Αλέξανδρος Τοπιντζής

Ένας δίσκος...

Tom Misch, Yussef Dayes – What Kinda Music (2020)

Εάν πρέπει να εμπιστευτώ ένα άλμπουμ για το soundtrack του Αυγούστου του 2020, όπως και αν εξελίχθηκε αυτή η χρονιά, σίγουρα οι χαλαροί ρυθμοί και η ανεμελιά που σου μεταφέρει το What Kinda Music είναι οι βασικές ιδιότητες που αποζητώ για τον τελευταίο μήνα αυτής της περίεργης σεζόν. Η βελούδινη φωνή του Tom Misch, πάνω σε ταξιδιάρικους ρυθμούς από τα drum rolls του Yussef Dayes, αποτελούν την βασική συνταγή της επιτυχίας, με κάθε σύνθεση να σε μεταφέρει (μαζί με το ποτό σου) σε κάποιο δροσερό μέρος, που μόνο ξεγνοιασιά υπάρχει. Στο σύνολο του, το υλικό μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίες, όμως η αυθεντική διάθεση για ρηχή jazz ή χαλαρή neo soul (όπως θέλετε πείτε την) δεν είναι ενοχλητική, όταν το background της ακρόασης είναι το απέραντο γαλάζιο. Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα.

 

...ένα βιβλίο...

Γεράσιμος Μπόγρης - Ριφιφί στο Μουσείο (Εκδόσεις Κέδρος)

 

Με τον Γεράσιμο δουλεύουμε μαζί, στο ίδιο τμήμα, σε διπλανά γραφεία. Ήμουν από τους πρώτους που διάβασαν το προσχέδιο του βιβλίου του και του έδωσα την θετική μου γνώμη για να προχωρήσει στην αναζήτηση καλού εκδότη. Το βιβλίο που πήρα στα χέρια μου μετά από κάποιους μήνες, μέσα στο 2019, μου έδωσε χαρά, όχι μόνο γιατί βρήκε τον δρόμο του. Αλλά, υρίως διότι θα μπορούσαν και κάποιοι άλλοι, γνωστοί και άγνωστοι, να ψυχαγωγηθούν με την γρήγορη, έξυπνη γραφή του, τις καρικατούρες των χαρακτήρων που έχει βάλει στρατηγικά στις λιγότερες από 150 σελίδες του Ριφιφί. Και λείπουν οι ευχάριστες νότες στον κόσμο του βιβλίου, στον οποίο οι περισσότεροι θέλουν να εντυπωσιάσουν. Ο Γεράσιμος ήθελε απλά να κάνει την πλάκα του, ως συνήθως. Ένα βιβλίο που βασίζεται στην αφήγηση μιας περιπέτειας μέσα στον σύγχρονο μικροαστισμό της ελληνικής πραγματικότητας. Μια ιστορία που στηρίζεται σε πρόσωπα που όλοι μας γνωρίζουμε ή τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι υπάρχουν γύρω μας. Ένα ριφιφί που ξεκινά και τελειώνει, χωρίς να το καταλάβεις και τελικά, αυτό που μένει είναι μια ευχάριστη αίσθηση και κάποιες γλυκόπικρες ενδόμυχες σκέψεις που ίσως σε συνδέουν με τις κοινές αφετηρίες που μπορεί να υπάρχουν με τους ήρωες.

 

...μια ταινία...

Baby Driver (Edgar Wright, 2017)

Εάν υπάρχει μια ταινία δράσης των τελευταίων ετών που να κάλυψε πλήρως τις ανάγκες μου ως θεατή και σε όλη την διάρκεια του και με έκανε να παραμείνω βιδωμένος στην καρέκλα μου,αυτή ήταν με διαφορά το Baby Driver του 2017. Πέρα από την καταπληκτική μουσική που περιλαμβάνει, η σκηνοθεσία του Edgar Wright σε συνδυασμό με το καταιγιστικό μοντάζ των Paul Machliss και Jonathan Amos προσδίδουν μια πολύ φρέσκια ματιά σε μια ταινία που βασίζεται σε έναν νεανικό έρωτα, γρήγορα αμάξια και villains που είναι περισσότερο κωμικοί παρά οι «κακοί» της υπόθεσης. Ο Ansel Elgort ως ο πιτσιρικάς οδηγός της ομάδας κακοποιών που διαπράττουν εγκλήματα για λογαριασμό ενός ραδιούργου mastermind, βρίσκει τον έρωτα της ζωής του και αποφασίζει να ξεφύγει από όλα αυτά. Κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο, τελικά. Εάν έχει πλέον σημασία, είναι το τελευταίο φιλμ μέχρι σήμερα που συμμετείχε ο Kevin Spacey, μιας και εκείνη την χρονιά ξέσπασε το σκάνδαλο των σεξουαλικών επιθέσεών του.

 

...και μια σειρά.

Dublin Murders (Sarah Phelps, BBC, 2019-)

Μέσα στην καραντίνα, είχα την τύχη να απολαύσω χωρίς άγχος και τη δύσκολη καθημερινότητα, μια από τις καλύτερες σειρές που πέρασαν από το προσωπικό μου ραντάρ. Οι Φόνοι του Δουβλίνου, όπως φαντασιώνομαι τον τίτλο στην ΕΡΤ των 80s, συνδυάζει την κινηματογραφία του πρώτου κύκλου του True Detective, με τις σκοτεινές ιστορίες τρόμου που υπάρχουν στις δύο νουβέλες της Dana French, In the Woods και The Likeness. Τρομερά πειστικοί οι Sarah Greene και Killian Scott στο δίδυμο των ντετέκτιβ που θα προσπαθήσουν να λύσουν μια σειρά δολοφονιών που έχει άμεση σχέση με το σκοτεινό παρελθόν τους. Τα οκτώ επεισόδια του πρώτου κύκλου είναι πολύ λίγα, αφού η ανάπτυξη των χαρακτήρων εξελίσσεται με τρομερά μεθοδικό τρόπο που δεν αφήνει κενά. Δυστυχώς, πρέπει να περιμένουμε λίγο καιρό ακόμη για την ανακοίνωση της επόμενης σεζόν, που ίσως ρίξει λίγο φως στις ζωές της Κάσσι Μάντοξ και του Ρομπ Ράιλι.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Featured