Είχαμε προβλέψει ότι αλλάζει η δυναμική της ανεξάρτητης σκηνής στην Ελλάδα. Και τώρα μπορούμε και να το τεκμηριώσουμε, με απλά παραδείγματα, αλλά και με αριθμούς, εστιάζοντας στον Sillyboy, στον Saske και στον Χρήστο Μάστορα από το συγκρότημα Melisses...
Αν δεν είσαι έτοιμος να περιοδεύσεις στον κόσμο και δεν έχεις τον δίσκο γύρω από τον οποίον θα στηθεί μια βιομηχανία τουλάχιστον 100.000 ευρώ, μην ελπίζεις ότι το Pitchfork θα γράψει για σένα. Το ίδιο και σε μικρότερη, τοπική κλίμακα...
Γύρω στις 3 το πρωί, βράδυ Σαββάτου, το δίλημμα είναι ένα στα μπαρ της Αθήνας: «Πάμε Dybbuk (deep house club) ή Κωνσταντίνο Αργυρό να προλάβουμε το "Ξημερώματα"»; Και κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συνέπειες και για την εναπομείνασα εναλλακτική κουλτούρα της πόλης...
Σπαταλάω ώρες στο παγκόσμιο networking και από το υστέρημά μου ξοδεύω ευρώ >1000 (άνω των Χιλίων) για όλα τα συνοδευτικά μιας κυκλοφορίας. Και πάλι τα κομμάτια θα κάτσουν στο Spotify και στις άλλες πλατφόρμες, με το εφιαλτικό πλέον σηματάκι των plays <1000 (κάτω των Χιλίων) να θυμίζει σε όλους –ασχέτως ταλέντου, ομάδας, εργατοωρών και όρεξης– ότι, όσο και να προσπαθούμε, δεν φτάνει...
Φανταστείτε πώς θα ήταν, αν στα μουσικά ή στα πρότυπα σχολεία η κλίση και το ταλέντο συνοδεύονταν από βασικά μαθήματα διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και από τα απαραίτητα για να πλοηγηθεί κανείς στη digital εποχή της μουσικής...
Σαν να μην μας φτάνει ότι όλοι οι γύρω μας καταναλώνουν μουσική από το YouTube, συνειδητοποιούμε ότι το «μάννα» εκ Spotify δεν είναι καν η πιο αξιόπιστη πρώτη λύση για το ελάχιστο της απόδοσης των δικαιωμάτων...
Το Spotify μετατρέπεται στο νέο χρηματιστήριο και η περσινή μανία της ραπ, μετά από τις ικανοποιητικές υποψηφιότητες στα βραβεία Oscar και στα Grammy, δείχνει να ξεθυμαίνει...
Σκέφτομαι όλα τα νέα projects που ετοιμάζει η εγχώρια σκηνή, οι φίλοι, οι συνεργάτες μου· και αναρωτιέμαι: σε ποια χώρα θα τα πραγματώσουν; ποιο κοινό περιμένουν να τα ακούσει;
Οι social media φελλοί, τα συμφέροντα των νέων white collar boys της μουσικής βιομηχανίας και βέβαια οι εν Ελλάδι φτωχοί συγγενείς τους, δεν έκαναν πάντα εύκολη μέσα στη χρονιά τη δουλειά του αχόρταγου και με ανιδιοτελή συμφέροντα μουσικόφιλου...
Ενώ περιμένουμε να ξετυλίξει και ο εγχώριος Τύπος τις λίστες του και ετοιμαζόμαστε για Avopolis Radio Xmas Party στο υπόγειο της πιτσαρίας Crust (14/12), ρωτάμε δύο έγκυρα δισκάδικα της πόλης (Rock & Roll Circus, Kassetta) για τα δικά τους top-10 από το 2018...
Περισσότερο με εντυπωσίασαν φέτος οι κιθάρες της Ελλάδας, παρά του υπόλοιπου κόσμου. Απλά, ως συνήθως, δεν έρχονται με το σωστό περιτύλιγμα...
Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν και οι δικοί μας ότι κοινωνία, πολιτική, αισθητική και μουσική είναι ένα, τόσο πιο γρήγορα θα έχουμε 360ᵒ έτοιμους καλλιτέχνες για τη στιγμή που ο κόσμος θα αρχίσει να προσέχει τη σκηνή της Αθήνας...
Ήγγικεν η ώρα να δούμε ποιοι προάγουν πολιτισμό και ποιοι απλά θα αναμασήσουν τα περσινά ξινά σταφύλια. Το ερώτημα είναι αν θα φάμε το ψητό από δικό μας φούρνο ή θα μας το στείλουν franchise...
Ποτέ δεν ήταν πιο ξεκάθαρο ότι η μουσική που ακούνε οι δρόμοι της Αθήνας, απέχει χιλιόμετρα από αυτήν που προωθούν τα media και οι δισκογραφικές...
Oι Idles; Όντως τώρα; Σίγουρα δεν ψάχνουμε θαύματα εκεί όπου δεν υπάρχουν; Ακόμα και ο τελευταίος των Queens Of The Stone Age, λιγότερο επιτηδευμένος ήταν....
Στη χώρα μας έχουν γίνει ακόμα και ολόκληρα φεστιβάλ όπου οι διοργανωτές οι ίδιοι δεν γνώριζαν τα γκρουπ που έφερναν, αλλά έπρεπε να τα φέρουν, γιατί τους το υπαγόρευε το συνεργαζόμενο agency από το εξωτερικό...
Η ταχύτητα με την οποία παίρνουν μπροστά τα παραδοσιακά media σε σχέση με την αμεσότητα με την οποία μπορεί πλέον να ανακαλύψει τη νέα μουσική ο καταναλωτής, τα μετατρέπει σε αργοκίνητα καράβια, ακόμα και όταν έχουν τη θέληση να αποκαλύψουν τις τάσεις...
Στο πλοίο από Πάρο για Αντίπαρο, ανήλικοι αναρωτιούνται «πώς λέγεται ρε μαλάκα το ξένο κομμάτι που χόρευε η δικιά σου χτες και έκανε με τα χέρια την καρδούλα;». Είναι το "In My Feelings" του Drake, καρντάση. Και είσαι η γενιά η οποία, πλέον, απλά μπορεί να γκουγκλάρει και το κομμάτι και τον viral χορό και το κορίτσι, να είναι καλά το ίντερνετ και όλοι εκείνοι που φρόντισαν να ξεβλαχέψουν αυτούς που σου αγόρασαν το Smartphone...
Μια μορφή δικαιολογίας για όσους αδιαφορούν για την κατανάλωση της διαφορετικής μουσικής που συμβαίνει δίπλα τους, κυρίως γιατί προτιμούν να μαζεύονται σαν τη μύγα στο σκατό και να το παίζουν ροκ στα λάιβ των Scorpions...
Νέα ταλέντα, σε νέα κομμάτια: ο διεθνής ήχος της χώρας μας, στο τώρα...
O Βασίλης Σπανός ψάχνει τη χρυσή τομή μεταξύ εμπορικής και καλλιτεχνικής φύσης των βραβείων Oscar, καθώς για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, τα θηρία box-office δείχνουν να επανέρχονται στον θεσμό.
Πριν 30 χρόνια, η μουσική τους ήρθε σαν παλίρροια από βιωματικούς στίχους να μεταμορφώσει ριζικά το έρημο τότε τοπίο της εγχώριας ηλεκτρονικής σκηνής. Aυτή είναι η ιστορία των Στέρεο Νόβα, όπως την αφηγήθηκε ο Ανδρέας Κύρκος στο ειδικό τεύχος του SONIK για την ελληνική ηλεκτρονική μουσική.
Οι πιο επίκαιρες, πολυσυζητημένες, αναπάντεχες, αδιανόητες και ζουμερές ειδήσεις από τον χώρο της showbiz. Κάθε Παρασκευή στο Avopolis.
