The Ducky Boyz

Μέλη της οικογένειας της Blind Bastard Records και άξιοι εκπρόσωποι της εγχώριας garage σκηνής, αυτό το τρίο θα σας θυμίσει τους Last Drive. Όχι μόνο λόγω του είδους που ακολουθούν αλλά για την αξιομνημόνευτη ενέργεια που έχουν οι ηχογραφήσεις τους. Οι δρόμοι μας συναντήθηκαν πριν ένα περίπου χρόνο όταν έψαχνα υλικό από διάφορες ανεξάρτητες εταιρείες της πόλης και έπεσε στα χέρια μου το No Regrets, που κυκλοφόρησε το 2005 και αποτελεί μια από τις ωραιότερες rock ‘n’ roll δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Ο Γιώργος Μιχαλόπουλος συνομίλησε με τον Χάρη, τον κιθαρίστα και τραγουδιστή του γκρουπ.



Πείτε μου δύο λόγια για το πώς δημιουργηθήκατε και για τους στόχους σας τώρα.
Το 2002 η μπάντα ήταν τετραμελής (με δύο κιθάρες) αλλά στην πορεία γίναμε τρίο. Κυκλοφορήσαμε δύο demo (“Ducky Boys” και “Cannonball”) και συμμετείχαμε σε έξι συλλογές, πριν βγάλουμε το πρώτο album (Νo Regrets) στην Blind Bastard records. Έχουμε κάνει πολλές συναυλίες σε διαφορά μέρη στην Ελλάδα και έχουμε παίξει ως support σε μπάντες του είδους (δύο φορές με Meteors, Mad Sin, Cynics, Fuzztones) και τώρα έρχεται και ένα που δεν περιμέναμε, Last Drive. Στόχος είναι να κρατήσει αυτό όσο πιο πολύ μπορούμε, να παίξουμε και μια κυκλοφορία ενός mini album σύντομα.

Πώς τελικά καταλήξατε να είσαστε support στους Last Drive;
Νομίζω πως απλά έχουμε πολλά κοινά στον ήχο μας, στις επιρροές μας και στο παρελθόν έχουμε κάνει 3 διασκευές σε τραγούδια τους. Αναμενόμενο πιστεύω... Έμαθα κιθάρα παίζοντας με δίσκους τους. Αυτοί το διάλεξαν να παίξουμε μαζί.

Σας αγχώνει ότι θα παίξετε μπροστά σε τόσο πολύ κόσμο;
Άγχος; Όχι, ούτε καν...

Απέχετε από όλο αυτόν τον ντόρο που γίνεται τον τελευταίο καιρό με την ελληνική σκηνή. Αυτό συμβαίνει λόγω δικιάς σας άποψης ή λόγω του ήχου σας που είναι μακριά από το κλασικό pop/rock ύφος;
Δεν γνωρίζω να γίνεται κανένας ντόρος με την ελληνική σκηνή. Μακάρι να γίνεται αλλά νομίζω πως πάντα θαμμένη ήταν και θα είναι η ελληνική σκηνή. Απλά υπάρχουν μερικοί που τη στηρίζουν. Από την άλλη αν μιλάμε για mainstream καταστάσεις, ναι απέχουμε για λόγους απόψεων. Κοινό υπάρχει για όλους, απλά οι πολλοί ακούνε Νταλάρα.

Ποια είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Μέχρι τώρα το live που είχαμε κάνει με Mad Sin και δύο live σε σπίτια!

Πόσο δύσκολο είναι να επιζεί μια μπάντα στην Ελλάδα;
Πολύ δύσκολο. Μαγαζιά, εταιρείες, κ.λπ., κακή συνεργασία με τους περισσότερους, νομίζουν πως τους παρακαλάμε. Αλλά κάνουν λάθος…

Σχηματίστηκε: 2002
Πόλη: Αθήνα
Ύφος: psychobilly, surf, garage, punk
Επιρροές: Μeteors, Wipers, Agent Orange, Mad Sin
Μέλη: Λευτέρης (μπάσο, φωνητικά), Κώστας (τύμπανα), Χάρης (κιθάρα, φωνή)
On the net: www.myspace.com/ theeduckyboyz, http://www.duckyboyz.gr/