλει και αυτοί δίσκο, την πρώτη χρονιά του Covid. Ώρα να ακούσουμε και από κάτι, γιατί χαθήκαμε. Έχουμε παρατηρήσει ότι αυτοί οι ντόπιοι επικάδες παίζουν πολύ συχνά στο Πάνω τα Σφυριά, να πω την αλήθεια ταιριάζουν και με το ύφος του festival, είναι λες και το διοργανώνουν αυτοί, ένα πράγμα, χαχα, μα τι γράφω, πώς μου ήρθε αυτό;

Αμέσως μετά, την σκηνή θα γεμίσει μια από τις αγαπημένες μου ελληνικές heavy metal μπάντες, οι Sacral Rage. To prog/tech thrash metal που παίζουν πάντα το γούσταρα, γιατί μου θυμίζει μπάντες που πήγαν άπατες σαν τους Watchtower. Live σκοτώνουν, τους έχω δει αρκετές έως πολλές φορές και θεωρώ είναι σίγουρα λεφτά για όσοι παραμείνουν μέσα στον χώρο του Gagarin. Ακολουθούν οι Spitfire, ίσως η πιο ιστορική κλασικομεταλάδικη μπάντα της χώρας μας (οι Rotting Christ παίζουν σε άλλο πεδίο, μην τσινάτε γμμν) οι οποίοι φέτος κυκλοφορούν το Denial to Fall album, που είναι μια χαρά. Οι περισσότεροι βέβαια θα τους παρακολουθήσουν για τα τραγούδια από το First Attack. Δύσκολο να αποφύγεις το ένδοξο παρελθόν σου αν είσαι μεταλλάς. Τι α κάνς…;

H πρώτη μέρα περιλαμβάνει ξανά τους Atlantean Kodex, δεν θα τους πούμε όχι, όμως για εμάς στην Επιτροπή θα είναι ένα μικρό διάλλειμα ώστε να επιστρέψουμε «δημήτριοι» για να δούμε Οστρογκοθάρα. Οι Βέλγοι είναι υπεύθυνοι για έναν από τους σημαντικότερους underground δίσκους του ευρωπαϊκού ‘80s heavy metal, το Ecstasy and Danger του 1984. Ό,τι ακούσετε από αυτό και το ντεμπούτο EP Full Moon’s Eyes είναι παρακαταθήκη της ύπαρξης σας στο χτζμεταλ, μιλάμε για υπερκάλτ καταστάσεις που ευτυχώς υπάρχουν τα Up the Hammers και το Keep It True festival και διατηρούν ζωντανές τέτοιες μπάντες. Η μέρα κλείνει θριαμβευτικά με τους αγαπημένους Skyclad, που μάλιστα θα παίξουν τα παλιά, όπως γράφει και η αφίσα. Αυτό σημαίνει ότι το set θα λάβει θετικότατη υποδοχή και νομοτελειακά θα αποφέρει οπαδικές εκρήξεις. Οι Βρετανοί είναι ένα από τα σχήματα που το ελληνικό κοινό λατρεύει, οπότε θα έχουμε ομορφιές, sing alongs κτλ μπάντα και κόσμος θα το πάνε σε άλλο επίπεδο, είμαι βέβαιος.

Η δεύτερη μέρα του festival ευτυχώς είναι Σάββατο, οπότε για κάποιους είναι μεγάλη ευκαιρία να είναι εκεί από νωρίς ώστε να δουν τους Ιταλούς Konquest, που θυμάμε ότι είχαμε γράψει κάποια αρκετά καλά λόγια σε ένα Παρατηρητήριο για το μοναδικό άλμπουμ τους The Night Goes On, αφού κατάφερναν και διατηρούσαν epicness και glamouria στον ήχο τους. Δεν είναι όμως οι μόνοι Ιταλοί του billing, αφού λίγο πιο μετά θα εμφανιστούν και οι Vultures Vengeance, που έχουν επίσης μόνο ένα full length, το The Knightlore album του 2019, που προφανώς θα σε υποχρεώσει να σηκώσεις σπαθάκι. Ενδιάμεσα στους γείτονες, θα παίξουν οι Κύπριοι Solitary Sabred που έχουν νέο album στις αποσκευές τους, το ενδιαφέρον μεταλάκι By Fire & Brimstone, που έσκασε δυστυχώς εν μέσω πανδημίας και δεν δόθηκε αρκετή προσοχή. Γνωμούλα μου, οι Κύπριοι είναι καλύτεροι σε όλα τους από τους Ιταλούς, καλύτερα να επικεντρωθείτε εδώ μάγκες, και κρατήστε δυνάμεις γιατί μετά έχουμε πόλεμο.

 

Μια μεγάλη ατραξιόν του Up the Hammers είναι ότι θα παίξουν φέτος σε αυτό οι Μέηντεν. Όχι οι Iron Maiden, οι Μέηντεν. Όπου Μέηντεν είναι η εκδοχή του Bob Katsionis για το πως θα ήθελε να ακούγονται οι Iron Maiden. Οι Stray Gods είναι ξεκάθαρο το τι κάνουν και εγώ είμαι πολύ ΟΚ με αυτό, γιατί τα actual κομμάτια είναι παραπάνω από μια χαρά, ενώ η υπόλοιπη αισθητική στέκει μόνη της και μακριά από τους Maiden. Εάν αυτό το πράγμα που έκανε στο studio ο Βob, βγει κατά 60% στο σανίδι όλοι θα παραμιλάνε. Πρώτοι εδώ. Αυξάνουμε ταχύτητες με την speedάτη powerίλα των Traveller από τον Καναδά. Ο ομώνυμος δίσκος, πίσω στο 2019 είναι διαμαντάκι, λίγο ξενερώσαμε με την στασιμότητα του Termination Shock, όμως γενικά περνάμε καλά με την ενέργεια που βγάζουν. Ό,τι είναι οι Sacral Rage για την πρώτη μέρα, είναι οι Traveler για την δεύτερη. Πάμε στα γερόντια τώρα.

Όλοι αγαπάμε εκείνους τους περίεργους τύπους “μόνο στο demo μετά χάλασαν”. Προφανώς και λένε μλκιες αλλά είναι στην καρδιά μας. Οι Trespass είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει αυτόν τον κανόνα, αφού μέχρι να βγει το πρώτο τους άλμπουμ Head είχαν καταφέρει και είχαν χαλάσει. Βέβαια μέχρι τότε, τα demo και τα EP αρκούν για να τους διατηρούν σε υψηλή θέση σε ένα τόσο πλουραλιστικό billing. Kαι μόνο το γεγονός ότι θα εμφανιστεί μπροστά μας ένα χαμένο διαμάντι του NWOBHM είναι αρκετό για να μας γεμίσει με συγκίνηση και να μας αδειάσει από ευρώ (ελπίζοντας ότι θα έχουν merch, CD, βινύλια κτλ). Και επειδή η underground παρελθοντολαγνεία είναι απολύτως καλοδεχούμενη στο πλαίσιο της Σωτηρίας, η διοργάνωση μας φέρνει και τους Picture από την Ολλανδία, που ήταν και μένει να αποδειχθεί ότι παραμένει μια απόλυτα ΧΥΝΝΝ ‘80s metal μπάντα.  Εάν δεν τους γνωρίζετε, ας πούμε ότι είναι η τέλεια μίξη Saxon, Accept και Judas Priest, ενώ το αγαπημένο μου album τους Diamond Dreamer, λογικά θα γεμίσει την setlist με κομματάρες.

2μισι μέρες και μια ενδελεχής ανάλυση μας έφεραν σε ακριβώς αυτό το σημείο που πρέπει τώρα να παρουσιάσουμε τους Conception. Ό,τι και να γράψουμε για τους Νορβηγούς δεν αρκεί, ίσως ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα να ήταν πιο ταιριαστό για την περίπτωση τους. Οι Conception ενσαρκώνουν περίπου όπως έκαναν και οι Queensryche στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, το πέρασμα του metal από τον ενθουσιασμό στην ωριμότητα. Από το power metal του Last Sunset στο prog metal του Flow. Τι θα ακούσουμε στο Πάνω τα Σφυριά, δεν γνωρίζω, ούτε μαντεύω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Conception είχαν θριαμβεύσει και στις δύο πτυχές της μουσικής τους. Εντάξει το τελευταίο τους αλμπουμ, είναι ψιλοφόλα αλλά θα το αντέξουμε. Φιλικό tip για όσους έρθουν, κρατήστε κανένα euro πάνω σας μλκες, το merch συνήθως είναι πολύ και άρρωστο. ΠΑΜΕ ΛΙΓΟ ΤΑ ΣΦΥΡΙΑ.

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured