Η αρχική μου σκέψη γι’ αυτό το κείμενο ήταν να γραφτεί μια τυπική κριτική για το νέο album των Madball. Δεν ξέρω όμως πόσο θα χρησίμευε κάτι τέτοιο μιας και επί της ουσίας σε reviews/ανταποκρίσεις του παρελθόντος έχω γράψει πάνω κάτω τα ίδια πράγματα, οπότε αυτή την φορά με αφορμή την κυκλοφορία του Empire λέω να γράψω το αγαπημένο μου άρθρο: ένα mini αφιέρωμα στους τεράστιους Madball.
Με την έννοια του Hardcore πια να έχει αρχίσει να χάνει την αυθεντική σημασία της μιας και χρησιμοποιείται από την πιο D.I.Y. underground μπάντα μέχρι τους The Devil Wears Prada υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που όταν οι προαναφερθέντες δεν ήξεραν πόσες χορδές έχει η κιθάρα, αυτοί όργωναν όλες τις σκηνές του πλανήτη. Στην πρώτη γραμμή βρίσκονταν πάντα οι ‘μεγάλοι’ της Νέας Υόρκης Agnostic Front, Biohazard, Madball και Sick Of It All. Φυσικά δεν γίνεται να αφήσουμε έξω σχήματα όπως π.χ. οι Earth Crisis αλλά σε αυτό το κείμενο θα επικεντρωθούμε στο NYHC. Για να τα πάρουμε από την αρχή όμως, οι Madball δημιουργήθηκαν μέσα στο 1988 ουσιαστικά ως side project των Agnostic Front. H αρχική σύνθεση ήταν 3 μέλη τους μαζί με τον μικρό αδελφό του Roger Miret, Freddy Cricien και στα πρώτα live έπαιζαν απλώς b-sides των AF. Βλέποντας όμως ότι ο μικρός Freddy το έχει όσο λίγοι, τον άφησαν να δουλέψει πάνω στο δικό του υλικό με τα δικά του μέλη και το αποτέλεσμα διατυπώθηκε στα Ball of Destruction και Droppin’ Many Suckers μέσα σε διάστημα δύο χρόνων. Δύο κυκλοφορίες που για την τωρινή δισκογραφία των Madball δεν μπορούν να σταθούν δυναμικά δίπλα στις μετέπειτα δουλειές τους, όμως για την τότε εποχή ήταν οι σπίθες προτού σκάσει η πυρκαγιά…
Η Roadrunner Records ακούγοντας αυτά τα δύο albums αλλά και βλέποντας την τεράστια υποστήριξη που λάμβαναν στην πόλη τους, αποφασίζει να τους υπογράψει το 1994. Μια κίνηση με προφανώς γιγαντιαίο αντίκτυπο αφού σε αυτή την εταιρεία κυκλοφόρησαν 3 από τις καλύτερες δουλειές τους, που παράλληλα αποτέλεσαν και albums-σταθμούς στην ιστορία του Hardcore. Φυσικά αναφέρομαι στα Set It Off (1994), Demonstrating My Style (1996) και Look My Way (1998). Εμπορικά εννοείται πως δεν πουλούσαν όσο κάποιοι άλλοι καλλιτέχνες στο δυναμικό της Roadrunner (π.χ. Machine Head, Sepultura) αλλά αυτό για εμάς λίγη σημασία έχει: αυτές οι 3 κυκλοφορίες έθεσαν τον πήχη του Hardcore σε μεγάλα ύψη, έκαναν πάρα πολύ κόσμο να ασχοληθεί με αυτό το είδος και απέδειξαν ότι μπορεί να υπάρξει Hardcore και έξω από υπόγεια ή clubs 200 ατόμων. Κοινώς, έβαλαν το Hardcore σε όλα τα σπίτια.
Το Hold It Down που ακολούθησε το 2000 από την Epitaph συνέχισε την δυναστεία των Madball όπου πλέον είχαν αποκτήσει δικαιωματικά τον τίτλο Kings of Hardcore. Μετά από ένα διάλλειμα 2 χρόνων επέστρεψαν με τα NYHC EP(2004), Legacy (2005) και Infiltrate The System (2007) όπου όλα κινήθηκαν στα γνωστά κορυφαία επίπεδα. Το Empire που κυκλοφόρησε μέσα στον Οκτώβριο δεν θέτει μεν νέους κανόνες στον χώρο αλλά όπως και να το κάνουμε δεν περιμένουμε κάτι τέτοιο από τους Madball. Τα Timeless, Empire και Τhe End που κατ’ εμέ ξεχωρίζουν δεν πρόκειται ποτέ να ακουστούν στα αυτιά μου το ίδιο όπως τα Pride, Down By Law και Streets of Hate αλλά να σας πω την αλήθεια λίγο με ενδιαφέρει. Οι Madball από μια άποψη είναι για το Hardcore ότι είναι οι AC/DC για το Rock: Παίζουν 100 χρόνια το ίδιο πράγμα αλλά κάθε φορά ακούγεται το ίδιο γαμάτο με την προηγούμενη. Είναι από τις μπάντες που δεν θες να ακούσεις κάτι διαφορετικό μιας και τους αγαπάς ακριβώς γι’ αυτό που παίζουν. Οπότε καταλαβαίνετε πως το Empire είναι άλλη μια εξαιρετική προσθήκη στην ήδη πλούσια δισκογραφία τους.
Όσοι ασχολείστε με το Hardcore θεωρώ αυτονόητο πως πρέπει να έχετε κάποια ή κάποιες δουλειές των Madball στην δισκοθήκη σας. Μπορεί να ακούγομαι κολλημένος τώρα, αλλά αν μου πει κάποιος ότι ακούει Hardcore και οι λέξεις π.χ. Hold it Down δεν του λένε κάτι είναι σαν να λες ότι ακούς Thrash και δεν ξέρεις ποιος έγραψε το Angel Of Death ή Rock και δεν ξέρεις τι είναι το Stairway To Heaven. Τόσο απλά. Πλέον ο ρόλος των Madball στο Hardcore δεν είναι να φέρει νέα ήθη και έθιμα αλλά να θυμίσει σε όλους μας πως πραγματικά ακούγεται η μουσική (που σε κάποιους επεκτείνεται σε γενικότερο lifestyle) που λατρεύουμε.
Standout Track: Timeless
Link: Madball on Myspace
