Γειά σου Jimbob. Αρχικά αν θες κάνε μια εισαγωγή στη μπάντα για όσους δε γνωρίζουν. Από πού είστε, τι κυκλοφορήσατε πρόσφατα, ποιος άλλος είναι στη μπάντα;
Γεια σας. Είμαι ο Jimbob, παίζω κιθάρα και τραγουδάω. Ο Chris West παίζει μπάσσο και ο Alex Harries drums. Η μπάντα δημιουργήθηκε στο Swansea της Νότιας Ουαλίας το 1994 από εμένα και τον παλαιό μπασσίστα Darren. Τωρινός μπασσίστας είναι ο Chris που είναι από το Cardiff.

Νομίζω πως το “Ruin Of Nova Roma” είναι από τα πιο αυθεντικά albums που άκουσα τελευταία. Δε θεωρώ πως ανακαλύψατε κάποιο καινούργιο είδος, αλλά πως ανακατέψατε τις επιρροές σας τόσο καλά ώστε τελικά παίζετε κάτι πρωτότυπο; Πως το καταφέρατε, που βρίσκονται οι επιρροές σας;
Σε ευχαριστώ για το κοπλιμέντο. Έχουμε πολλές ετερόκλητες επιρροές και ακούμε αρκετά διαφορετικά είδη μουσικής. Υπάρχουν βέβαια κάποιες βασικές επιρροές αλλά δεν τις ακολουθούμε κατά γράμμα. Κυρίως φέρνουμε ιδέες στην πρόβα και προσπαθούμε να πειραματιζόμαστε σε αυτές όσο πιο ενστικτωδώς γίνεται. Τα περισσότερα τραγούδια συντίθενται από ιδέες που με φυσικό τρόπο οδηγούν η μία στην άλλη.

Μιας και δεν έχω ακούσει παλαιότερές σας δουλειές αναρωτιέμαι αν ισχύει το ίδιο και γι’ αυτές. Υπάρχουν κάποιες διαφορές μεταξύ του τελευταίου και των άλλων albums;
Οι παλαιότερες κυκλοφορίες μας είναι λίγο πιο απλές συν του ότι τότε κουρδίζαμε σε B. Όταν ο Chris μπήκε στη μπάντα αρχίσαμε να κουρδίζουμε σε C. Αυτό μας έδωσε περισσότερη καθαρότητα και βελτίωσε το παίξιμό μας, και έδωσε στα κομμάτια μια πιο συγκεντρωμένη και δυναμική προσέγγιση.

Πως ήταν η συνεργασία με τον Alex Newport; Με ποιον τρόπο η δουλειά του και οι ιδέες του επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα;
Ήταν μία καλή εμπειρία ενώ βοήθησε τη μουσική μας να ακουστεί όσο πιο δυνατή και αιχμηρή γίνεται από τη στιγμή που αλλάξαμε το κούρδισμα. Ηχογραφήσαμε ακολουθώντας τις τεχνικές οδηγίες του και μετά του το στείλαμε στο Los Angeles. Του στείλαμε όλες μας τις ιδέες τραγούδι-τραγούδι καθώς και το πώς θα θέλαμε καθένα να ηχεί. Έλαβε υπόψη του τις ιδέες μας και συνολικά δημιούργησε τον ήχο που ικανοποιεί όλους μας. Γενικά ήταν υπέροχο να δουλεύεις με κάποιο που έχει επιδράσει στη μουσική σου με άλλες του δουλειές όπως αυτές με τους Fudge Tunnel.

Αν δεν κάνω λάθος πλέον ηχείτε πιο rock από ότι στο παρελθόν. Αυτή η ηχητική αλλαγή έγινε περισσότερο εσκεμμένα ή φυσικά;
Βασικά μεγαλώσαμε ακούγοντας Zeppelin και Sabbath οπότε πάντα θα υπάρχει αυτή η επιρροή. Ο Chris και εγώ ως έφηβοι μπήκαμε στο punk/ hardcore και νομίζω πως λόγω αυτών των ακουσμάτων πάντα η μουσική των Taint θα χαρακτηρίζεται από ενέργεια και επιθετικότητα. Δεν κυνηγήσαμε το να γίνουμε μία rock μπάντα αλλά ναι, στο τέλος της ημέρας θα μας χαρακτήριζα βασικά ως μία heavy rock μπάντα.

Μιλώντας για punk/ hardcore, το γεγονός πως ξεκινήσατε στη d.i.y υποθέτω πως επιδρά ακόμη στον τρόπο λειτουργίας της μπάντας..
Και βέβαια. Βασικά ακόμη και σήμερα μας θεωρώ μία d.i.y μπάντα, επειδή εμείς οι ίδιοι ασχολούμαστε με οτιδήποτε αφορά στη μπάντα. Εμείς κλείνουμε τις συναυλίες, επιμελούμαστε το merchandise αλλά και το artwork των κυκλοφοριών μας. Σκέψου πως ο Lee Dorian ( σ.σ ο άνθρωπος πίσω από τη Rise Above) συνεχώς μας λέει πόσο εκτιμά τη συμμετοχή μας και τον ενθουσιασμό μας για τα θέματα της μπάντας. Ωστόσο όσο ωραία και αν ακούγονται όλα αυτά είναι ιδιαίτερα κουραστικά γιατί εξαντλούν το χρόνο σου ιδίως όταν έχεις και κανονικές δουλειές. Για παράδειγμα το να κλείσουμε το tour με τους Army Of Flying Robots ήταν μία πολύ κουραστική διαδικασία… Αξίζει όμως γιατί έχουμε τον απόλυτο έλεγχο. Κάνουμε ό,τι ακριβώς θέλουμε, όποτε εμείς το θέλουμε.

Έχετε επίσης κάνει συναυλίες και με ένα απίστευτο εύρος συγκροτημάτων. Πως κι έτσι;
Ναι. Ποτέ δεν περιορίσαμε τον εαυτό μας στο να παίζει με μπάντες προερχόμενες μόνο από την τάδε ή δείνα σκηνή. Αν έχουμε μία ενδιαφέρουσα πρόταση και γουστάρουμε τις μπάντες που θα μοιραστούμε τη σκηνή, τότε το κάνουμε ανεξάρτητα από το είδος μουσικής που παίζουν. Το πρώτο μας show ήταν με μία death metal μπάντα και από τότε έχουμε παίξει με ska. hardcore, emo, doom μπάντες. Δε θεωρούμε εαυτούς μέρος κάποιας σκηνής και προτιμούμε να βλέπουμε την ευρύτερη εικόνα της μουσικής αλλά και της ζωής.

…Και μιας και έχετε περιοδεύσει και με τους Clutch, απαντήσατε τελικά στο ερώτημα, αν πρόκειται για την καλύτερη μπάντα του πλανήτη; (γέλια)
Ναι, οι Clutch είναι η καλύτερη μπάντα του πλανήτη με μικρή διαφορά από εμάς (γέλια). Όχι μόνο γιατί είναι πραγματικά αστέρια σαν χαρακτήρες, αλλά γιατί δημιουργούν ακόμη περισσότερα ερωτήματα σχετικά με τα συνεχώς εξελισσόμενες προκλήσεις και δυσκολίες της ζωής.

Ποιες είναι άλλες μπάντες του σήμερα που σου αρέσουν;
Χμ, οι μπάντες που ακούω αυτή την εποχή και από καρδιάς θα πρότεινα σε όποιον διαβάζει αυτό το κείμενο είναι οι εξής: Thin Lizzy, Yes, Wes Montgomery, No Means No, Bad Brains, Baroness, Acrimony, Budgie, Ken Mode, Black Sabbath και The Mahavinshnu Orchestra.

Μάλιστα…Γνωρίζω επίσης πως δημιουργείς artwork. Ποιοι είναι μερικοί από τους καλλιτέχνες με τους οποίους έχεις δουλέψει και που μπορεί ο κόσμος να δει δουλειές σου;
Όντως έχω σπουδάσει γραφιστικές τέχνες και στο κολλέγιο και στο πανεπιστήμιο και μέχρι σήμερα είχα την τύχει να δημιουργήσω artwork για skate εταιρίες και μπάντες που ανήκουν σε φίλους και όχι μόνο. Έχω επίσης δουλέψει με μπάντες όπως οι Clutch, οι Keelhaul και οι Acrimony. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να δει τη δουλειά μου στο site www.drunken-marksman.com

Και από πού αντλείς ιδέες για τις δουλειές σου αυτές;
Η αλήθεια είναι πως τελευταία δε σχεδιάζω και τόσο πολύ αλλά είναι καιρός να αρχίσω να δουλεύω πάνω στο εξώφυλλο του νέου μας album. Κυρίως επεξεργάζομαι γραφιστικά φωτογραφίες και δε ζωγραφίζω τόσο πολύ. Βασική μου επιρροή είναι ένας καλλιτέχνης μοντέρνας τέχνης που ονομάζεται Alphonse Mucha. Ήμουν ερωτευμένος (γέλια) με τα poster του από παλιά και νομίζω πως αυτά επηρέασαν την όλη αισθητική μου, ιδίως στο “Ruin..”. Γενικά παίρνω ιδέες από πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες και εμπνέομαι από όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Πίσω στους Taint, τι να περιμένουν τα παιδιά από τη συναυλία σας εδώ;
Ο κόσμος θα δει στην σκηνή πέντε ενθουσιασμένους τύπους, γιατί νιώθουμε ιδιαίτερη τιμή να παίζουμε στην Ελλάδα. Αγαπούσα την Ελλάδα από την εποχή που ερχόμουν διακοπές με τους δικούς μου. Ελπίζω να συναντήσω και πρόσωπα οικεία από το camping Andi στην Πάρο (γέλια). Τις περισσότερες φορές οι συναυλίες μας είναι παθιασμένες και ενεργητικές. Ελπίζω μόνο να μη βάλουμε μέσα μας, υπερβολική ποσότητα μπύρας πριν ανέβουμε στη σκηνή.

Μάλιστα, Jimbob. Kλείσε όπως θες..
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Ανυπομονούμε πραγματικά να έρθουμε στην Ελλάδα και να σας δούμε όλους από κοντά. Cheerz!!!!!!