Σε αδιαφιλονίκητο φαβορί εξελίχθηκε φέτος το «αντίο» του David Bowie, που άφησε μακράν πίσω σε ψήφους τους Radiohead, τον Leonard Cohen και τον Nick Cave, να τρώγονται για το νούμερο 2 μέχρι τελικής καταμέτρησης. Σε μια χρονιά που θα τη θυμόμαστε για τις οδυνηρές απώλειες, μα θα είναι ψέμα αν πούμε πως δεν είχε καλούς δίσκους –και μάλιστα σε ευρύ φάσμα ήχων...

Μια αρμαθιά τραγούδια που άφησαν αποτύπωμα στον χρόνο και πλέον μια παρακαταθήκη μέσα από την οποία θα εξηγείται στους επόμενους γιατί πάντα θα μνημονεύουμε το όνομά του με συγκίνηση...

Με αφορμή την έλευση των Δανών στην Αθήνα (Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017, στη Death Disco), ζητήσαμε από τον άνθρωπο που πρώτα τους ανακάλυψε ως συντάκτης μας και ύστερα τους έφερε στο label του, να μας εξηγήσει τι τους κάνει τόσο ξεχωριστούς και γιατί το άλμπουμ New Frontiers είναι από τα ουσιωδέστερα στον post-punk ήχο της τελευταίας δεκαετίας...

40 διεθνή και εγχώρια ονόματα θα παρουσιάσει συνολικά το Winter Plisskën 2016 αύριο Παρασκευή 2 Δεκέμβρη + μεθαύριο Σάββατο 3/12, κρατώντας την πολυσυλλεκτική «παράδοση» που ήδη έχει χτίσει με τα προηγούμενα φεστιβάλ. Το line-up είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον, υπάρχουν όμως 10 περιπτώσεις που θα σας συστήναμε να μην χάσετε –πέρα δηλαδή από εγγυημένης αξίας καλλιτέχνες του παρελθόντος σαν τους Death In Vegas και Tuxedomoon...

Στις 2 και 3 Δεκεμβρίου θα μπούμε στους ρυθμούς των σύγχρονων μουσικών εξελίξεων, αλλά και της μόδας που έχει ξεπηδήσει από τη φιλοσοφία των δρόμων... Με ένα line up γεμάτο με καλλιτέχνες που εκπροσωπούν το εδώ και το τώρα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

Δέκα τραγούδια από ισάριθμους καλλιτέχνες που αψήφησαν στερεότυπα της ελληνικής πολιτισμικής ραχοκοκαλιάς του καιρού τους και έδωσαν ένα πραγματικά προοδευτικό στίγμα. Οι δύο μάλιστα εξ αυτών δεν ανήκουν επ ουδενί στο rock αλλά η επίδραση από την παγκόσμια ηχητική κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από εμφανής στις δημιουργίες τους.

Εκτός από θρύλος, ήταν και ο απόλυτος superstar της soul. Ήταν επίσης και ένας βαθιά διαταραγμένος νάρκισσος, που βυθιζόταν για χρόνια και με μανία σε μια δίνη αυτοκαταστροφής, παθών και εξαρτήσεων...

Εκτός από θρύλος, ήταν και ο απόλυτος superstar της soul. Ήταν επίσης και ένας βαθιά διαταραγμένος νάρκισσος, που βυθιζόταν για χρόνια και με μανία σε μια δίνη αυτοκαταστροφής, παθών και εξαρτήσεων...

Το 1964 οι Beatles πέρασαν τον δικό τους Ρουβικώνα κι έκαναν ένα απλό υπερατλαντικό ταξίδι που, εκτός του ότι (επ)έβαλε το συγκρότημα σε πάνω από 73 εκατομμύρια Αμερικανούς τηλεθεατές, στάθηκε η αφορμή για την περίφημη British Invasion, το φαινόμενο δηλαδή της ομαδικής εισβολής Βρετανών καλλιτεχνών στη μεγαλύτερη αγορά μουσικής του κόσμου. Αν το 1977 ήταν λοιπόν το Year Zero της πανκ, το 1964 ήταν το αντίστοιχο Έτος Μηδέν απ’ όπου ξεπήδησε όχι μόνο το πρώτο κύμα της Brit Pop, αλλά όλη η σύγχρονη ποπ κουλτούρα...

«Είμαι ένας περιπλανώμενος που έχει χάσει το δρόμο του. Κι ακόμη αναζητώ τ’ όνειρό μου» (“Still Searching”)