Αυτό με το 6%

Πέρασε στα ψιλά, με ένα σχετικό repost και από το avopolis.gr, αλλά αυτοί που ξέρουν θα πρέπει να τρίβουν χεράκια. Οι υπόλοιποι ας διαβάσουν και με ευχαριστούν μετά ή ας διαβάσουν στον δρόμο για το άνοιγμα νέου λογαριασμού στην Τράπεζα.

To Φ.Π.Α. στις συναυλίες μειώνεται στο 6%. Τουλάχιστον έτσι ανακοινώθηκε απο την υφυπουργό οικονομικών και είναι προς ψήφιση στη Βουλή. Ήγγικεν η ώρα να δούμε ποιοι προάγουν πολιτισμό και ποιοι απλά θα αναμασήσουν τα περσινά ξινά σταφύλια, μπας και μεγαλώσουν λίγο τις καταθέσεις τους.

Εξηγούμαι. Αν και γράφω ΑΝ (υπόθεση είναι) οι Arcade Fire έκαναν 100Κ ευρώ και δεν τους έφερνε κάποιος στην Ελλάδα γιατί με τη μία θα πήγαινε 124Κ, τώρα θα κάνουν 106Κ. Την ίδια στιγμή, όσοι ανεξάρτητοι μουσικοί φοβόντουσαν το μπλοκάκι και ζητούσαν την βοήθεια άλλων εταιρειών για τις συναυλίες τους, τώρα έχουν να κερδίζουν 18% επιπλέον.

Από αυτό θέλω να πιστεύω πως αντιλαμβάνεστε ότι οι γάτες booking agents του εξωτερικού, όσοι για χρόνια μας τάιζαν μέτρια support acts, τώρα όχι μόνο θα μας δώσουν πιθανόν τους Arcade Fire, αλλά –αν νιώσουν ότι η Ελλάδα την ώρα που χτυπούσε τους Ισπανούς στην παραγωγή λαδιού, δημιουργούσε και τουρισμό– θα μας δώσουν επιπλέον και όχι ένα μα πέντε διαφορετικά μικρού, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους Primavera και Sonar.

Λίγο νιονιό να έχει κάποιος, δηλαδή, θα καταλάβει ότι οι συναυλίες πρέπει να διπλασιαστούν, το ρίσκο να πέσει στο ελάχιστο και επιτέλους οι μουσικές μειονότητες να γίνουν το νέο mainstream. Θα κοστίζει φυστίκια να βλέπουμε μπάντες τύπου Khruangbin ή Μitski και λογικά θα ξεδιψάσουμε. Το ερώτημα είναι αν θα φάμε το ψητό από δικό μας φούρνο ή θα μας το στείλουν franchise. Όπως και να έχει, θέλω να πιστεύω ότι το 6% ή θα ανοίξει την αγορά και για το ενναλακτικό κοινό. Αλλιώς, θα δούμε με ενδιαφέρον τους λαϊκοπόπ του The Voice και τους έντεχνους να μετράνε στις φεστιβάλ παραγωγές πόσα καρβέλια μπορεί να τους πάρουν οι ραπ πιτσιρικάδες.

Παρεμπιπτόντως, με την καινούρια εκπομπή από τον M.Hulot για το ελληνικό ραπ στο Avopolis Radio (κάθε Πέμπτη 10-12 το βράδι), βρίσκω απίστευτα ανανεωτικό –από την κοινωνική σκοπιά– το νέο κύμα του ελληνικού ραπ ήχου που δεν μπορώ να καταλάβω καν, αλλά ξέρω ότι με ενοχλεί και άρα κάνει κάτι σωστά. Ακούστε τη συνέντευξη του Saske στο Avopolis Radio και θα καταλάβετε. Ζούμε ιστορικές μουσικές στιγμές.

Τα events:

- Παρασκευή 2/11, Don’t Touch My Boyfriend party στο Tiki. Kώστας Αργυρίου & Δημήτρης Λιλής σε εποχές βγαλμένες από το αγνό φαν του K44.

- Παρασκευή 2, Σάββατο 3 & Κυριακή 4/11, Rock 'N' Roll Circus Fall Sale.

- Παρασκευή 9/11, Κύριος Κ. live στη Death Disco. Ηell Yeah!

5 κυκλοφορίες που το κάνουν τώρα (δείγματά τους στην Athens Incoming Spotify playlist)

1.  ? - XXXTentacion (Bad Vibes)

Συνομιλία με τον φίλο Νίκο από τον Βόλο, η οποία συνοψίζει την αμηχανία που περιβάλλει το όνομα του XXXTentantion την ίδια στιγμή που μεγαλώνει η street φήμη για την ιδιαιτερότητα του καινούριου ήχου και την ανορθόδοξη προσωπικότητα ενός νέου ράπερ, που θα μπορούσε να γίνει είδωλο.

Νίκος: «Δημήτρη, ακούω ολόκληρο το άλμπουμ του XXXtentacion, 17. Ωραίο είναι, με κορυφαία lo-fi παραγωγή. Φέρνει έναν νέο αέρα στο hip hop, αν και προσωπικά αυτή η emo κατάθλιψη μου πέφτει πολύ εφηβική και λίγο εμπορική (αν και το emo ξεκίνησε ως underground, όπως ξέρεις κι εσύ). Πάντως, είναι οπισθοδρομικό να πεις πως δεν έκανε τέχνη ο τύπος. Κρίμα που έφυγε νωρίς».

Δημήτρης: «Γεια σου Νίκο, με τα νέα ηχογραφήματα που προέκυψαν από την προσωπική ζωή του και ο ίδιος ομολογεί εγκλήματα που έχει διαπράξει, δεν ακουμπάει κανένας τον xxx. Υπάρχει, παράλληλα με τη σπουδαία μουσική του, η υπόνοια ότι είναι κακός άνθρωπος. Και άντε κάποιον που δεν έχει (και δεν θα) αφήσει έργο σε βάθος χρόνου να τον δικαιώσεις με τα όσα του έχουν προσάψει».

2. Black Velvet - Charles Bradley (Daptones)

Ο πραγματικός βασιλιάς της μουσικής με ψυχή στο κύκνειο άσμα του, με τη βοήθεια της οικογένειας που τον ανέδειξε. Κυρίες και κύριοι, υποκλιθείτε για μία τελευταία φορά στο μεγαλείο της ψυχής και της φωνής του συγχωρεμένου Charles Bradley. Mια τελευταία κατάθεση από τον πιο χαμογελαστό και αισιόδοξο τροβαδούρο που έχω γνωρίσει. Τον υποστηρίζει (όπως έκανε από την αρχή) μια αρμάδα από φοβερούς μουσικούς, οι οποίοι σηκώνουν εδώ το βάρος της φωνής του στις πλάτες τους και κουβαλούν ενορχηστρώσεις που αποδεικνύουν ότι όχι μόνο το κάνουν όπως το έκαναν παλιά, αλλά και ακόμη καλύτερα.

3. “Never Be Another You” (Reggae Remix) - El Michels Affair feat. Lee Fields (Big Crown)

Ο Leon Michels ξέρει ότι ο Lee Fields έψαχνε καιρό τώρα ένα dub ρυθμικό μέρος να απλώσει τη φωνάρα του. Στριμώχτηκαν χρονικά λίγο παραπάνω απ' ότι υπολόγιζαν με τον γίγαντα Nick Movshon στο μπάσο, πάντως το νέο 45άρι της Big Crown με τη reggae εκδοχή του “Never Be Another You” κουνάει ασταμάτητα το avopolisradio.gr.

4. Cosmos - Kittin (Dark Entries)

Ηell yeah, η Kittin επέστρεψε στις new wave φόρμες, έγινε το ίδιο δύστροπη με τις καλές εποχές του Hacker και αναγεννήθηκε με τον δικό της κοσμικό και πνευματικό τρόπο. Το Cosmos ακούγεται βαθύ, προσωπικό και σκοτεινό, ως όφειλε. Απελευθερώνεται επίσης από ποπ φόρμες, αφού αφήνει το πρόθεμα “Miss” στην άκρη. Έτσι, από electro γατούλα γίνεται μια ώριμη δημιουργός η οποία απλώνει τις δομές της, ξεφεύγει από τα καλούπια και δημιουργεί επιτέλους κάτι που μπορεί να εμπνεύσει τις επόμενες γενιές, πιθανόν αφού πρώτα η ίδια άντλησε έμπνευση από τη δική μας Λένα Πλάτωνος (κυκλοφορούν στο ίδιο label, τη Dark Entries).

Μαγικό, ελεύθερο και γεμάτο ενέργεια.

5. Judge Not - Phenomenal Handclap Band (Ray Mang Remix) (Toy Tonics)

Μεγάλο νέο disco track. Eίναι οι Phenomenal που τα παίζουν όλα οργανικά με NYC disco funk ύφος και είναι και ο Ray Mang, ο οποίος το κάνει να βγαίνει κατευθείαν από τα set του Larry Levan. Όλο το hype που τους προσφέρει ο κύριος DJ Harvey, είναι δίκαιο. Το "Judge Not" θα παίξει πολύ μέχρι το τέλος της χρονιάς.