Ο Brian Wilson, ο συνιδρυτής και βασικός συνθέτης των Beach Boys, δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε στα 82 του χρόνια, αφήνοντας πίσω του όχι απλώς τραγούδια, αλλά ένα ολόκληρο ηχητικό σύμπαν φτιαγμένο από φωνές, κύματα και συναισθήματα. Η αιτία και ο τόπος του θανάτου του δεν αποκαλύφθηκαν, όπως και πολλά από τα μυστήρια που συνόδευαν τη ζωή του. Όμως η απώλειά του μοιράστηκε με τον κόσμο, όπως ακριβώς είχε μοιραστεί και η μουσική του.
«Δεν έχουμε λόγια αυτή τη στιγμή. Μοιραζόμαστε το πένθος μας με όλο τον κόσμο. Love & Mercy», ανέφερε η οικογένειά του.
Παιδί από την Καλιφόρνια, ο Brian Douglas Wilson σχημάτισε τους Pendletones με τα αδέλφια του και μερικούς φίλους, μια παρέα από εφήβους που αγαπούσε το σερφ και το τραγούδι. Δεν ήξεραν τότε ότι θα γίνονταν οι Beach Boys· ότι θα συνόψιζαν το αμερικανικό όνειρο μες σε τρία λεπτά τραγουδιού. Ο Brian όμως άκουγε αλλιώς: πίσω από τις αρμονίες και τις παραλίες, έβλεπε έναν κόσμο πιο βαθύ, πιο σύνθετο, πιο εύθραυστο.
Το 1965 ξεκίνησε να δουλεύει το Pet Sounds, μια καλλιτεχνική δήλωση που αρχικά αγνοήθηκε αλλά αργότερα αναγνωρίστηκε ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του 20ού αιώνα. «Ήθελα να μεγαλώσω μουσικά, οπότε πειραματίστηκα», είχε πει ο ίδιος. Ο Wilson σχεδίαζε ένα επόμενο άλμπουμ με τίτλο Smile, το οποίο περιέγραφε ως "εφηβική συμφωνία προς τον Θεό", αλλά τελικά ακυρώθηκε μετά από συνεχείς καθυστερήσεις. Μετά την ακύρωση του άλμπουμ, το 1967, ο ρόλος του Wilson στη μπάντα μειώθηκε. Το 1968, εισήχθη σε ψυχιατρικό νοσοκομείο για θεραπεία. Στα χρόνια μετά την κυκλοφορία του Pet Sounds, ο Wilson ήταν για λίγο ιδιοκτήτης και διαχειριστής ενός καταστήματος υγιεινής διατροφής με το όνομα Radiant Radish. Συνέχισε να συνεργάζεται με τη μπάντα, ενώ την δεκαετία του 1970 πάλευε με τον εθισμό στα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
Η ζωή του Wilson ήταν γεμάτη αντιφάσεις. Η ιδιοφυΐα συμβάδιζε με την ψυχική ευθραυστότητα. Η έμπνευση με τις κρίσεις πανικού. Τα στούντιο με τις κλινικές. Μετά από χρόνια καταχρήσεων και βαθιάς εσωστρέφειας, πέρασε περιόδους ελέγχου από τον αμφιλεγόμενο θεραπευτή Eugene Landy, μέχρι που η οικογένειά του ανέλαβε δράση για να τον προστατεύσει.
Και όμως, ακόμη κι όταν η σιωπή κυρίευε τη ζωή του, η μουσική του συνέχιζε να μιλά. Ο κόσμος τραγουδούσε "God Only Knows", χωρίς να ξέρει το βάρος που έκρυβε κάθε νότα. Ο Wilson δεν έγραφε απλώς επιτυχίες· έγραφε συναισθηματικά τοπία, ηχητικά ημερολόγια μιας ευαισθησίας που δεν χωρούσε πάντα στην πραγματικότητα.
Σήμερα, δεν αποχαιρετούμε απλώς έναν καλλιτέχνη. Αποχαιρετούμε τη φωνή πίσω από τις φωνές. Τον άνθρωπο που απέδειξε ότι η ποπ μουσική μπορεί να είναι βαθιά, ριψοκίνδυνη, ονειρική. Ότι μπορεί να σε ταξιδέψει, όχι μόνο στην Καλιφόρνια, αλλά και στον εαυτό σου.
Αν υπάρχει τελικά ένα Βeach Βoys τραγούδι που κλείνει αυτή την ιστορία, ίσως να είναι το "Love & Mercy". Όχι γιατί ήταν το πιο διάσημο, αλλά γιατί ήταν η πιο ειλικρινής ευχή του.
Καλό ταξίδι, Brian.
Σε ευχαριστούμε για τη μουσική.
