30. Bill Callahan – Shepherd In A Sheepskin Vest


29. Thom Yorke – ANIMA



28. Jenny Hval – The Practice Of Love


27. Floating Points – Crush


26. Helado Negro – This Is How You Smile


25. Julia Jacklin – Crushing


24. Cate Le Bon – Reward


23. Freddie Gibbs & Madlib – Bandana


22. Brittany Howard – Jaime


21. Danny Brown – uknowhatimsayin¿


20. Michael Kiwanuka – Kiwanuka


19. Little Simz – GREY Area


18. Fontaines D.C. – Dogrel


17. Bon Iver – i,i


16. Ariana Grande – thank u, next


15. black midi – Schlagenheim


14. Big Thief – Two Hands


13. Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go?


12. Vampire Weekend – Father Of The Bride


11. Jamila Woods – LEGACY! LEGACY!


10. Nick Cave & The Bad Seeds – Ghosteen


9. Big Thief – U.F.O.F.


8. Purple Mountains – Purple Mountains


7. Angel Olsen – All Mirrors


6. Weyes Blood – Titanic Rising


5. Solange – When I Get Home


4. Sharon Van Etten – Remind Me Tomorrow


3. Tyler, The Creator – IGOR


2. Lana Del Rey – Norman Fucking Rockwell!


1. FKA twigs – MAGDALENE


Οι δίσκοι στις δύο πρώτες θέσεις απείχαν με διαφορά από τους υπόλοιπους.

Η Lana Del Rey κυκλοφόρησε φέτος τον πιο ολοκληρωμένο, μεστό, ώριμο και ουσιαστικό δίσκο της καριέρας της. Είναι ο δίσκος που περιμέναμε από εκείνη όταν πρωτοακούσαμε τα έξοχα singles που την έκαναν όνομα (“Blue Jeans”, “Video Games”, κτλ.), τα οποία τελικά συμπεριλήφθηκαν σε ένα ντεμπούτο απολαυστικό, μα άνισο και καλλιτεχνικά άγουρο.

Η FKA twigs, από την άλλη, επανήλθε με ένα cutting edge δεύτερο άλμπουμ, το οποίο απομακρύνεται κάπως από τον φουτουριστικό R'n'B ήχο του LP1 (2014) και συντονίζεται στις art pop συχνότητες της Kate Bush και της Björk, πατώντας συγχρόνως σε επίπεδο παραγωγής πάνω στη μινιμαλιστική προσέγγιση που ως επί το πλείστον καθιέρωσε ο James Blake, ως βασικός αρχιτέκτονας του ήχου της απερχόμενης δεκαετίας.

Η υπερταλαντούχα Βρετανή μεταβολίζει όλες τις παραπάνω επιρροές υποδειγματικά και τις φέρνει στο 2020, σε έναν δίσκο που ακτινοβολεί προσωπικότητα, μουσικό όραμα και στιχουργική ευφυΐα. Και που επιπλέον αναδεικνύει μια πιο ανθρώπινη, εύθραυστη πτυχή της, η οποία στις προηγούμενες κυκλοφορίες βρισκόταν καμουφλαρισμένη πίσω από το απόκοσμο coolness και τον ευθύβολο ηδονισμό της.

To MAGDALENE είναι ο τελευταίος σπουδαίος δίσκος των 2010s, αλλά σε υπαρξιακό επίπεδο μοιάζει ήδη τοποθετημένο στα 2020s.

{youtube}YkLjqFpBh84{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured