Για να ρωτήσω κάτι. Ποια πρεμούρα μας έχει πιάσει εν έτει 2009 να ψηφίσουμε όλοι με SMS τον σημαντικότερο Έλληνα όλων των εποχών; Πώς μπορεί να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι ο Περικλής με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και ο Καλομοίρης με τον Βαμβακάρη; Σε αυτήν την τελευταία ερώτηση θα απαντήσω εγώ: μα όσο πιο «πολυσυλλεκτική» η ψηφοφορία τόσο μεγαλύτερο και το κομμάτι του πληθυσμού που θα βάλει το χέρι στην τσέπη. Απλό μάρκετινγκ που ενώ μας καλεί να ρίξουμε κλεφτές ματιές στην ιστορία μας, την ίδια στιγμή κολακεύει τα πιο ταπεινά μας ένστικτα. Αυτά τα ένστικτα που μας οδηγούν σε κάτι θεωρίες περί φυλετικής καθαρότητας και ανωτερότητας έναντι των άλλων. Άλλωστε η φυγή προς το παρελθόν αποτελεί μάλλον την λύση του ηττημένου. Δηλαδή όταν ο Περικλής μας παρακαλεί για έναν τηλεφωνικό ψηφουλάκο, ποιος μας λέει ότι αύριο δεν θα μας προτείνει και με τι απορρυπαντικό θα πλένουμε τα άπλυτά μας; Μην δούμε και τον Αριστοτέλη τηλεπωλητή βιβλίων στο πλάι του Μπουμπούκου και τον Πυθαγόρα να προλογίζει συναυλία του υπερφίαλης συζύγου βουλευτού αρχαιολάτρη…
Νίκος Σαραφιανός
