Οι φλύαρες εισαγωγές για το δίδυμο Madball - Terror νομίζω ότι περιττεύουν. Στα αυτιά του οποιουδήποτε έχει έστω μια στοιχειώδη γνώση από Hardcore, αυτές οι δύο μπάντες είναι ότι πιο must-see υπάρχει. Ευτυχώς με την συγκεκριμένη άποψη συμφώνησε και ένα μεγάλο μέρος των ατόμων που παρευρίσκονται όλα αυτά τα χρόνια στα Hardcore lives, με συνέπεια το Σφεντόνα Club (ωραίος χώρος παρεμπιπτόντως) να γεμίσει σχεδόν όλο!
Οι δύο Ελληνικές μπάντες που προηγήθηκαν των ξένων ήταν οι Overpain και Senseless, που προέρχονται αμφότεροι από την Θεσσαλονίκη. Σε παρόμοιο μοτίβο και οι δύο, με τα Breakdowns και τα 2-step σημεία να έχουν φυσικά την τιμητική τους. Βαρύς ήχος, groovy ρυθμοί και γενικά επιρροές από Knuckledust, Settle The Score, First Blood και πάει λέγοντας. Φάνηκαν να είναι αρκετά απελευθερωμένοι επί σκηνής και ως φυσικό επακόλουθο εισέπραξαν το χειροκρότημα μας. Οι Senseless μάλιστα διασκεύασαν τα The King Is Dead από Hoods και Something’s Gotta Give από Agnostic Front, προετοιμάζοντας το έδαφος για την συνέχεια…
Λίγο μετά τις 10 ανέβηκαν οι αγαπημένοι μας Terror και χωρίς πολλά πολλά χώθηκαν απευθείας στο ψητό με τα Out Of My Face και One With The Underdogs. Ότι είχαμε δει το περασμένο καλοκαίρι όταν εμφανίστηκαν μαζί με τους Hatebreed και Despised Icon, συνεχίστηκε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό εδώ: ο Scott Vogel πραγματικά στην καλύτερη φόρμα της ζωής του, κομμάτια όπως τα Overcome, Lowest of the Low, Push It Away, Voice of the Damned, Spit my Rage, What Have We Done και πολλά άλλα (αν μέτρησα καλά έπαιξαν 14) να σε αναγκάζουν να χωθείς στο pit - εν ολίγοις μια 100% αληθινά Hardcore ατμόσφαιρα και σίγουρα η καλύτερη εμφάνιση που έχω δει από τους Terror στην χώρα μας. Αν και περίμενα ότι μεγαλύτερος χαμός θα γινόταν στους Madball σε αυτό το κομμάτι μάλλον ‘κέρδισαν’ οι Terror, μιας και ο κόσμος σε κανένα σημείο του live δεν σταμάτησε τα stage dives/pit action (κάτι που πάντως σε ωθεί να κάνεις ο Vogel με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο). Ο ήχος ευτυχώς ήταν αψεγάδιαστος και μελανό σημείο δεν υπήρχε. Οι Terror είναι χωρίς καμία δόση υπερβολής η μπάντα που νιώθει το Hardcore όσο ελάχιστες και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο τους έχουμε όλοι στην καρδιά μας!
Φτάνοντας τέλος στο μεγαλύτερο όνομα της βραδιάς, οι Madball όσα χρόνια και να περάσουν, όσα albums και να βγάλουν, όσα κιλά και να πάρει ο Hoya, θα μείνουν πάντα το διαχρονικότερο Hardcore σχήμα που υπάρχει. Δεν ξέρω άνθρωπο που να έχει κάνει το οποιοδήποτε αρνητικό σχόλιο για τους Νεοϋορκέζους και κυριολεκτικά δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει ποτέ. Προς έκπληξη όλων μας βγήκαν με το Demonstrating My Style και η συνέχεια με τα We The People, Can’t Stop Won’t Stop/Hold it Down, Legacy και Look My Way έβαλε φωτιά στο Σφεντόνα! Το χορευτικό tempo των κομματιών τους φυσικά βοηθάει πάντα στην αλληλεπίδραση με τον κόσμο, ενώ πέρα από αυτό αν και ήταν κάπως καταβεβλημένοι από το συνεχές tour δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να τα δίνουν όλα. Επίσης θετική έκπληξη ήταν η εκτέλεση στο Down by Law, κάτι που προκάλεσε ίσως και την πιο θερμή υποδοχή από σχεδόν το σύνολο του κόσμου. Ένα ακόμα εξαιρετικό σημείο της εμφάνισης τους ήταν η συμμετοχή των…Terror με ασταμάτητα stage dives και sing alongs – ακριβώς στο true Hardcore feeling!
Όπως αναμενόταν έκλεισαν με το πάντα επίκαιρο Pride, με όλο το club να συμμετέχει και να δημιουργείται μια ατμόσφαιρα χωρίς προηγούμενο. Δύσκολα περιγράφονται αυτές οι στιγμές με ένα πληκτρολόγιο οπότε την επόμενη φορά που θα μας επισκεφτεί κάποια από αυτές τις δύο μπάντες μην κάνετε το λάθος να λείψετε. Όλη η πεμπτουσία του Hardcore παρουσιάστηκε μπροστά μας μέσα σε περίπου 2 ώρες και φυσικά παρακολουθήσαμε το καλύτερο live για φέτος.
