Ποια είναι εκείνα τα σημεία που κρίνουν μια μουσική βραδιά ως επιτυχημένη; Έχω την αίσθηση ότι για τους περισσότερους αρκεί το άκουσμα μερικών γνωστών και αγαπημένων τραγουδιών για να μείνουν ικανοποιημένοι. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες, ενώ όλοι οι επί μέρους παράγοντες κάθονται στο «συν», η συνολική αίσθηση προκύπτει τελικά χλιαρή. Μια τέτοια βραδιά πέρασα τις προάλλες στο γνωστό συναυλιακό στέκι του Μετς.
Η τραγουδοποιός Αθηνά Ανδρεάδη τα έχει, φαινομενικά, όλα: και κορίτσι-χαρά θεού είναι, και άνεση επί σκηνής διαθέτει, και τραγούδια έχει γράψει που υμνήθηκαν σε βαθμό κορεσμού (συνήθως πάντως μέσω αναπαραγωγής τσιτάτων από τα δελτία τύπου), και ορχήστρα που φυσάει έχει στήσει. Ποιος απροσδιόριστος παράγων έγειρε επομένως –ελαφρώς ίσως, μα καθοριστικά τελικώς– την πλάστιγγα προς το μάγκωμα; Πάμε για λίγη «ψυχανάλυση» επί χάρτου...
Μήπως δεν βοήθησαν οι «συνθήκες», γιατρέ; Κάθε άλλο. Το Half Note είναι ιδανικός χώρος για αυτού του είδους τον ήχο και πραγματικά απολαύσαμε το λάιβ της καλλιτέχνιδας με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες –με εξαίρεση έναν μικροφωνισμό που δεν έλεγε να εξαφανιστεί. Οφείλω επίσης να συγχαρώ την επιχείρηση, καθώς τηρεί την απαγόρευση του καπνίσματος, επιτρέποντας και σε εμάς τους άκαπνους ένα σπάνιο συναυλιακό δίωρο καθαρών αναπνοών και διαυγούς θέασης.
Να φταίγανε, άραγε, τα τραγούδια; Σε σημαντικό βαθμό, ναι... Το ρεπερτόριο ήταν βέβαια (εν πολλοίς) γνωστό, όμως η ζωντανή επαφή με τα τραγούδια της Ανδρεάδη βοήθησε κάποια συμπεράσματα να παγιωθούν μέσα μου. Όπως, ας πούμε, το ότι ο ολόφρεσκος ελληνόφωνος δίσκος της Γήινοι Άγγελοι αποδεικνύεται μια όχι και τόσο καλή ιδέα. Στιγμές δηλαδή όπως το "Γράμμα Από Την Ασία" έχω την εντύπωση ότι εκθέτουν τη νεαρή τραγουδοποιό, η οποία θεωρώ ότι χρειάζεται περισσότερη τριβή με την ελληνική γλώσσα και με το πώς αυτή μπορεί να «κουμπώσει» στις μελωδίες της.
Μήπως όμως έφταιγε και η όλη περφόρμανς; Ναι –και μάλιστα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η Αθηνά Ανδρεάδη διαθέτει, όπως προείπα, εικόνα που μαγνητίζει, ενώ στέκεται και με αρκετή αυτοπεποίθηση πάνω στη σκηνή· όμως υστερεί, κατά την άποψή μου, σε μερικά πιο καίρια σημεία, με πρώτο και κυριότερο τις ερμηνείες. Διαπίστωσα προχτές, για παράδειγμα, ότι αφήνεται επανειλημμένως σε μια ηδυπαθή εκφορά, η οποία από ένα σημείο και μετά γίνεται και προβλέψιμη και κουραστική. Όταν μάλιστα η τάση αυτή συνδυάστηκε με τον κάπως «ξενικό» της τρόπο με τα ελληνικά ή με τις απόπειρές της να πει το εμβληματικό "Ζεϊμπέκικο" του Σαββόπουλου και το "Μέχρι Να Βρούμε Ουρανό" της Γλυκερίας, οδηγηθήκαμε σε καταστροφικά αποτελέσματα. Υπήρξαν πάντως και οι άλλες στιγμές, όπως το "Αν Θυμηθείς Τ’ Όνειρό Μου" ή τα περισσότερα από τα δικά της αγγλόφωνα κομμάτια, όπου τα κατάφερε πολύ καλά.
Αλλά στον τομέα της περφόρμανς η Ανδρεάδη δεν ήταν μόνη. Δίπλα της στάθηκε μια τετράδα άξιων μουσικών, με προεξάρχοντα τον Ευριπίδη Ζεμενίδη σε κιθάρες και μαντολίνο (ο οποίος εξελίσσεται σε go-to man της εγχώριας ποπ), αλλά και τους Ορέστη Μπενέκα (πλήκτρα, μελόντικα), Πέτρο Βαρθακούρη (μπάσο) και Μανώλη Γιαννίκιο (τύμπανα). Η απόδοσή τους κρίνεται στιβαρή και άψογη, αν και κάπου μου δόθηκε η εντύπωση ότι δεν το διασκέδαζαν ιδιαίτερα: όταν δηλαδή στο “Eden (Garden State)” τους δόθηκε μια σπάνια ευκαιρία να γκαζώσουν, είδα στα μάτια τους μια λάμψη που έλειψε από το υπόλοιπο σετ. Γενικότερα, θα έλεγα ότι δεν υπήρχε ομοψυχία και ουσιαστική αλληλεπίδραση μεταξύ των πέντε ατόμων. Πράγμα που βαραίνει συνήθως τον «αρχηγό»...
Χρεώνονται λοιπόν κυρίως στην πρωταγωνίστρια της βραδιάς τα όσα αρνητικά δεν επέτρεψαν στη συναυλία να κυμανθεί σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Γιατί, ενώ διαθέτει όλα τα «τυπικά» προσόντα για να γίνει μια λαμπερή ντίβα, δεν κατάφερε προχθές στο Half Note να φανεί πειστική και ουσιώδης, να μεταδώσει δηλαδή τα νοήματα και την ενέργεια των τραγουδιών της στους παρευρισκόμενους. Κάτι που νομίζω απεικονίστηκε και στις σχετικά χαλαρές αντιδράσεις των τελευταίων...
Setlist:
1. I’ll Never Know
2. FindingEngland
3. Γήινος Άγγελος
4. Μέχρι Να Βρούμε Ουρανό
5. Little Jane
6. Ο Κήπος
7. All Over Again
8. The Honeymoon Song/Αν Θυμηθείς Τ’ Όνειρό Μου
9. Ντάμα Κούπα
10. Χρόνια Πολλά
11. Eden (Garden State)
12. Τζιβαέρι
(Διάλειμμα)
13. All Alone Am I/Μην Τον Ρωτάς Τον Ουρανό
14. Το Πάρτι
15. The Ship Song
16. Η Καρδιά Μου Όταν Σε Βλέπω
17. Γράμμα Από Την Ασία
18. Δέκα Λεπτά
19. Pretty Things
20. Inside Out
21. Dance Me To The End Of Love
22. Η Κίνηση
23. Ζεϊμπέκικο
24. Θεσσαλονίκη-Λονδίνο (Γύρω Γύρω Όλοι)
Encore
25. I Know
26. Γήινος Άγγελος
{youtube}26IH2442Psk{/youtube}
