«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών η τραγουδίστρια, ηθοποιός και μοντέλο, Jane Birkin, στο σπίτι της στο Παρίσι. Μέσα από την εικόνα και το ταλέντο της, η ίδια αποτέλεσε το απόλυτο σύμβολο των Swinging Sixties, όπως και των bohemians της επόμενης δεκαετίας, ενώ παρέμενε ενεργή ως τραγουδίστρια μέχρι σήμερα.
Γεννημένη στο Λονδίνο το 1946, μετακόμισε στη Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας του 1960, με τα γαλλικά μέσα να την χαρακτηρίζουν ως την «αγαπημένη Αγγλίδα της χώρας».
Η καριέρα της Birkin ξεκίνησε στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960 ως ηθοποιός, συμμετέχοντας σε μικρό ρόλο στο Blowup του Michelangelo Antonioni (1966). Εκείνη την εποχή συνάντησε τον εμβληματικό συνθέτη John Barry, ο οποίος την ενθάρρυνε να ξεκινήσει καριέρα ως τραγουδίστρια. Τον παντρεύτηκε σε ηλικία 19 ετών.
Το 1967, μετά τη γέννηση της κόρης της Kate, αλλά και την αποτυχία του γάμου της, γνώρισε τον Serge Gainsbourg ο οποίος ήταν ήδη διάσημος. Μαζί αποτέλεσαν ένα από τα διασημότερα καλλιτεχνικά ζευγάρια όλων των εποχών, κυκλοφορώντας μάλλιστα το 1969 το άλμπουμ Jane Birkin / Serge Gainsbourg, στο οποίο θα περιλαμβανόταν ένα από τα διασημότερα τραγούδια όλων των εποχών, το “Je t’aime … moi non plus”. Αυτό υπήρξε ένα κομμάτι που εξέφρασε ιδιαιτλερως το πνεύμα της σεξουαλικής επανάστασης της εποχής, ενώ με την πρωτοφανή ερωτισμό του σόκαρε το Βατικανό, το οποίο μάλιστα το καταδίκασε, όταν κυκλοφόρησε. Το τραγούδι απαγορεύθηκε σε πολλές χώρες, με το BBC να μην δέχεται να το αναπαράγει στις συχνότητές του, όμως αυτό σκαρφάλωσε εκείνη τη χρονιά στα βρετανικά charts στο Νο. 1. Υπήρξε μάλιστα η πρώτη ξενόγλωσση επιτυχία που είχε σκαρφαλώσει ως τότε στην κορυφή των παραδοσιακά «δύσκολων» βρετανικών μουσικών charts.
Καρπός της θυελλώδους σχέσης των Birkin και Gainsbourg ήταν το 1971 η κόρη τους Charlotte, η οποία έμελλε να γίνει και η ίδια επιτυχημένη ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Μετά τη διάλυση της σχέσης τους το 1981, η Birkin συνέχισε την καριέρα της ως τραγουδίστρια και ηθοποιός με δίσκους όπως το Baby Alone in Babylone του 1983 και το Amour des Feintes του 1990, και τα δύο σε στίχους και μουσική του Gainsbourg.
Η Birkin αποτέλεσε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της ένα από τα μεγαλύτερα pop και style icons, με το στυλ της να εξυμνείται μέχρι σήμερα. Ξεχώρισε για το «γαλλικό» της παρουσιαστικό, τις αφέλειές της, τα ψάθινα καπέλα που μετέτρεψε σε διαχρονικό trend, ενώ αξέχαστο παραμένει το τολμηρό διαφανές φόρεμα που η ίδια φόρεσε στην πρεμιέρα της ταινίας Slogan το 1969.
Η ιδέα για το θρυλικό μοντέλο τσάντας του οίκου Hermès «γεννήθηκε» κατά τη διάρκεια μιας πτήσης το 1983, όπου η Birkin καθόταν δίπλα στον CEO του οίκου, Jean-Louis Dumas. Εκείνη παραπονιόταν τότε για τα πράγματα που έπεφταν συνεχώς έξω από την τσάντα της. «Την ημέρα που ο Hermès θα βγάλει μια τσάντα με τσέπες, θα την αγοράσω», ανέφερε τότε, για να λάβει την απάντηση: «Εγώ είμαι ο Hermès και θα βάλω τσέπες για σένα!».
Αρκετά χρόνια μετά, το 2015, η Birkin θα ζητούσε από τον γαλλικό οίκο να αφαιρέσει από τις ιστορικές τσάντες το όνομά της, μετά από καταγγελίες της ΜΚΟ People for the Ethical Treatment of Animals ότι χρησιμοποιούνται βίαιες πρακτικές προκειμένου να αφαιρεθεί δέρμα κροκόδειλου για την κατασκευή τους. Μετά από έρευνες που διενήργησε ο γαλλικός οίκος και την καταδίκη μεμονωμένων παρατυπιών, η Birkin υποχώρησε από τη διαμάχη. Ζήτησε ωστόσο από τον γαλλικό οίκο να διαθέτει ετησίως μέρος των αστρονομικών εσόδων από την πώληση των Βirkin για τη στήριξη του φιλανθρωπικού της έργου – κάτι που έχει ζητήσει να συνεχιστεί και μετά τον θάνατό της.
https://www.youtube.com/watch?v=uZg8S8xsNXk
https://www.youtube.com/watch?v=ahHWxwajQL0
