«Πρέπει κάπως να αμύνεσαι. Να εκφράζεσαι».
Ο πρώτος σε σειρά που θα εμφανιστεί στις 4 Μαρτίου στη σκηνή του Gagarin στο πλαίσιο της Αισθηματικής Αγωγής vol.3, με τρεις δίσκους συνεχόμενους (The Well, Pigeon Post Knossos, Nasty Nasty Birds) μέσα στο 2022, λίγο μετά το Apolithoma του 2021, μια κατά τον ίδιο «φλύαρη δισκογραφική παραγωγή» χορευτικής μουσικής χωρίς καθόλου pop αποστολή «για αυτούς που έχουν σταματήσει να χορεύουν», κι ένα ακόμα album να έρχεται στις 4 Φεβρουαρίου από την αγαπημένη Veego Records με αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό που ήθελε να αποφύγει στα κομμάτια που θα έγραφε (ρεφρέν-κουπλέ). Βεσλεμές όπως λέμε στα τουρκικά Besleme (θρεφτάρι, ψυχογιός) και 1,5 ώρα απόλαυση να τον ακούμε να αναλύει μουσική και σινεμά με χιούμορ και σοβαρότητα.
Τον Γιάννη Βεσλεμέ τον έχεις συναντήσει σίγουρα κάπου. Είτε στο Movement Radio, είτε στη «Χαμένη Λεωφόρο του Ελληνικού Σινεμά» με τις ελκυστικές αφίσες του Νίκου Πάστρα που μας έφεραν κοντά σε 100 ελληνικές ταινίες των δεκαετιών 1960-1980 «παράξενες παραγνωρισμένες παραμελημένες παραπονεμένες» σε κόπιες 35 mm που δεν θα γνωρίζαμε ποτέ, αν δεν υπήρχαν αυτοί οι δύο και ο Αλέξης Αλεξίου, η Ελίνα Ψύκου και η Αφροδίτη Νικολαΐδου – που πολύ τους ευχαριστούμε-, αλλιώς σε κάποιο dj set, στο «Τούγκο Τούγκο», το «Γκολ», το «Οσίκι», τον «Φωταγωγό», τη «Νορβηγία» παλαιότερα, στο Birthdays, τo «Timemachine», το «I know where you live Vangelis», την «Πάρνηθα» και πολλά πολλά άλλα.
Ένας μάλλον όχι τόσο σκοτεινός τύπος που του αρέσει να αφηγείται δικές του και να απολαμβάνει σκοτεινές ιστορίες άλλων με ήρωες που πατούν το ένα πόδι στη πραγματικότητα και το άλλο σε έναν τόπο απόκοσμο, γκροτέσκο. Κάτι σαν τον αγαπημένο του Cronenberg τον οποίο αναφέρει ο ίδιος για να δείξει πώς «ένας ήσυχος, καλλιεργημένος καναδός οικογενειάρχης που δεν πίνει, δεν καπνίζει και σίγουρα δεν κάνει φόνους τη νύχτα στην γειτονιά μπορεί να φτιάχνει ταινίες με βία, αρνητικά συναισθήματα και περίεργο σεξ»...
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου και ακούστε το podcast στο MyPodcasts του Avopolis.gr
