Για τη κατάσταση που επικρατεί στα Βουλγάρικα Hxc shows έχω ακούσει πάμπολλα (θετικά στη συντριπτική πλειονότητα τους) σχόλια, οπότε η εμφάνιση των 25 Ta Life με τους Last Hope και Vendetta στη Σόφια ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να ανηφορίσουμε με το Σάκη και κάποια άλλα παιδιά και να διαπιστώσουμε κατά πόσο ισχύουν. Περίπου 800 χιλιόμετρα (+άλλα τόσα στη επιστροφή) ήταν το ταξίδι μέχρι τη πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, αλλά πιστέψτε με άξιζαν όσο τίποτε άλλο!
Την επόμενη μέρα από το εκρηκτικό live των Hatebreed ξεκινήσαμε για ένα χωρίο δίπλα από τις Σέρρες που θα διανυκτερεύαμε για μια νύχτα. Αφού οι χωρικοί έφριξαν βλέποντας την εικόνα 7 κάφρων με φαρδιές βερμούδες, tatoos και καπελάκια και αφού είχαμε κατεβάσει κάμποσες μπύρες πρώτα στο bar που έπαιζε το παιδί που μας φιλοξενούσε, αναπληρώσαμε δυνάμεις ρίχνοντας ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό ύπνο. Την επόμενη μέρα αρχίσαμε το ταξίδι προς τη Σόφια, που αν εξαιρέσουμε κάποιες τεράστιες λακκούβες στο δρόμο κύλησε ομαλά. Είχαμε και τον χοντρό υπάλληλο μου να κάνει συνέχεια καραγκιοζιλίκια οπότε καταλαβαίνετε ότι πέρναγε η ώρα.
Το show παραδόξως άρχιζε στις 11 το βράδυ. Ο κόσμος όμως είχε μαζευτεί απέξω περίπου 1 ώρα πριν, προφανώς ανυπομονώντας να δει μια από τις μεγαλύτερες NYHC μπάντες όλων των εποχών. Εννοείται φυσικά πως το live ήταν sold-out, μιας και τα 250 εισιτήρια που διατέθηκαν εξαφανίστηκαν αμέσως! Παρεμπιπτόντως ο χώρος της συναυλίας ήταν ένα πολύ όμορφα διαμορφωμένο πετρόχτιστο club που πραγματικά σου έφτιαχνε τη διάθεση και μόνο που έμπαινες μέσα. Το μόνο που μου την έσπασε ήταν ο κάπως υπερβολικός έλεγχος στη είσοδο από τους γορίλες. Όπως και να έχει πάντως, η όλη ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική και προδιαγραφόταν ότι το live θα ήταν αξιομνημόνευτο!
Η πρώτη μπάντα που εμφανίστηκε επί σκηνής ήταν οι γνωστοί πια στο Ελληνικό κοινό Last Hope. Εκκίνησαν το set με το In Your Face, ενώ έπαιξαν και άλλες κομματάρες από το My Own Way όπως τα All Together και Fuck Police (που τείνει να γίνει το κομμάτι-ορόσημο τους). Πραγματικά στα 30 λεπτά που έπαιξαν κατάλαβα ακριβώς γιατί έχουν τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση. Όταν βλέπεις ο κόσμος να έχει μια τέτοια παθολογική λατρεία για τα κομμάτια αλλά και το γενικότερο μήνυμα σου, τότε θες δεν θες νιώθεις καλά και παίρνεις τα πάνω σου. Τα stage dives και το mosh δεν σταμάτησαν ούτε δευτερόλεπτο. Και δεν λεω από ένα μέρος του κοινού, αλλά από το μεγαλύτερο ποσοστό του! Δυστυχώς αντιμετώπισαν ένα πρόβλημα με τη χορδή του μπάσου και αναγκάστηκαν να τελειώσουν λίγο νωρίτερα. Σε καμία περίπτωση όμως αυτό το γεγονός δεν αμαύρωσε τη συνολική εικόνα τους, που ήταν πέρα για πέρα θετική και που σε σημεία άγγιζε το τέλειο!
Οι επόμενοι που θα εμφανίζονταν ήταν οι άγνωστοι μέχρι εκείνη τη στιγμή σε μένα Vendetta. Το τονίζω αυτό το ‘μέχρι εκείνη τη στιγμή’ γιατί μετά από αυτό που είδα δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξανασχοληθώ μαζί τους! Οι Vendetta παίζουν βαρύ Beatdown Hardcore που θυμίζει Bulldoze και Knuckledust σε ακόμα πιο βαριές εκδόσεις. Οι 3 (!) τραγουδιστές εκτελούσαν στο έπακρο τη δουλειά τους, ενώ γενικά σκηνικά τα παιδιά έπαιζαν άψογα. Ο κόσμος κλασσικά βρισκόταν σε κατάσταση έκστασης. Κυριολεκτικά κάποια groovy σημεία τους σε ξεσήκωναν με φοβερό τρόπο. Για μένα οι Vendetta αποτελούν τη ζωντανή απόδειξη του πως μια Hardcore μπάντα μπορεί να παίζει υπέρβαρα χωρίς όμως να γίνει αντιγραφή κάποιας άλλης αντίστοιχης Metal μπάντας! Το μόνο αρνητικό (στα αυτιά ενός Έλληνα τουλάχιστον) ήταν οι Βουλγάρικοι στίχοι. Προσωπικά πιστεύω πως αν θελήσουν κάποια στιγμή να ακουστούν και στο εξωτερικό, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους γι’ αυτό το θέμα.
Με τη διαχρονική μορφή του Rick να ξεχωρίζει στο stage, οι 25 Ta Life μπήκαν κατευθείαν στα βαθιά με το all-time classic Strength Through Unity. Τριγύρω μου 250 άτομα να κάνουν sing along, stage diving, violent dancing και moshing. Σίγουρα κάτι που δεν βλέπεις κάθε μέρα! Η συνέχεια ήταν εξίσου καλή με κομματάρες όπως τα Fight Dirty, Inside Knowledge, Crucified, Wise To Da Game, Short Fuse ενώ ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο όταν έπαιξαν τα Hardcore Rules και Young Till I Die (ξέρετε ποιών). Ότι και αν πω για το χαμό που γινόταν δεν θα αρκεί για να περιγράψει ακριβώς πως ήταν. Απλά θα πρέπει να πάτε σε κάποιο show στη Σόφια για να το διαπιστώσετε από μόνοι σας! Πέρα από τις κολασμένες αντιδράσεις των παιδιών, το σημαντικότερο ήταν ότι από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο επικρατούσε ενωτικό κλίμα. Πραγματικά εύχομαι κάποια στιγμή να επικρατεί ακριβώς τέτοιο κλίμα και στις Ελληνικές συναυλίες. Παρ’ ότι η διάρκεια του set ήταν μόλις 35 λεπτά, δεν ακούστηκε το παραμικρό παράπονο.
Αφού συνήλθα από το σοκ της ίσως καλύτερης συναυλίας που έχω δει ποτέ μου (μαζί με τους Madball στο With Full Force φυσικά) άρχισε μια άνευ προηγουμένου μπυροποσία. Μα συγνώμη, πως γίνεται να αντισταθείς όταν έχει 60 λεπτά η μπύρα;;; Για την ιστορία, ξόδεψα 15 ευρώ μόνο σε μπύρες (+ κάτι σφηνάκια που ήπιαμε μετά). Τα είπαμε με αρκετά παιδία μετά τη λήξη του live που τελικά αποδείχτηκαν πολύ καλή παρέα. Μέχρι και από τα Σκόπια είχαν έρθει μερικοί(πόσο ειρωνικό ακούγεται αυτό όταν φωνάζουν κάποιοι δικοί μας ‘hardcoreάδες’ ότι δεν έρχονται στις συναυλίες επειδή δεν θα βρουν ταξί μετά…). Την επόμενη μέρα κόβαμε βόλτες στους δρόμους της Σόφιας και προσπαθούσαμε να μαζέψουμε τα σαγόνια μας από το πάτωμα με τις αντικειμενικά απίστευτες θηλυκές παρουσίες που τριγυρνούσαν! Γενικά στη πρώτη ευκαιρία που θα βρω θα επισκεφτώ πάλι τη Βουλγαρία γιατί κυριολεκτικά έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις! Όποιος γουστάρει να δει τι πραγματικά σημαίνει να έχεις Hardcore σκηνή προτείνω να πράξει το ίδιο!
Helloz to: Σάκης, Δημήτρης Κυριακίδης, Νίκος, Μιχάλης, Αποστόλης, Δημήτρης, 25 Ta Life, Last Hope, Vendetta και σε όσους άλλους συνετέλεσαν να γίνει αυτό το Hardcore τετραήμερο αξέχαστο!
PS: 1 Extra Large Pizza, 2 Coca Cola και 1 μους σοκολάτα σε κυριλέ εστιατόριο και πλήρωσα 3 ευρώ! Αυτό είναι κράτος ρε!!! Μετακομίζω τώρα!
PS2: Ο Rick ανακάλυψε ένα ακόμα σημείο πίσω από τον αστράγαλο του που δεν είχε Tatoo και φρόντισε να το καλύψει όσο ήμασταν στη Σόφια.
PS3: Ευχαριστούμε από τη καρδία μας το Μιχάλη από τις Σέρρες που μας παραχώρησε το σπίτι του για να κοιμηθούμε όπως επίσης και τους Δημήτρη, Αποστόλη(Humanfly) για τη πολύ καλή παρέα!