Εκεί που οι Ολλανδοί Born From Pain κάπως μας τα χάλασαν με το In Love With The End προ διετίας (περίπου), τον Νοέμβριο κυκλοφόρησαν το πολύ καλό War και το ενδιαφέρον μας γι’ αυτούς αναθερμάνθηκε. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα, μιας και η προσέλευση των σχεδόν 170 ατόμων στο Underworld δεν ήταν και ότι πιο ενθαρρυντικό…Κρίμα γιατί από τις 3 φορές που τους έχω δει αυτή ήταν μακράν η καλύτερη!
Το εξαιρετικό live των Studiowaste στο An Club στις 6 Ιανουαρίου αποτέλεσε επί της ουσίας προπομπό για τις απαιτήσεις που θα πρέπει να έχουμε από αυτή την μπάντα στο μέλλον: Απαιτήσεις που δικαιώθηκαν με το παραπάνω μιας και για μια ακόμα φορά τα παιδιά έπαιξαν φοβερά (ίσως καλύτερα από την προηγούμενη φορά), σχεδόν αλάνθαστα και με πάθος που ξεσήκωσε super αντιδράσεις στο mosh pit! Λόγω του ότι οι περισσότεροι είχαμε προμηθευτεί το EP τους Lips On Fire, γνωρίζαμε τα κομμάτια οπότε έπεσε και το απαραίτητο sing along στο Backseat Monkey όπως και στην καθιερωμένη διασκευή του Memphis Will Be Laid To Waste των Norma Jean. Το θετικό με τους Studiowaste είναι ότι live με live δείχνουν σημάδια βελτίωσης, οπότε οι επόμενες εμφανίσεις τους στο Knockout Fest και στο Greekcore στην Θεσσαλονίκη αναμένονται με ενδιαφέρον…
Τώρα όσο αφορά τους Providence υπάρχει ένα καλό και ένα κακό: Το καλό είναι φυσικά ότι δείχνουν κάθε φορά που τους βλέπω στοιχεία εξαιρετικού συγκροτήματος που δεν έχει και πάρα πολλά να ζηλέψει από τα περισσότερα του Ευρωπαϊκού Brutal Hardcore χώρου. Το κακό είναι πως ακόμα δεν έχουν κάποια κυκλοφορία και ειλικρινά μου φαίνεται κρίμα αυτά τα κομμάτια να μένουν άγραφτα και ακυκλοφόρητα! Ευτυχώς απ’ όσο έμαθα έχουν ήδη αρχίσει τις διαδικασίες ηχογράφησης, οπότε απλώς θα πρέπει να κάνουμε υπομονή. Η διασκευή σε Earth Crisis που έπαιξαν αποτέλεσε απλώς το κερασάκι στην τούρτα μιας ακόμα πολύ καλής εμφάνισης. Keep up the good work!
Για να πω αντικειμενικά την άποψη μου, σε live οι Born From Pain ποτέ δεν ήταν το αγαπημένο μου συγκρότημα μιας και τις προηγούμενες 2 φορές που τους είδα μου φάνηκε ότι κάτι 'έλειπε'. Έχοντας όμως πλέον περισσότερα album οπότε κατ' επέκταση και μεγαλύτερη συναυλιακή εμπειρία στο ενεργητικό τους, η 3η αποδείχτηκε και...φαρμακερή. Αν και η μικρή σκηνή του Underworld σίγουρα δεν βολεύει για να εκδηλωθεί ακριβώς ένα τέτοιο συγκρότημα, οι Ολλανδοί έπαιξαν ένα απίστευτα δυνατό set 1 ώρας περίπου και όπως φάνηκε ικανοποίησαν απόλυτα όσους βρέθηκαν στο club. Η αρχή έγινε με το Death And The City που τελικά πρέπει να είναι οτι καλύτερο για να αρχίσει ένα live και για συνέχεια ακούσαμε κομμάτια από όλη την δισκογραφία τους όπως το κορυφαίο Day Of Scorpio, το μεταλλικό Behind Enemy Lines και φυσικά το old time classic Final Nail (που παρεπιπτόντως μου έκανε εντύπωση που τόσα χρόνια μετά ο κόσμος θυμάται λέξη προς λέξη τους στίχους του - δείγμα ότι τελικά οι Born From Pain μετράνε). Επίσης θετικό ήταν η όλη επικοινωνία του Che όπως και του μπασίστα τους Rob με το κοινό που ακολουθούσε πιστά τις...mosh εντολές τους! Το κλείσιμο με το καταιγιστικό Stop At Nothing απλά σφράγισε την κορυφαία εμφάνιση των Born From Pain επί Ελληνικού εδάφους (τουλάχιστον στην Αθήνα) και έκανε σχεδόν όλα τα άτομα που παρευρέθησαν στο Underworld να φύγουν με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο στόμα...
