Αγαπημένο μου ημερολόγιο,


 


η κυρία παιδαγωγική (που έλεγε και ο Καζαντζάκης), η οποία «είναι αυτόνομη επιστήμη, γιατί έχει αντικείμενο και μεθόδους έρευνας», απαιτεί στη σύγχρονη εποχή την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Γιατί «ένας μαθητής γυμνασίου ή λυκείου δεν επιθυμεί να πηγαίνει στα μαθήματα ενός συγκεκριμένου εκπαιδευτικού: επειδή ο εκπαιδευτικός αυτός δεν διαθέτει παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια» και «ένας από τους βασικούς λόγους ανάρμοστης συμπεριφοράς των μαθητών γυμνασίου στη σχολική τάξη είναι: η ελλιπής παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών». Ως εκ τούτου, «οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν στην αξιολόγηση, γιατί με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται πρόσθετο κίνητρο για μεθοδικότερη εργασία από την πλευρά του εκπαιδευτικού» και επίσης «οι μαθητές πρέπει να συμμετέχουν στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, γιατί γνωρίζουν άμεσα τις διδακτικές ικανότητες και τη συμπεριφορά των διαδασκόντων». Εγώ πάλι νομίζω ότι στην αξιολόγηση πρέπει να λαμβάνει μέρος και ο κυλικειάρχης (γιατί ο εκπαιδευτικός μπορεί να είναι τζαμπατζής), αλλά και το περιβάλλον του – όπως  ο περιπτεράς, ο διαχειριστής της πολυκατοικίας του και, γιατί όχι, ο αστυνόμος της γειτονιάς που κάτι θα ξέρει από τον φάκελο του – αφού δεν είναι δυνατόν να εμπιστευόμαστε στον πρώτο τυχόντα την εκπαίδευση των παιδιών μας (κι ας τα κάναμε με αυτόν...). Αν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι τόσο εύκολο στην κριτική (γαι την κατάρτιση, τις διακοπές κλπ), τότε γιατί δεν έσπευσαν να γίνουν όλοι; Ας το αναλογιστούν αυτό την επόμενη φορά που δεν θα αντέχουν στο σπίτι το ένα, δύο, το πολύ τρία παιδιά τους κι όχι τα εικοσιπέντε στην τάξη...


 


Υ.Γ. Στα εισαγωγικά παρατίθενται αποσπάσματα των ερωτήσεων στα παιδαγωγικά από τον πρόσφατο διαγωνισμό εκπαιδευτικών του ΑΣΕΠ.


 

Όλγα Θεοδωροπούλου

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Featured