Παρασκευή βράδυ στο Jester’s και πολύς κόσμος ήρθε να δει αυτά τα νέα συγκροτήματα. Πραγματικά το μέρος ήταν full!! Καλό σημάδι για ένα τέτοιο live.Πρώτοι εμφανίστηκαν οι 3Α (αν άκουσα καλά το όνομα τους), οι οποίοι δεν είχαν συμπεριληφθεί στο αρχικό line-up της βραδιάς. Είχαν grunge ήχο με χύμα punk rock διάθεση, το οποίο φάνηκε και από τα κομμάτια που επέλεξαν (Nirvana, Motorhead). Ενδιαφέρουσα αρχή για αυτό το live, αφού κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα “υποτηπώδες” mosh pit για λίγους “θερμόαιμους”.
Tη σκυτάλη πήραν οι Day Off, οι οποίοι με το pop/skate punk ύφος τους αποτέλεσαν την ιδανίκη συνέχεια για το live. ¨Επαιξαν κυρίως κομμάτια των Blink 182, NOFX και Green Day, αλλά προσωπικά με εντυπώσιασαν οι punk εκτελέσεις στο Barbie Girl και σε ένα κομμάτι της ¨Ελλης Κοκκίνου!!! Γενικά έπαιζαν με πολύ όρεξη και party διάθεση και αυτό φάνηκε και από την ανταπόκριση του κοινού. Είχαν κάποια προβλήματα στον ήχο, κυριώς επειδή πολλοί από το pit έπεφταν πάνω στην κονσόλα του ήχου, κάτι που δυστυχώς οδήγησε στη διακοπή του set τους.
Στη συνέχεια ανέβηκαν στη σκηνή οι Vide Infra, για τους οποίους είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και περίμενα να τους δω live. Στο set τους έπαιξαν κομμάτια από Sepultura, System Of A Down, Nirvana και Pro-Pain, αλλά δεν ήταν τοσό δεμένοι ως μπάντα για το ειδός αυτό. Όπως είπα και στον τραγουδιστή τους (o οποίος έχει προοπτικές να γίνει ένας καλός frontman) μετά το live, χρειάζονται πρόβα και περισσότερη δουλειά και αφοσίωση σε αυτό που κάνουν. Πάντως το κοινό φάνηκε να τους γουστάρει πολύ, αφού προς το τέλος του set τους φώναζαν ρυθμικά “Vide Infra!!”. Δε θα ήταν άσχημα να αρχίσουν να δοκιμάζουν διασκευές σε Bleeding Through, Converge ή Hatebreed. Just a thought…
Τελευταίοι εμφανίστηκαν οι Break Even (ex-Not4Sale), οι οποίοι ουσιαστικά αποτελούσαν τους headliners αυτού του mini-fest. Ομολογώ ότι έμεινα άφωνος από τη σκηνική τους παρουσία! Πραγματικά δεν περίμενα τέτοια άνεση πάνω στη σκηνή από ένα νέο συγκρότημα. Ακόμα κι αν είχαν άγχος, αυτό δε φάνηκε ούτε στιγμή σε όλη τη διάρκεια του set τους. Επέλεξαν κομμάτια από Rise Against, Strung Out, Finch, NOFX, Lagwagon και BoySetsFire, τα οποία έπαιξαν με μεγάλη ακρίβεια, ελάχιστα τεχνικά λάθη και πάντα με πολύ ψυχή και πάθος. Η φώνη του τραγουδιστή (ο οποίος έχει 200% respect από εμένα, αφού είχαμε πιάσει συζήτηση για τους Shai Hulud και ομολογουμένως είναι μεγάλο παλικάρι!) έδενε πολύ καλά με το υπόλοιπο συγκρότημα, ειδικά όταν έκανε screamo φωνητικά με τη βοήθεια του μπασσίστα. Για εμένα τα high points του set τους ήταν το Rookie από BoySetsFire και το Choke από Lagwagon. Αποτελούν οπωσδήποτε “ones to watch” από εδώ και πέρα!! Γενικά είμαι πολύ ικανοποιημένος, επειδή φάνηκε ότι η σκηνή (επιτρέψτε μου να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη) εξελίσσεται και αναζωογονείται με καινούρια συκροτήματα, που αν αφοσιωθούν σε αυτό που κάνουν και δουλέψουν, μπορούν να πετύχουν πολλά. Το μόνο που με στεναχώρησε σε αυτό το live ήταν η στάση των διοργανωτών σε πολλά σημεία και κυρίως όταν έβαλαν “τα μεγάλα μέσα” να προστατεύουν την κονσόλα!! Μπορεί τα παιδιά που ήταν στο pit να το παράκαναν κάποιες φορές, αλλά δεν υπήρχε κανένας λόγος να ασκηθεί βία και να ρίχνουν τα παίδια κάτω!! Ϊσως κάποιοι δεν καταλαβαίνουν την έννοια του “Good Friendly Violent Fun” και θα πρέπει να το σκεφτούν καλά πριν οργανώσουν ένα ανάλογο fest. Αυτά έχουν τα punk/hXc fests, like it or not . . . .
