"Metalcore is dead,long live metalcore"...μόνο που εδώ δεν έχουμε διαδοχή στο θρόνο από κάποια νέα μπάντα δυστυχώς, αλλά δυναμική επιστροφή από τις παλιές (λέμε τώρα!) καραβάνες του είδους. Μία από αυτές είναι και οι Unearth, που μετά από δύο δουλειές που πέρασαν αλλά...προσπέρασαν, επιστρέφουν με τον πέμπτο τους δίσκο για να μας αποδείξουν πως η ''metalcore-μάνα'' πολιτεία της Μασαχουσέτης έχει ακόμη ''ζόρικα παιδάκια'' να γεννήσει! Δύσπιστοι ανά τον κόσμο ενωθείτε μιας και το μοτίβο παραμένει το ίδιο κατά βάση χωρίς ιδιαίτερη διάθεση αλλαγής. Παραγωγή από τον Adam Dutkiewicz, Maiden μελωδίες και διάθεση να στριμωχτούν δέκα breakdowns ανά τραγούδι...πόσο μάλλον από την μπάντα που τα προλογίζει πριν μπουν! Έλα όμως που παρότι δεν αλλάζει κάτι δραματικά, αποφάσισαν να εστιάσουν σε ένα από τα ατού τους που είναι το songwriting, που συνοδευόμενο από τη σπίθα και το νεύρο που τους έλειπε τα τελευταία χρόνια μας δίνουν ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Η επιλογή του "Watch it Burn" ως εναρκτήριο κομμάτι δεν είναι καθόλου τυχαία καθώς σε πιάνει κατευθείαν από το σβέρκο και δεν λέει να σε αφήσει μέχρι να γκαρίζεις το ρεφρέν του και το κεφάλι σου να φτάσει στο πάτωμα! Στο "Shadows in the Light'' μας δείχνουν ότι η σχέση τους με το hardcore παραμένει άριστη και η δισολία του σε ωθεί σε air guitaring με back in time mood γυμνασίου όπου έβγαζες τα άπαντα των Maiden στην αέρινη ταστιέρα σου! Στα "Last Wish" και "Equinox" (με πιάνο στην εισαγωγή) το συναίσθημα ξεχειλίζει, ενώ στο "Arise the War Cry'' μας δείχνουν πως μπορούν να παίξουν μπάλα άνετα και στο shredding χωρίς να κουράζουν, ενώ για το τέλος...αχ αυτό το τέλος! Εκεί καραδωκούν τα δύο πιο δυνατά κομμάτια του δίσκου, το "Overcome" με το εθιστικό sing along ρεφραίν και το καταιγιστικό "Disillusion", όπου το σημείο που ο Trevor Phipps φωνάζει ''You fucking failed me" και ακολουθεί breakdown ''μπετόν αρμέ'', είναι ικανό να ωθήσει σε headbanging ακόμη και τη γιαγιά μου (αν και γουστάρει περισσότερο Lamb of God!)!
Περαιτέρω παρατηρήσεις έχουμε; Η παραγωγή είναι όπως πρέπει να είναι (μανούλα ο τύπος!), η μεταγραφή στα drums του Justin Foley των Killswitch Engage δίνει ώθηση στην μπάντα, τα καθαρά φωνητικά του κιθαρίστα Ken Susi επέστρεψαν διακριτικά μεν, ουσιαστικά δε και η έντονη μελωδία δεν στερεί καθόλου σε δύναμη. Το πνεύμα του, κατά γενική ομολογία καλύτερου τους δίσκου, " The Oncoming Storm" είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα το ίδιο όμως και η ποιότητά του.Τώρα αν είναι καλύτερό του μάλλον θα το κρίνει ο χρόνος, σίγουρα όμως το κοιτάζει στα μάτια!Σε συνδυασμό πάντως με άλλες φετινές δυνατές κυκλοφορίες (Darkest Hour, Times of Grace...), είναι έντονο το light in the darkness στο είδος και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το χαρακτηρίσουμε "νεκρό''...Νικολούλη, δεν θα σε χρειαστούμε προς το παρόν!
Standout Track: Overcome
Link: Unearth on Myspace
