-Πρώτα απ’ όλα πως πήγε η Ευρωπαϊκή περιοδεία σας με τους Last Hope?

Όλα τέλεια μέχρι στιγμής! Πήγαμε σε κάποιες χώρες για πρώτη φορά όπως οι Σλοβακία, Ουγγαρία, Σερβία, Βουλγαρία και φυσικά στην Ελλάδα. Τα shows είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους sold out οπότε δεν γίνεται να μην είμαστε ευχαριστημένοι.

-Μπορείς να μας πεις δύο λόγια για το νέο album?

Tο νέο album έχει τον τίτλο The Difference You’ll Never Make και θα περιλαμβάνει 6 καινούρια κομμάτια αλλά και 2 διασκευές στα Ι Don’t Care About You των Fear (παλιά Punk μπάντα από τη Καλιφόρνια) και Crucified των Iron Cross, που όμως έγινε ευρέως γνωστό από τους Agnostic Front. Ειδικά το Crucified μας το ζητάνε πολλοί, αλλά ποτέ δεν σκεφτήκαμε -μέχρι τώρα- σοβαρά να το ηχογραφήσουμε! Θα κυκλοφορήσει κατά τον Ιανουάριο μέσω της Goodlife ή της Age Of Venus.

-Θα έχει κάποιες διαφοροποιήσεις από τα προηγούμενα?

Δεν μπορώ να πω ότι ηχεί το ίδιο. Υπάρχουν τα κλασσικά Old School και Heavy Beatdown σημεία, αλλά και μελωδικά intros που δίνουν άλλη αίσθηση στα κομμάτια!

-Ελπίζω πάντως να είναι καλύτερο από το Best Of Friends/Enemies γιατί αυτό ήταν σκέτη απελπισία…

Δεν έχεις άδικο, και εμείς πιστεύουμε ότι μπορούμε να γράψουμε κάτι καλύτερο από το Best Of Friends/Enemies. Κοίτα αν το δεις διαφορετικά, στη κατάσταση που βρισκόμουν τότε βγήκε καλό. Τα είχα χαλάσει με τη κοπέλα μου μετά από 5 χρόνια άρα καταλαβαίνεις ότι δεν βρισκόμουν στη καλύτερη κατάσταση. To σίγουρο πάντως είναι ότι θα έχει καλύτερη παραγωγή αφού αυτή τη φορά μπήκαμε σε καλό studio και ξοδέψαμε αρκετά λεφτά!

-Το εξωπραγματικό γεγονός με τους 25 Ta Life είναι ότι έχετε αλλάξει πάνω από 20 μέλη! Τα παιδιά που έχεις τώρα είναι το σταθερό line-up ή απλά session μουσικοί?

O κιθαρίστας και ο drummer (ex-Kickback) είναι από τη Γαλλία και απλά παίζουν μαζί μου όταν έρχομαι στην Ευρώπη. Ο Kevin (μπασίστας) με βοηθάει όταν δεν υπάρχει κάποιος άλλος να συμπληρώσει τη θέση του. Ο κανονικός κιθαρίστας μας μπήκε φυλακή, ενώ τον άλλο drummer μας τον κυνηγάει η αστυνομία (…!!!) και θέλει να κρυφτεί για λίγο καιρό! Έχω γενικά ένα κόλλημα με τα Tours, θέλω να περιοδεύω συνέχεια και όπως καταλαβαίνεις δυσκολεύομαι πάρα πολύ να βρω μουσικούς που να έχουν το ίδιο κόλλημα με μένα! Αναγκαστικά λοιπόν συμβιβάζομαι με session-άδες, μέχρι τουλάχιστον να βρω κάποιους μόνιμους. Παρεμπιπτόντως στο καινούριο album μας παίζει ο drummer των Shai Hulud και ο κιθαρίστας των Powerhouse.

-Μέχρι το 1999, οι 25 Ta Life είχαν μια πολύ δυναμική παρουσία στη παγκόσμια Hardcore σκηνή. Τα επόμενα χρόνια όμως εξαφανιστήκατε! Το 2004 σας βλέπουμε σιγά σιγά να επανέρχεστε στο προσκήνιο αφού παίξατε σε festivals όπως το Hellfest. Να φανταστούμε ότι θέλετε να κάνετε μια δυναμική επανεμφάνιση?

Δεν νομίζω ότι επιδιώκουμε κάτι τέτοιο, απλά από το 1999 και μετά θέλαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα για να ξεκουραστούμε! Περιοδεύαμε περίπου 5 χρόνια και είχαμε φτάσει σε ένα σημείο που παίζαμε περισσότερο επειδή μας το έλεγαν οι εταιρείες και λιγότερο επειδή το θέλαμε εμείς. Επειδή ακολουθώ την αρχή just-for-the-fun-of-it αυτή η εξέλιξη δεν μου άρεσε και είπα να σταματήσω. Παράλληλα έπαιζα -για λιγότερο επαγγελματικά - στους Comin’ Correct και είχα αφιερώσει τις δυνάμεις μου εκεί.

Όντως αυτή η just-for-the-fun-of-it αρχή που αναφέρεις είναι για μένα πολύ σημαντική για μια Hardcore μπάντα.

Σίγουρα! Το πιο απαραίτητο στο Hardcore είναι να ξέρεις από τις πρώτες μέρες ότι όσο μεγάλος και αν γίνεις, όσο και αν ακουστεί το συγκρότημά σου, εσύ θα πρέπει να μείνεις πιστός σε αυτή την αρχή! Σιχαίνομαι όταν βλέπω κάποιες μπάντες που μέχρι πριν λίγα χρόνια έπαιζαν support στα shows μας τώρα να παριστάνουν τους Rock Stars.

Μιας και ανέφερες τα Rock Star-ιλίκια, ποια είναι η άποψη σου για την έλλειψη unity που παρατηρείται σε πολλές σκηνές ανά τον κόσμο? Δεν νιώθεις κάπως άβολα που το (πολύ σωστό) μήνυμα που προσπαθείς να περάσεις δεν έχει απήχηση σε όλους? Ειδικά σε σένα ήθελα να κάνω αυτή την ερώτηση αφού έχεις γράψει άπειρα τραγούδια για το πόσο σημαντική είναι η ενότητα στο Hardcore…

H ενότητα είναι ομολογουμένως κάτι δύσκολο να επιτευχθεί μιας και σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις. Όταν λέω για unity δεν εννοώ ότι πρέπει να είμαστε ενωμένοι με οποιονδήποτε ασχολείται με το Hardcore, αλλά με τα κατάλληλα άτομα! Πχ αν αρχίσω και σου απαριθμώ πόσα συγκροτήματα έχω βοηθήσει και μετά δεν έδειξαν κανένα σεβασμό στις προσπάθειες μου τότε δεν θα τελειώσουμε ποτέ…Όταν όμως περιοδεύω με συγκροτήματα όπως οι Last Hope επανακτώ το θάρρος μου και καταλαβαίνω ότι όντως υπάρχουν κάποια άτομα σαν εμένα που πιστεύουν ότι αν λειτουργήσουμε ομαδικά θα πετύχουμε πολύ περισσότερα.

United we stand divided we fall όπως λένε και οι Agnostic Front δηλαδή! Έχεις κάτι τελευταίο να μας πεις?

Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη και για τις ωραίες στιγμές που περάσαμε μαζί σε Ελλάδα και Βουλγαρία! Ελπίζω να έρθω και κάποια στιγμή στο μέλλον γιατί η χώρα σας είναι πολύ ωραία!