Η ευαισθησία του όλου εγχειρήματος δεν άφησε ποτέ το σύνολο να μοιάσει γυμνό ή παράφωνο. Ίσα-ίσα, έδωσε στα τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου νέο τρόπο για να κοινωνήσουν τη λάβρα του ρεμπέτικου, με τα βαρέα τους πάθη να προσαρμόζονται στο σήμερα...

Χορός, κέφι και ενθουσιασμός στην Πλατεία Νερού, με τον Parov Stelar να αποδεικνύει για ακόμα μία φορά γιατί αποτελεί αλάνθαστη συναυλιακή επιλογή για τα ελληνικά δρώμενα...

Με τη ζέστη αφόρητη και το κοινό ελάχιστο, τα τρία αρχικά ονόματα λειτούργησαν μόνο ως ορεκτικό. Αργότερα όμως, 5-6.000 κόσμου ψυχαγωγήθηκαν με τους Beirut και είδαν τους Daughter να αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές της βραδιάς...

Γέμισε το Fix Open Air με 20άρηδες, που αποθέωσαν τους Beirut και όχι αδικαιολόγητα: η παρέα του Zach Condon ήρθε φορμαρισμένη στη Θεσσαλονίκη και έδωσε τα ρέστα της...

Είχε άγχος, μα και μεγάλη αυτοπεποίθηση για τον εν δυνάμει ακουστικό χαρακτήρα του υλικού του ο πάλαι ποτέ frontman των Kyuss, ο οποίος και μέλη του κοινού ανέβασε να μοιραστούν τη σκηνή μαζί του, αλλά και την τρίποντη βόμβα του Βαγγέλη Σπανούλη σχολίασε...

Όχι μόνο το γέμισαν το Κύτταρο το Σάββατο, μα και κανείς δεν έφυγε νιώθοντας εξαπατημένος από κάποιους ακόμη δεινόσαυρους, που ήρθαν για αρπαχτή της μίας βραδιάς –κι ας μη βρίσκεται πια η φωνή του ηγέτη David Surkamp στα καλύτερά της...

Μια άχαστη βραδιά στο Piraeus 117 Academy, που δυστυχώς πολλοί την έχασαν: από την πρώτη πάντως ήδη νότα, ο κόσμος αλάλαζε και προσκυνούσε...

Γέμισαν το Κύτταρο οι Ουκρανοί, σε μια συναυλία με μπόλικη ενέργεια, χαμόγελα και απρόοπτες ...ερωτικές εξομολογήσεις! Αλλά και με μια μπάντα που όταν έλεγε να πατήσει το γκάζι, πραγματικά το εννοούσε...

Αρκετός κόσμος τίμησε και φέτος το τζαζ φεστιβάλ στην Τεχνόπολη, με τον Νορβηγό Marius Neset και τους συνοδοιπόρους του να αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές της 2ης μέρας και την Ουγγαρέζα Veronica Harcsa να εκπλήσσει τραγουδώντας το "Καίγομαι Καίγομαι"...

Εικοσιτόσα χρόνια μετά, έκαναν τριήμερο sold-out σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα παρουσιάζοντας ένα μικρό, καλοκουρδισμένο θαύμα, με συγκρατημένο, βρετανικό φλέγμα και με την υπέροχη φωνή του Stuart Staples στην εμπροσθοφυλακή...