Το τέλος των 1960s έφερε και το τέλος του συγκροτήματος που τα όρισε όσο κανένα. Οι John, Paul, George  & Ringo έπρεπε πλέον να τραβήξουν ο καθένας τον δικό του δρόμο, στη σκιά του κοινού τους  παρελθόντος...

Στα πάρτι ποδοπατούσες τους διπλανούς σου υπό τους ήχους του “Jump Around”. Έχεις τραγουδήσει ναρκισσιστικά στον καθρέφτη το “I’m Too Sexy”, σε πιάνει ακόμα παροξυσμός με το “Groove Is In The Heart” και ποτέ δεν κατάλαβες τους στίχους στο “Informer”…

Παρότι χαρακτηρίστηκαν για την αδυναμία τους να παραγάγουν περισσότερες επιτυχίες, χωρίς αυτούς τους διάττοντες αστέρες η μουσική ιστορία ίσως να ήταν φτωχότερη. Ακόμα και αν μετά, ήρθε η λήθη... Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος.

O Marty Robbins πέθανε πρόωρα, τέτοιες μέρες πριν 25 χρόνια, πέτυχε όμως να αφήσει μια λαμπρή καριέρα 30 χρόνων...

Αγαπημένους τραγουδιστές και τραγουδίστριες έχουμε όλοι μας. Τι συμβαίνει όμως όταν δύο από αυτούς ενώνουν τις δυνάμεις τους για κάποιο τραγούδι; Συνήθως το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Το οποίο επιβεβαιώνει πως "δύο είναι πάντα καλύτερα από... ένας".

Ποτέ δεν πέρασαν τα όρια του underground, είναι όμως ένα τιμημένο κομμάτι της ιστορίας του new wave of british heavy metal ήχου. Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τους Έλληνες fans, αφού μας έρχονται με τον ορίτζιναλ τραγουδιστή τους Alan Marsh, ως headliners της 2ης μέρας του Into Battle Festival (8+9/12, Κύτταρο)...

Έκαναν το χιπ χοπ mainstream άκουσμα στη Βρετανία, έβαλαν τις βάσεις όπου πάτησαν οι Happy Mondays και οι Stone Roses και προλόγισαν τη big beat σχολή της electronica. Κι όλα αυτά μέσα σε 2 περιπετειώδη χρόνια, τα οποία συνοψίζονται εδώ, με αφορμή τον επικείμενο ερχομό τους στην Αθήνα (Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου, Gagarin)...

Συστάσεις με ένα από τα φρέσκα πρόσωπα του φετινού Winter Plisskën Festival...

Σκέψεις περί world music, ξανακούγοντας το ντεμπούτο μιας «εξωτικής» μπάντας, που για ένα φεγγάρι παιζόταν σχεδόν παντού στην Ελλάδα

Η πρώτη τους συναυλία στην Αθήνα (Κυριακή 26 Νοεμβρίου στο ΙΛΙΟΝ plus) δεν υπόσχεται κάτι από το φαντασμαγορικό sold-out του Nick Cave, φέρνει όμως στην πόλη μας ένα σημείο αναφοράς της περιπετειώδους τζαζ των καιρών μας...