Μπράβο στους Madredeus, απέδειξαν πως επάξια έχουν γίνει διεθνές όνομα με υπολογίσιμο μέγεθος, όντας γκρουπ με βάθος, ρεπερτόριο και δική του προσωπικότητα.

Μπορεί κανείς εύκολα να υποθέσει ότι το Σαββατόβραδο θα είχε κυλήσει αρκετά διαφορετικά αν δεν είχε συμβεί η ιστορία με τη φωτογραφία του Καιάδα.

Η μουσική της οικογένειας Strauss (πατέρα και υιού) φέρει για μένα ένα ειδικό συναισθηματικό φορτίο. Είναι ένα άκουσμα πολύ οικείο και αγαπητό, χαμένο στην άχλη των πιο ανέμελων παιδικών χρόνων.