Η 18η Ιουνίου μπαίνει και επίσημα στις λίστες των Hardcoreάδων ως μια από τις πιο συναυλιακά απίστευτες μέρες. Ο λόγος απλός: Παρακολουθήσαμε τους Terror live. Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω από αυτές τις 4 λέξεις. Όσοι ήρθατε (και καταφέρατε να συνέλθετε από το σοκ) με καταλαβαίνετε απολύτως.
Αρχικά εμφανίστηκαν οι For What Is Worth. Η εντύπωση που μου έδωσαν ήταν για μια ακόμα φορά θετική και έδειξαν ότι έχουν κάνει τεράστια βήματα προόδου από τότε που τους είχα δει στους Born From Pain. Η σκηνική τους παρουσία ήταν πολύ καλή ενώ όλα τα κομμάτια εκτελέστηκαν αλάνθαστα και με φοβερό πάθος. Ο τραγουδιστής τους βελτιώθηκε σημαντικά και δείχνει ότι τώρα πια μπορεί να ελέγχει απείρως καλύτερα τη φωνή του. Ο κόσμος τους γούσταρε πολύ, κάτι που φάνηκε από τα συνεχή χειροκροτήματα και τα γενικότερα θετικά σχόλια από ακούστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του set τους. Σε ένα κομμάτι ανέβηκαν και άλλα 2 παιδιά στη σκηνή για να τραγουδήσουν όπου και έγινε ψιλοπανικός. Βλέποντας ότι έχουν όλη τη διάθεση να δουλέψουν σοβαρά εμείς σαν Avopolis θα τους βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε (όπως έχει γίνει εξ’ άλλου και με διάφορα άλλα συγκροτήματα στο παρελθόν) γιατί τέτοιες προσπάθειες είναι άξιες στήριξης.
Τώρα ότι και να πω για το πώς έπαιξαν οι Terror δεν θα είναι αρκετό. Όπως όλοι περιμέναμε ξεκίνησαν τον όλεθρο με το Better Off Without You, όπου και εξ’ αρχής εκκίνησε το mosh. Πραγματικά πιο ενεργητική μπάντα επί σκηνής δεν έχω δει ποτέ μου – ίσως μόνο οι Madball ήταν τόσο πολύ. Ο Scott (τραγουδιστής) κυριολεκτικά ζούσε την κάθε λέξη που έλεγε. Έπαιξαν όλα τα κομμάτια από το Lowest Of The Low (με τα Don’t Need Your Help, Nothing To Me, Push It Away, Keep Your Distance να ξεχωρίζουν), μερικά από το split τους με τους Ringworm και 3 ολοκαίνουρια που ήταν στο ίδιο στυλ με τα παλιά, αλλά με λίγο περισσότερο groove. Ο ήχος παρεμπιπτόντως (για να μη πω παραδόξως) βρισκόταν σε πολύ καλά επίπεδα για τα δεδομένα του ΑΝ. Το θετικότερο της συναυλίας για μένα ήταν το πολύ καλό κλίμα που επικρατούσε στο club – όπως μας έλεγε συνέχεια και ο Scott δεν έχει καμία σημασία αν είμαστε Punk, Skinhead ή Metalcore αφού όλοι κάτω από το Hardcore λειτουργούμε (ξύπνησε ο Rick Ta Life μέσα μου).
Με λίγα λόγια αυτό το live προστίθεται με χαρακτηριστική άνεση στα top 5 που έχουν γίνει τα τελευταία 2 χρόνια. Ελπίζω κάποια στιγμή μελλοντικά να τους ξαναδούμε για να αναβιώσουμε τις φοβερές μνήμες που μας χάρισαν. Τα λέμε σε Chimaira/Shadows Fall και Unleashed Hell!
