Fail We May, Sail We Must
Απομακρυσμένος από το μέσο όρο των indie standards, ο Δημήτρης Λιλής ξετρυπώνει στο νέο του Incoming μουσικά και μη links που δικαιώνουν τα outsider.
Δημήτρης Λιλής
Χωρίς αμφιβολία η επιρροή του έργου που αφήνει πίσω ο underdog που υπήρξε ο Andrew Weatherall, μοιραία θα επιστρέφει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Όπως το προχτεσινό νέο video που περιγράφει μεταξύ άλλων και την ιστορία πίσω από το περίφημο πλέον moto του.
Αλλά αυτό που πραγματικά αξίζει να κρατήσει όποιος ασχολείται και με την εγχώρια ανεξάρτητη σκηνή βρίσκεται μόλις στο 0:30’’ αυτού του αφιερώματος.
Με λίγη βοήθεια από γνωστούς στη βιομηχανία και ίσως έναν λογιστή, τα “ίσα βάρκα, ίσα πανιά” μαθηματικά ενός ανεξάρτητου label που ορκίζεται συνέπεια και “καλή” μουσική σε μόλις 300 limited κόπιες, ακόμα και αν στην αρχή αποτύχει, οφείλει να επιμείνει μέχρι να δικαιωθεί.
'
Και όμως συμβαίνει. Στην ίδια εβδομάδα που ο καλτ καλλιτεχνικός κόσμος τίμησε τη μνήμη αυτού που από όλες τις μουσικές ζωές που έζησε, στο τέλος προτίμησε αυτήν του ανεξάρτητου niche label, ένας συνεχιστής -και ακόμη πιο edgy- Νεοϋορκέζος, ο Ron Morelli, είδε μία κυκλοφορία της δικής του ανεξάρτητης, L.I.E.S., να ντύνει τη νέα καμπάνια της Beyonce για την Adidas.
Βέβαια, είναι αλήθεια ότι ο κόσμος που “τρέχει” labels σαν τα παραπάνω ή σαν το βραδύκαυστο chill out της re:discovery που ανακαλύψαμε αυτή την εβδομάδα, σπάνια ασχολούνται στο να επικοινωνήσουν την ιδιαίτερη μουσική τους.
Πέρασαν σχεδόν δύο ολόκληρα χρόνια για να ανακαλύψω την ανεξάρτητη και low key ομορφιά που κρύβει το εγχώριο underground με κυκλοφορίες όπως αυτή του Filamentzine. Κανονικό θερμοκήπιο για την επερχόμενη άνθιση μερικών soon to be your favorite καλλιτεχνών και μάλιστα ενωμένοι εδώ σε μία συλλογή για καλό σκοπό.
Από την άλλη μάλλον γι’ αυτό και τους ήρωες πίσω από τέτοιες δράσεις τους λένε αφανείς. Για 9 ολόκληρα χρόνια ο Στάθης Καλατζής “έγραφε” μίλια μαζί με την ομάδα της Red Bull Music Academy και είναι ίσως ένας από τους λόγους που περάσαμε lockdown και πανδημία ξαναβλέποντας κάποια από τα θρυλικά sessions. Κι όμως, ο “ψηλός” όπως είναι γνωστός στους Αθηναϊκούς dj κύκλους δεν είχε μιλήσει ποτέ τόσο αναλυτικά για την θέση του στο RBMA.
Τέλος, αμφιβάλλω για το αν βρέθηκαν έστω από σπόντα στα chat των “ψαγμένων” jockeys μερικά ενδιαφέροντα facts των ντόπιων μουσικών ταλέντων.
Όντως, η psyche rock εκπομπή Whirldfuzz στο NTS ραδιόφωνο ξεκίνησε με το "Bad Liver" του Noda Pappa ενώ 4 μέρες αργότερα, στο ίδιο “επιδραστικό” ραδιόφωνο, ο πειραματικός techno legend Silent Servant ξεκίνησε με το νέο project του Μάκη Παπασημακόπουλου, τους Modern Ruin, που πλέον κυκλοφορούν για την Lurid, του Alex Hobson.
Και εκεί που σκέφτεσαι, πόσες συγκινήσεις να αντέξει μια τόσο μικρή και άνευ σοβαρής υποστήριξης σκηνή, “σκάει" το νέο electro single του Veslemes στην Won Ton , η Dina Summer από τον Βορρά μαζί με τον έτερο Local Suicide, ρίχνουν τα σαγόνια των goth kids του Brvtalist με την βοήθεια του Skelesys και οι Boys' Shorts του Βαγγέλη από το LA.GA.STA. και του Tareq κάνουν πρεμιέρα στο Dancefloor Romancer το νέο τους single “New Era” ρεμιξαρισμένο από δύο σπουδαία ονόματα της παλιάς νεοϋορκέζικης disco φρουράς, τους Justin Strauss και Max Pask.
Υποθέτω ότι είναι θέμα χρόνου, οι ντόπιοι underdogs να ενώσουν τις δυνάμεις τους και δώσουν στη νωχελική και "εκ του ασφαλούς" κινούμενη club σκηνή της χώρας, το electro kick in the head που της αρμόζει.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
Δημήτρης Λιλής
Χωρίς αμφιβολία η επιρροή του έργου που αφήνει πίσω ο underdog που υπήρξε ο Andrew Weatherall, μοιραία θα επιστρέφει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Όπως το προχτεσινό νέο video που περιγράφει μεταξύ άλλων και την ιστορία πίσω από το περίφημο πλέον moto του.
Αλλά αυτό που πραγματικά αξίζει να κρατήσει όποιος ασχολείται και με την εγχώρια ανεξάρτητη σκηνή βρίσκεται μόλις στο 0:30’’ αυτού του αφιερώματος.
Με λίγη βοήθεια από γνωστούς στη βιομηχανία και ίσως έναν λογιστή, τα “ίσα βάρκα, ίσα πανιά” μαθηματικά ενός ανεξάρτητου label που ορκίζεται συνέπεια και “καλή” μουσική σε μόλις 300 limited κόπιες, ακόμα και αν στην αρχή αποτύχει, οφείλει να επιμείνει μέχρι να δικαιωθεί.
'
Και όμως συμβαίνει. Στην ίδια εβδομάδα που ο καλτ καλλιτεχνικός κόσμος τίμησε τη μνήμη αυτού που από όλες τις μουσικές ζωές που έζησε, στο τέλος προτίμησε αυτήν του ανεξάρτητου niche label, ένας συνεχιστής -και ακόμη πιο edgy- Νεοϋορκέζος, ο Ron Morelli, είδε μία κυκλοφορία της δικής του ανεξάρτητης, L.I.E.S., να ντύνει τη νέα καμπάνια της Beyonce για την Adidas.
Βέβαια, είναι αλήθεια ότι ο κόσμος που “τρέχει” labels σαν τα παραπάνω ή σαν το βραδύκαυστο chill out της re:discovery που ανακαλύψαμε αυτή την εβδομάδα, σπάνια ασχολούνται στο να επικοινωνήσουν την ιδιαίτερη μουσική τους.
Πέρασαν σχεδόν δύο ολόκληρα χρόνια για να ανακαλύψω την ανεξάρτητη και low key ομορφιά που κρύβει το εγχώριο underground με κυκλοφορίες όπως αυτή του Filamentzine. Κανονικό θερμοκήπιο για την επερχόμενη άνθιση μερικών soon to be your favorite καλλιτεχνών και μάλιστα ενωμένοι εδώ σε μία συλλογή για καλό σκοπό.
Από την άλλη μάλλον γι’ αυτό και τους ήρωες πίσω από τέτοιες δράσεις τους λένε αφανείς. Για 9 ολόκληρα χρόνια ο Στάθης Καλατζής “έγραφε” μίλια μαζί με την ομάδα της Red Bull Music Academy και είναι ίσως ένας από τους λόγους που περάσαμε lockdown και πανδημία ξαναβλέποντας κάποια από τα θρυλικά sessions. Κι όμως, ο “ψηλός” όπως είναι γνωστός στους Αθηναϊκούς dj κύκλους δεν είχε μιλήσει ποτέ τόσο αναλυτικά για την θέση του στο RBMA.
Τέλος, αμφιβάλλω για το αν βρέθηκαν έστω από σπόντα στα chat των “ψαγμένων” jockeys μερικά ενδιαφέροντα facts των ντόπιων μουσικών ταλέντων.
Όντως, η psyche rock εκπομπή Whirldfuzz στο NTS ραδιόφωνο ξεκίνησε με το "Bad Liver" του Noda Pappa ενώ 4 μέρες αργότερα, στο ίδιο “επιδραστικό” ραδιόφωνο, ο πειραματικός techno legend Silent Servant ξεκίνησε με το νέο project του Μάκη Παπασημακόπουλου, τους Modern Ruin, που πλέον κυκλοφορούν για την Lurid, του Alex Hobson.
Και εκεί που σκέφτεσαι, πόσες συγκινήσεις να αντέξει μια τόσο μικρή και άνευ σοβαρής υποστήριξης σκηνή, “σκάει" το νέο electro single του Veslemes στην Won Ton , η Dina Summer από τον Βορρά μαζί με τον έτερο Local Suicide, ρίχνουν τα σαγόνια των goth kids του Brvtalist με την βοήθεια του Skelesys και οι Boys' Shorts του Βαγγέλη από το LA.GA.STA. και του Tareq κάνουν πρεμιέρα στο Dancefloor Romancer το νέο τους single “New Era” ρεμιξαρισμένο από δύο σπουδαία ονόματα της παλιάς νεοϋορκέζικης disco φρουράς, τους Justin Strauss και Max Pask.
Υποθέτω ότι είναι θέμα χρόνου, οι ντόπιοι underdogs να ενώσουν τις δυνάμεις τους και δώσουν στη νωχελική και "εκ του ασφαλούς" κινούμενη club σκηνή της χώρας, το electro kick in the head που της αρμόζει.
