Το I Hope We’re Not The Last είναι το αποχαιρετηστήριο album των Casey Jones, αφού έχουν ανακοινώσει ότι το 2011 θα είναι η τελευταία τους χρονιά σα μπάντα. Πρόκειται για μία straight edge hardcore punk μπάντα από Αμερική με νυν και πρώην μέλη των Evergreen Terrace.
Αυτό είναι το τρίτο τους full length και μας αφήνουν με τις καλύτερες εντυπώσεις. Από το πρώτο τους είχαν αρχίσει να διαμορφώνουν τον ήχο τους και είναι το παράδειγμα μπάντας που σε κάθε επόμενη δισκογραφική δουλειά τον βελτιώνει κ εξελίσσει. Ο ήχος τους δεν είναι τιποτα πρωτότυπο. Είναι στην ουσία γρήγορο hardcore punk με κανα breakdown που και που και αρκετα μελωδικά riffaκια. Έχουν χώσει κα μια διπεταλιά στο κομμάτι Butt Hash. Τα τραγούδια είναι γύρω στα 2μιση λεπτά το καθένα - σκεφτείτε όλα σχεδόν ξεκινάνε δυνατά και μετά έχουν και λίγο μελωδίες. Γενικά όλο το cd κυλάει γρήγορα και ευχάριστα.
Από στίχους όπως είπα και στην αρχή είναι straight edge οπότε το λένε και το φωνάζουν. Από το να τονίσουν ότι το κάνουν για τους εαυτούς τους μέχρι κράξιμο στα ναρκωτικά και σε αυτούς που δεν είναι ειλικρινείς. Το κορυφαίο τραγούδι είναι το τελευταίο και ομώνυμο του δίσκου. Είναι πιο αργό, λιγότερο επιθετικό και δένει άψογα με τον τίτλο του και το μήνυμα πίσω απ’ αυτόν.
Πολύ καλή δουλειά, σίγουρα η πιο ολοκληρωμένη από τους Casey Jones και φεύγουν αφήνοντας στοιχεία ότι δεν είναι μία μπάντα για πλάκα όπως όταν την ξεκίνησαν, έχοντας ήδη αφήσει το σημάδι τους και το μήνυμα τους!
Standout Tracks: Hammer the Nails, Louisa, I Hope We’re Not The Last
Link: Casey Jones on Myspace
