Machine Head, God Forbid, Caliban...σαν ψέμα ακουγόταν πως θα δούμε αυτό το line up στα μέρη μας μιας και εξαιρουμένων των promoters που φέρνουν hardcore και hardcore related μπάντες σπάνια βλέπουμε συναυλίες μοντέρνου ήχου στην Ελλάδα.
Στις 20:00 ακριβώς και σε ένα μισογεμάτο εκείνη τη στιγμή Gagarin ανέβηκαν οι Caliban για την τρίτη Αθηναϊκή τους εμφάνιση. Ήταν καλοί όμως δεν μπόρεσαν να πιάσουν την απόδοση που είχαν στα δύο shows τους στο An club. Σε αυτό βέβαια έπαιξαν ρόλο το γεγονός ότι δεν έπαιζαν για αμιγώς hardcore κοινό αλλά και τα αρκετά κομμάτια από το αδύναμο τελευταίο album. Ευτυχώς τουλάχιστον οι επιθυμίες που τους εκφράσαμε την Κυριακή το βράδυ,σε ένα mιni party που στήθηκε μέσα σε δύο ώρες,εισακούστηκαν και έτσι αν και εκτός set list έπαιξαν και το υπέρ-χορευτικό “Assassin of Love” όπου έγινε και το παραδοσιακό wall of death!
Σειρά είχαν οι God Forbid μία μπάντα που χτίζει με τον καιρό το όνομά της. Προσωπικά δε μου πολυάρεσαν αλλά ικανοποίησαν τον κόσμο που τους γνώριζε καλά. Έπαιξαν κομμάτια κυρίως από το “Gone Forever” τα οποία έτυχαν θερμής υποδοχής ενώ έκλεισαν με ένα old school thrash κομμάτι που έκανε όλο το Gagarin να τρέμει από τις αντιδράσεις του κόσμου.
Μετά από 20 λεπτά ανέβηκαν επί σκηνής οι Machine Head και το venue πήρε φωτιά. Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν αυτές ακριβώς που περίμενα για μία μπάντα με τεράστια βάση οπαδών που ποτέ δεν είχε έρθει στην Ελλάδα. Ξεκίνησαν με το πρώτο κομμάτι από το τελευταίο album και συνέχισαν με όλους τους ύμνους που έχουν γράψει. Στα “Ten Ton Hammer”, “Take My Scars”, και “Davidian” η κατάσταση ήταν κυριολεκτικά εκτός ελέγχου με ολόκληρο το club να παραληρεί και να τραγουδά στίχο-στίχο τα κομμάτια. Το crowd surfing είχε την τιμητική του, και γενικά η κατάσταση ήταν τέτοια που πολλές φορές οδήγησε τον frontman τους Rob Flynn να αναρωτηθεί γιατί τόσα χρόνια δεν ήρθαν να παίξουν στην Ελλάδα. Δείγμα της ανωτερότητας και του ανοιχτού μυαλού της μπάντας είναι και επιλογή της να παίξει μέρη πολλών γνωστών κομματιών όπως το “Walk” των Pantera και το “Creeping Death” των Metallica. Στη διάρκεια των διασκυών όλος ο κόσμος ένιωθε μέρος ενός τεράστιου party και τα ίδια τα μέλη των Machine Head έδειχναν να το απολαμβάνουν! Ο Robert Flynn έκανε συνεχώς χαβαλέ και το party τελείωσε όταν εκτός ελέγχου και με τους υπόλοιπους να έχουν αποχωρήσει από τη σκηνή τραγούδησε ένα δύστυχο από το “Stairway to heaven” αφιερωμένο στον Dimebag Darrell εις μνήμη του οποίου ένα παιδί ύψωσε ένα πλακάτ το οποίο ο Rob έβαλε επί σκηνής!
Όλα τέλεια δηλαδή σε ένα από τα καλύτερα lives της χρονιάς που άφησε 1400 παιδιά με ένα πλατύ χαμόγελο. Μοναδικό μείον ο προβληματικός ενίοτε ήχος και η εμφάνιση των Caliban νωρίτερα από ότι αναμενόταν με συνέπεια πολλοί να τους χάσουν. Μέχρι το επόμενο hardcore ή metal show, have fun!
