Το συννεφιασμένο συναυλιακό βράδυ της τελευταίας Παρασκευής του Σεπτέμβρη αποτέλεσε την καλύτερη απάντηση προς όλους εμάς τους λάτρεις της «εναλλακτικής» μουσικής σκηνής, σχετικά με το αν τα ομορφότερα πράγματα στο πλανήτη είναι αυτά που μας προσφέρονται δωρεάν…
Χωρίς αμφιβολία το μεγαλύτερο γεγονός της βραδιάς αυτής ήταν η εμφάνιση των Mogwai, οι οποίοι, όπως με πληροφόρησαν αργότερα, επιβεβαίωσαν για μία ακόμη φορά το κολακευτικότατο για την περίπτωση τους, τίτλο των φασαριόζων εν ηρεμία. Για τους υπόλοιπους από εμάς όμως, που δεν επιλέξαμε το Πεδίον του Άρεως αλλά αναζητήσαμε κάτι πιο «στεγνό» και χειμωνιάτικο, ο συναυλιακός χώρος του Bios αποτέλεσε την καλύτερη επιλογή. Κύριος υπαίτιος βεβαίως γι’ αυτό δεν ήταν άλλος από τον γερμανό κύριο Sascha Ring γνωστό στους κύκλους της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, ως Apparat.
Mε πλήρη τεχνολογική εξάρτηση και ερχόμενος με... χίλια από το Decibel festival του Σιάτλ - από τα καλύτερα φεστιβάλ του είδους - κατάφερε στη πρώτη του επίσκεψη στα μέρη μας να ξεσηκώσει το ελάχιστο αρχικά, αλλά συνεχώς αυξανόμενο καθώς κυλούσε η βραδιά, κοινό που αποφάσισε να επισκεφτεί το χώρο. Αναμειγνύοντας το τέκνο παρελθόν του με το πιο ήρεμο και μελωδικό παρόν του, ο Apparat προσέφερε ένα σετ σαφώς πιο δυναμικό και θορυβώδες από αυτό που περίμενα ν’ ακούσω -με βάση τουλάχιστον τα όσα μου είχε παρουσιάσει η ακρόαση της τελευταίας του δισκογραφικής δημιουργίας, “Silizium EP”- φροντίζοντας όμως να εξωτερικεύσει και τις πιο εσωτερικές του στιγμές δημιουργίας.
Εμφανώς τρακαρισμένος αρχικά -και με το δίκιο του άλλωστε, καθώς χωρίς feedback από το κοινό... δουλειά δεν γίνεται– πιο απελευθερωμένος όμως στη συνέχεια ανέδειξε το ιδιαίτερο ταλέντο του στη σύνθεση catchy μελωδιών και up-beat ρυθμών και προσέφερε τα μέγιστα στην εύρεση νέων χορευτικών φιγούρων από το πλήθος που τον απόλαυσε. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι σε αντίθεση με τους δίσκους του, όπου ένα πολύ μεγάλο μέρος τους απαρτίζεται από φωνητικά, η ζωντανή του εμφάνιση δεν περιελάμβανε καθόλου απ’ αυτά, γεγονός που ομολογώ ότι δεν με στεναχώρησε και ιδιαίτερα καθώς η μουσική και μόνο με αποζημίωσε και με το παραπάνω.
Danke herr Ring…
