Έφτασε ο καιρός. Σε λιγότερο από 4 μήνες αφήνουμε πίσω μας όχι μόνο το 2019, αλλά και τη δεκαετία των 2010s ολόκληρη. Μια δεκαετία η οποία έφερε έντονες αλλαγές στη βιομηχανία, αλλά και (σε μικρότερο βαθμό) στις μουσικές τάσεις καθαυτές. Και η οποία στο τέλος της επιβάλλει, όπως και κάθε προηγούμενη άλλωστε, μια συνολική αποτίμηση της δισκογραφικής της σοδειάς. Ένα φιλτράρισμα, το οποίο θα ξεχωρίζει τους σπουδαίους δίσκους που μας χάρισε, θα αποτυπώνει την ηχητική της ταυτότητα, αλλά θα λειτουργεί και ως αξιόπιστος οδηγός για τους μελλοντικούς ακροατές, όσους δείξουν τη διάθεση να αναζητήσουν την αφρόκρεμα των κυκλοφοριών της.
Η στήλη –όπως υποσχέθηκε πριν διακόψει για καλοκαίρι– θα παρουσιάζει κάθε δύο εβδομάδες από μία λίστα δεκαετίας ανά είδος: rock, pop, hip hop, electronic, folk και soul/R&B. Καταλήγοντας φυσικά στη γενική λίστα με τα 100 καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας, στις αρχές του Δεκέμβρη.
Η αρχή γίνεται σήμερα με τους καλύτερους folk δίσκους από το 2010 έως και τον Αύγουστο του 2019. Ένα είδος που τα τελευταία χρόνια δεν περνά τις καλύτερές του μέρες, ωστόσο δίνει ακόμα αξιόλογα δείγματα γραφής. Από τη λίστα έχουν εξαιρεθεί δίσκοι που, παρά τα έντονα folk στοιχεία τους, ρέπουν περισσότερο προς το rock, την country, την pop ή άλλα είδη, προκειμένου να διατηρηθεί αναλλοίωτη η folk ταυτότητά της. Δεν έχουν εξαιρεθεί οι indie folk δίσκοι, όπως και οι δίσκοι που πειραματίζονται, αρκεί η βάση τους να παραμένει folk.
25. Anaïs Mitchell – Hadestown (2010)
H εντυπωσιακή folk όπερα της Anaïs Mitchell είναι βασισμένη στον μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης και πρόσφατα έφτασε μέχρι το Broadway.
24. Lost In The Trees – A Church That Fits Our Needs (2012)
Η αυτοκτονία της μητέρας του Ari Picker ενέπνευσε έναν δίσκο πένθους, με ενορχηστρώσεις που στοιχειώνουν.
23. Florist – Emily Alone (2019)
Η ανερχόμενη indie μπάντα, η οποία τράβηξε μέχρι και την προσοχή της Beyoncé, δίνει στον νέο της δίσκο εξαιρετικά δείγματα στιχουργικής.
22. Josh T. Pearson – Last Of The Country Gentlemen (2011)
Βαρύς μα καθηλωτικός δίσκος απογυμνωμένης, ατόφιας folk, νοτισμένος με την πολιτιστική κληρονομιά της αμερικάνικης εξοχής μιας άλλης εποχής.
21. Bill Callahan – Apocalypse (2011)
Ο πρώτος από μια σειρά εξαιρετικών δίσκων του Bill Callahan στην τρέχουσα δεκαετία, ο οποίος επιβεβαίωσε την άσβεστη δημιουργικότητά του.
20. Laura Marling – A Creature I Don’t Know (2011)
H ίσως πιο αδικημένη δουλειά της Laura Marling αποτέλεσε βήμα ωρίμανσης για τη Βρετανή, προετοιμάζοντάς το έδαφος για τον καλύτερό της δίσκο.
19. Ryley Walker – Primrose Green (2015)
Βουκολική folk με jazz απολήξεις, η οποία περπατάει επάξια στα χνάρια του Astral Weeks και των υπολοίπων του ιδιώματος.
18. Laura Marling – Semper Femina (2017)
Στον δίσκο αυτόν κατοικοεδρεύουν ορισμένες από τις καλύτερες μελωδίες της νεαρής τραγουδοποιού με την αστείρευτη έμπνευση.
17. Aldous Harding – Designer (2019)
Πέρα από το υπέροχο “The Barrel”, περιέχει μια σειρά από ζουμερές συνθέσεις, που κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ indie folk και chamber pop.
16. Bill Callahan – Shepherd In A Sheepskin Vest (2019)
Ένας κατακλυσμός γνήσιων folk τρίλεπτων, το ένα καλύτερο από το άλλο, με την υπογραφή ενός –θαρρείς– αλάνθαστου τραγουδοποιού.
15. Feist – Metals (2011)
Η απόπειρα της Feist για folk λοιδορήθηκε άδικα, καθώς περιέχει μια σειρά από συνθέσεις που πολλοί βετεράνοι του είδους θα ζήλευαν.
14. Laura Marling – I Speak Because I Can (2010)
Η αποκάλυψη του ταλέντου της Laura Marling ήρθε στον δεύτερο αυτόν δίσκο της, τον οποίο έγραψε μόλις στα 19 της χρόνια.
13. Bill Callahan – Dream River (2013)
Ο κορυφαίος δίσκος του Bill Callahan για τη δεκαετία και ένας από τους καλύτερους της καριέρας του, σόλο ή μη.
12. Mount Eerie – A Crow Looked At Me (2017)
Ένας από τους πλέον βαρείς θεματολογικά δίσκους στην ιστορία της δισκογραφίας, ο οποίος μυρίζει θάνατο σε κάθε στροφή του σπαρακτικού του λυρισμού.
11. Bon Iver – i,i (2019)
Η πρόσφατη κατάθεση του σύγχρονου «Μίδα» της folk αποπνέει κι αυτή την αστείρευτη φιλοδοξία του για πρόοδο και εκμοντερνισμό.
10. Laura Marling – Once I Was An Eagle (2013)
Ο πλέον φιλόδοξος και καλλιτεχνικά ολοκληρωμένος δίσκος της τραγουδοποιού, ένα ορόσημο για τη βρετανική folk νέας κοπής.
9. Fleet Foxes – Crack-Up (2017)
Εντυπωσιακός αλλά και απαιτητικός δίσκος, με εξεζητημένη σύνθεση και δαιδαλώδεις ενορχηστρώσεις, που δεν μπορείς παρά να σεβαστείς.
8. Sun Kil Moon – Benji (2014)
Στιχουργική πρώτης κλάσης, πλαισιωμένη από γνήσιους folk ήχους, σε έναν δίσκο που αποτελεί σταθμό στη δισκογραφία του Mark Kozelek –και όχι μόνο.
7. Big Thief – U.F.O.F. (2019)
Ένας προσιτός δίσκος ατόφιας ομορφιάς, ο οποίος έφερε τους Big Thief στην πρώτη γραμμή του indie στερεώματος.
6. Joanna Newsom – Divers (2015)
Η «νεράιδα» της folk καταδύθηκε στα art pop νερά της Kate Bush χωρίς να αποχωριστεί την άρπα της, με αποτέλεσμα έναν δίσκο διαφορετικό, μα εξίσου όμορφο.
5. Bon Iver – 22, A Million (2016)
Ποτέ στο παρελθόν δεν κατάφερε κανείς να ενσωματώσει ηλεκτρονικά στοιχεία στη folk με τόσο επαναστατικό τρόπο, όσο ο Justin Vernon στον τρίτο του δίσκο ως Bon Iver.
4. Joanna Newsom – Have One On Me (2010)
Μετά το θυελλώδες Ys του 2006, η αρπίστρια-φαινόμενο έριξε τους τόνους και παρέδωσε έναν απολαυστικό τριπλό δίσκο, που κυλάει σαν χάδι.
3. Fleet Foxes – Helplessness Blues (2011)
Ένας δίσκος συνθετικής και στιχουργικής ευφυΐας, που υπερβαίνει κατά πολύ τη στιλιστική του υπόσταση και μπαίνει σε βάθη τα οποία λίγοι στον indie folk χώρο έχουν προσεγγίσει.
2. Bon Iver – Bon Iver (2011)
Το πέρασμα του Justin Vernon από τον ήχο της απομόνωσης στη πανδαισία της full band ενορχήστρωσης· ένας δίσκος που χτίζει ατμόσφαιρες αριστοτεχνικά.
1. Sufjan Stevens – Carrie & Lowell (2015)
Ο κορυφαίος singer-songwriter της τελευταίας 20ετίας επέστρεψε στον indie folk ήχο με ονειρικές μελωδίες και ευαισθησία που λυγίζει σίδερα, σε έναν δίσκο-κόσμημα.
{youtube}dsGODTySH0E{/youtube}
