Ήταν όπως τους ξέρουμε τόσα χρόνια. Έκαναν πλάκες μεταξύ τους, απευθύνονταν στο κοινό κι έβγαλαν όλη την απαραίτητη ενέργεια. Αλλά και για τη setlist δεν πρέπει να έχει κάνεις ιδιαίτερο παράπονο...

Την ίδρωσε τη φανέλα το γνωστό drum 'n' bass μουρλοκομείο, ωθώντας ένα ασφυκτικά γεμάτο Χυτήριο να κουνιέται σαν αφιονισμένο...

Η απουσία ρεύματος στάθηκε ελαφρώς υπονομευτική για μια μπάντα που δεν είναι επιπέδου Bad Seeds ή Tindersticks, πάντως αυτό που είδαμε ήταν ένα ξάστερο και τίμιο λάιβ...

Ήρθε ορεξάτος κι ανταπέδωσε το sold-out που του επεφύλαξε το αθηναϊκό κοινό με ένα σπουδαίο σετ...

Παρά την αντικειμενική αξία των βιρτουόζων και κάποιες σπιρτόζικες στιγμές, η βραδιά στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών αποδείχθηκε μάλλον ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος...

Δεν ήταν κακή συναυλία. Ήταν όμως η χειρότερη από κάθε άλλη φορά που ήρθε στα μέρη μας...

Τίγκα γεμάτο το An Club, μισοάδειο το Eightball, καταιγιστικοί οι Βρετανοί. Όμως οι Θεσσαλονικείς φαίνεται πως έμειναν και με κάποια παράπονα...

Μου φάνηκε εξεζητημένα πολύπλοκο, ένας ηθελημένα δυσεπίλυτος γρίφος. Ήταν βέβαια εντυπωσιακό σαν θέαμα, ενώ οι πληθωρικοί τρόποι συνδυασμού του ηχητικού με το οπτικό υπήρξαν σε στιγμές εξαιρετικοί...

O δικός μας Spyweirdos, ο Lionel Marchetti, η μεταξύ τους σύμπραξη, το απαιτητικό σετ των Marina Rosenfeld & Okkyung Lee και ο (κομματάκι) κουραστικός Tarek Atoui...

Δεν παύω να εντυπωσιάζομαι από το πόσο πρωτόγονα έντονη ηχεί η φωνή του, ανεξαρτήτως χώρου και ακουστικής. Οι κραυγές του, αλλά και το τσαλάκωμα της ερμηνείας του, κρατάνε όσο και οι πεντακάθαρες, βαρύτονες διηγήσεις του...