Στην αρχή μου φάνηκε αρκετά υπερβολική η δήλωση του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ότι τα πράγματα που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα, συμβαίνουν μόνο στην Καμπούλ και στη Βαγδάτη (που ουσιαστικά βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση). Όμως, αν το καλοσκεφτείς έτσι είναι… στις 6 Δεκεμβρίου η άνανδρη και αναίτια δολοφονία από όργανα της «Τάξης» του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου… Δολοφονική απόπειρα τρομοκρατικής οργάνωσης εναντίον της φρουράς του Υπουργείου Πολιτισμού με έναν σοβαρά τραυματία και τους αστυνομικούς στην παρακείμενη κλούβα να «λουφάζουν» για να ξορκίσουν το «κακό»… Απαγωγές γιατρών, εφοπλιστών, με μυθικά ποσά για λίτρα να πηγαινοέρχονται ανά την επικράτεια… Επιθέσεις σε τηλεοπτικούς σταθμούς… Αυτοκίνητο με εκρηκτικά που παραλίγο να εκραγεί σε τράπεζα στην Κηφισιά… Κινηματογραφικού τύπου αποδράσεις από τις φυλακές… Αν πάμε λίγο πιο πίσω, επίθεση με ρουκέτα στον καλύτερα φυλασσόμενο στόχο στην Αθήνα, στην Αμερικάνικη Πρεσβεία… αλλά βέβαια και η προ ολίγων εβδομάδων δολοφονική επίθεση αστυνομικού – με σαφή ψυχολογικά προβλήματα από ότι έχει ήδη φανεί – σε υπάλληλο ιδιωτικής εταιρείας ασφάλειας που και οι δύο ανήκαν στην ασφάλεια του Αμερικανού Πρέσβη… Κανείς όμως δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότι σε μία χώρα στην οποία απουσιάζει παντελώς η ουσιαστική διοίκηση και περισσεύει ο ανούσιος πολιτικός βερμπαλισμός, η διαφθορά και ο χρηματισμός, οι τρομοκρατικές πράξεις θα βρίσκουν όλο και μεγαλύτερο λαϊκό έρεισμα και σε λίγο το Πανελλήνιο θα πανηγυρίζει τις αποδράσεις των φυγάδων – λαϊκών ηρώων…
Έφη Παρίση
