Η πορεία των Queensrÿche στα μουσικά δρώμενα πρέπει να είναι από τις πιο περίεργες που έχουν καταγραφεί ποτέ. Μια μπάντα που από την αρχή μέχρι και την πρώτη της δεκαετία συνέχιζε να ανακαλύπτει και να ξαναπροσδιορίζει τον εαυτό της με άπιαστες κορυφές δημιουργικότητας, πετώντας το ένα αριστούργημα μετά το άλλο, βρέθηκε ξαφνικά σε τέτοια κρίση, που δεν θα περίμενε ούτε ο πιο απαισιόδοξος οπαδός. Το άλογο που δεν έχανε με τίποτα έγινε έτσι σκιά του εαυτού του, χάνοντας κάθε ταυτότητα που είχε χτιστεί από το ΕΡ Queensrÿche του 1983, ως και το Promised Land του 1994.
H συνέχεια απογοητευτική, με μέτριες ως κάκιστες κυκλοφορίες, εξαιτίας των οποίων χάθηκε μεγάλος πυρήνας του κόσμου τους και έπεσε κατακόρυφα το brand της μπάντας. Η επιστροφή φάνταζε σχεδόν απίθανη, όμως η απoχώρηση-εκδιωγμός του άλλοτε μυθικού frontman Geoff Tate (2012) μας έφερε τελικά στο σήμερα και στην τωρινή σύνθεση. Και η προσθήκη του Todd La Torre ήταν πραγματικά αυτό που έλειπε: η κλωτσιά που χρειάζονταν οι Queensrÿche, για το νέο ξεκίνημα. Αλλά πώς μεταφράζονται όλα αυτά στη σκηνή, όταν μάλιστα, εκεί που όλα φαίνονταν να έχουν μπει σε μια κανονικότητα, ήρθε η παραίτηση του αυθεντικού ντράμερ Scott Rockenfield;
Για να πω την αλήθεια, δεν ήξερα τι περίμενα να δω στο live του Σαββάτου στο Fuzz. Σίγουρα όμως έφυγα ικανοποιημένος και συναισθηματικά γεμάτος από την εμφάνιση των Queensrÿche. Η μπάντα από το Σιάτλ πάτησε στο σανίδι ακριβώς στις 10:01 και έδωσε ένα δυνατό live, με πολύ καλό ήχο (την περισσότερη ώρα), παρουσιάζοντας μια πραγματικά προσεγμένη setlist.
Όπως είναι λογικό, το βάρος της τελευταίας έπεσε σε συνθέσεις από τα πρώτα 5 άλμπουμ, με προσθήκες από το Condition Hüman του 2015 (ακούσαμε το ομώνυμο, που είναι και κομματάρα) και από το φετινό –πολύ καλό– The Verdict, που εκπροσωπήθηκε με 4 τραγούδια: "Blood Οf Τhe Levant", με το οποίο και ξεκίνησε το live, "Man Τhe Machine", "Propaganda Fashion" και "Light Years". Η μπάντα αποδείχθηκε σε μεγάλη φόρμα, με τον La Torre να είναι ο πιο ενεργητικός κινητικά πάνω στη σκηνή, έχοντας φανταστική παρουσία ως performer. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα στις πιο απαιτητικές ερμηνείες της βραδιάς, π.χ. στο "Screaming Ιn Digital" ή στο "Take Hold Οf The Flame".
Ο Michael Wilton με τον Parker Lundgren σταθεροί, έχοντας αλλάξει τα lead κιθαριστικά μέρη (o Wilton ανέλαβε βασικά τα σόλο του Chris DeGarmo), με το μπάσο του Eddie Jackson να κρατάει τον ρυθμό. Η μόνη μου ένσταση έχει να κάνει με τον ντράμερ Casey Grillo. Σίγουρα πρόκειται για άρτιο μουσικό, έχω όμως την εντύπωση ότι σε κάποια σημεία το παίξιμό του παραήταν απλό, με αποτέλεσμα να κρατάει το γκρουπ λίγο πιο πίσω από εκείνο που μπορούσε να δώσει. Η συναυλία πήρε πραγματικά τα πάνω της από το "Queen Οf Τhe Reich" και μετά, φτάνοντας στην κορύφωσή της με τα αγαπημένα "The Mission", "Empire" και "Eyes Of A Stranger", με το οποίο κι έκλεισε το live, μετά από περίπου 90 λεπτά. Ο La Torre ευχαρίστησε τον κόσμο που συνεχίζει να υποστηρίζει τη μπάντα μετά από τόσα δύσκολα χρόνια, ενώ μας ανέφερε και την ιδιαίτερη σχέση του με την Ελλάδα, αφού η γυναίκα του είναι από τo Χαϊδάρι.
Πριν από τους Queensrÿche έπαιξαν support οι «δικοί μας» Meden Agan. Για να πω τη μαύρη την αλήθεια, δεν τρελαίνομαι για το οπερατικό, γεμάτο πλήκτρα metal, στο οποίο ειδικεύονται. Παρ' όλα αυτά το συγκρότημα παρουσιάστηκε δεμένο και με όρεξη, με την τραγουδίστρια Δήμητρα Παναρίτη να κλέβει τις εντυπώσεις, τόσο με τη φωνή της, όσο και με τη σκηνική της παρουσία. Στα περίπου 40 λεπτά που είχαν στη διάθεσή τους έδωσαν έμφαση στο τελευταίο τους άλμπουμ Catharsis (2018) χωρίς να κουράσουν, κερδίζοντας μάλιστα την προσοχή και το χειροκρότημα του κοινού.
Συνολικά, λοιπόν, η βραδιά στο (άκαπνο) Fuzz κρίνεται επιτυχημένη, με τον κόσμο να τιμάει με την παρουσία του μια ιστορική μπάντα, η οποία απέδειξε ότι συνεχίζει την ανοδική της πορεία και στα live, αλλά και δισκογραφικά.
Setlist
Blood of the Levant
I AM I
NM 156
Man the Machine
Walk in the Shadows
Operation Mindcrime
Condition Human
Queen of the Reich
Silent Lucidity
Jet City Woman
Propaganda Fashion
The Mission
Screaming in Digital
Take Hold of the Flame
encore
Light-years
Empire
Eyes of a Stranger
{youtube}PtIkIuapkkY{/youtube}
