Δεν χωράει ιδιαίτερη συζήτηση πως στις 2 Ιουλίου θα βλέπαμε ένα από τα πιο δυνατά Hardcore events των τελευταίων χρόνων – από την μια η πιο αναγνωρίσιμη μπάντα του χώρου παγκοσμίως (Hatebreed), από την άλλη οι Terror που τόσα χρόνια έχουν δίκαια χαρακτηριστεί μια από τις καλύτερες live μπάντες στο Hardcore. Το τέταρτο Unleashed Hell Fest προμηνυόταν κολασμένο και τα περισσότερα από 800 άτομα που παρευρέθησαν σίγουρα δεν είχαν έρθει με ήρεμες διαθέσεις…
Οι Como Esta Loco που ήταν να ανοίξουν την συναυλία δυστυχώς δεν κατάφεραν να παίξουν λόγω ενός προσωπικού προβλήματος μέλους τους, οπότε οι Βολιώτες Die Without βγήκαν νωρίτερα απ’ ότι αναμενόταν και όπως πάντα έσπειραν πανικό! Τα κομμάτια τους ως γνωστόν κινούνται σε Brutal Hardcore φόρμες και αποτέλεσαν μια πολύ καλή αρχή για την καταιγιστική συνέχεια. Η διασκευή στο For My Family των Agnostic Front στο τέλος ανέβασε ακόμα περισσότερο την αδρεναλίνη και προετοίμασε το έδαφος για τους Last Hope που τόσο πολύ αγαπάμε.
Και αυτό όχι μόνο γιατί είναι καλά παιδιά, πλήρως αφοσιωμένοι στο Hardcore εδώ και πάρα πολλά χρόνια και εξαιρετική μπάντα αλλά και γιατί είτε παίξουν στην Αθήνα είτε στην Θεσσαλονίκη είτε στην πόλη τους την Σόφια, είτε είναι το κοινό τους από κάτω είτε όχι, οι Last Hope θα προσπαθήσουν να δώσουν ένα live που όλοι θα λένε στο τέλος μόνο καλά λόγια. Έτσι έγινε και στο Gagarin που μέσα σε κάτι περισσότερο από 20 λεπτά οι Βούλγαροι ξεσήκωσαν τα πρώτα μεγάλα mosh pits της βραδιάς όπως και τα πρώτα sing alongs στο πάντα επίκαιρο F.P. ! Ο ήχος τους πλέον έχει βαρύνει αρκετά, ξεφεύγοντας κατά πολύ από την Old School ωμότητα των παλαιότερων συνθέσεων τους. Η επόμενη εμφάνιση τους θα είναι με τους Death Before Dishonor στην Θεσσαλονίκη οπότε όσοι πιστοί…
Όσο αφορά τους Despised Icon δεν κατάφερα να ακούσω ποτέ πάνω από 4 κομμάτια σε κάποιο album τους, οπότε καταλαβαίνετε ότι το set τους δεν μου κράτησε για πολλή ώρα το ενδιαφέρον. Αρκετά άτομα όμως είχαν έρθει γι’ αυτούς –κάτι που φάνηκε στις αντιδράσεις μερίδας του κοινού όταν ακούστηκαν τα Furtive Monologue, Retina και In the Arms Of Prediction. Γενικά αυτό το στυλ με τα συνεχόμενα Breakdowns-Pig Squeals-Blastbeats ποτέ δεν με κέρδισε, αν και αντικειμενικά οι οπαδοί του πιο extreme ήχου μάλλον θα διασκέδασαν.
H ώρα όμως είχε φτάσει για την εισβολή του Scott Vogel με την παρέα του στην σκηνή του Gagarin. Το συγκεκριμένο club δεν βοηθάει στην αμεσότητα μπάντας-κόσμου που απαιτείται σε αυτά τα live λόγω του κενού που υπάρχει ανάμεσα στην σκηνή και στο κάγκελο, αλλά όταν έχεις έναν τέτοιο τύπο για frontman πολύ απλά αυτές οι λεπτομέρειες…εξαφανίζονται. Και τι δεν είπε ο κύριος Vogel για να δημιουργηθεί το χάος που επικράτησε στην μια ώρα που έπαιξαν – ειδικά στα Push It Away, Better Off Without You, Life And Death, Voice Of The Damned και Spit My Rage που ξεχώρισαν. Οι Terror κυριολεκτικά δεν υστέρησαν ούτε δευτερόλεπτο και ο κόσμος από κάτω με απλά λόγια, παραληρούσε! Το κλείσιμο με το Keep Your Mouth Shut μάλλον έκανε το ακριβώς αντίθετο απ’ ότι λέει ο τίτλος του μιας και σχεδόν όλο το Gagarin φώναζε για ακόμα περισσότερο…Συγκλονιστική 500% Hardcore εμφάνιση που μας απέδειξε έμπρακτα ότι οι Terror είναι από τις καλύτερες live μπάντες του χώρου – αν όχι η καλύτερη.
Περιέργεια είχα λοιπόν να δω κατά πόσο θα καταφέρουν οι Hatebreed να αποδώσουν τουλάχιστον ισάξια με τους Terror, αν και διατηρούσα κάποιους ενδοιασμούς μιας και είχα πληροφορηθεί ότι ο Jasta και ο Byrne ήταν άρρωστοι. Όταν όμως ακούστηκαν οι πρώτες νότες του Doomsayer και η ιαχή Your Doom Awaits You δεν χρειάστηκα πολλή ώρα για να τα ξεχάσω όλα…Οι Hatebreed τα έδιναν όλα επί σκηνής και το κοινό τους αντάμειβε με τα πιο βάρβαρα pits που έχουμε δει εδώ και χρόνια! Never Let It Die, Perseverance, Straight To Your Face, Betrayed By Life, Last Breath, Tear It Down ήταν μερικά από τα κομμάτια που ακολούθησαν με την μπάντα να δείχνει σε τρελή φόρμα αλλά τον Jasta λιγότερο κινητικό απ’ ότι τον έχουμε συνηθίσει, κάτι που προφανώς οφειλόταν όπως προανέφερα στην αρρώστια του. Όχι πως δεν ήταν καλός, απλώς τον έχουμε μάθει σε κάθε show να αλωνίζει συνεχώς την σκηνή. Μεγάλη έκπληξη προκάλεσαν δύο κομμάτια που δεν περιμέναμε να ακούσουμε και ήταν τα Smash Your Enemies και Under The Knife.
Η κόλαση διατηρήθηκε στα As Diehard As They Come, The Most Truth, Defeatist και ολοκληρώθηκε με το encore στο I Will Be Heard μέσω κραυγών και πολλού ιδρώτα, κλείνοντας έτσι μια εμφάνιση που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στις δύο προηγούμενες τους στο An Club. Το μοναδικό αρνητικό που μπορεί να βρει κάποιος ίσως ήταν η μη εκτέλεση του Destroy Everything που απαιτούσε να ακούσει το κοινό, μιας και όπως και να το κάνουμε είναι μεγάλο hit.
Εξαιρετικό απ’ όλες τις απόψεις live λοιπόν που δεν άφησε ούτε τον πιο καχύποπτο ασυγκίνητο. Κόσμος και μπάντες έφτιαξαν ένα βράδυ που σίγουρα συγκαταλέγεται στα πιο δυνατά που έχουμε παρακολουθήσει ever!
