Το 2003 δημιουργήθηκε σε κάποια γωνία της Βοστόνης μια μπάντα από 17χρονους φίλους με σκοπό να παίξουν παθιασμένη, ειλικρινέστατη μουσική με θετικά μηνύματα, δίχως αυτό να μεταφράζεται σε χαζοχαρούμενη μουσική με άγνοια της κοινωνικής κατάστασης και φύσης του ανθρώπου με μόνη επιδίωξη το χαβαλέ. Κουβαλώντας μια βαρύτατη κληρονομιά που τους δόθηκε από τη μεγαλύτερη πανεπιστημιούπολη του πλανήτη ,η οποία διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια hardcore σκηνή με μπάντες σαν τους ssd, dys, in my eyes, ten yard fight, american nighmare και άπειρες άλλες έβγαλε το πρώτο demo της δίχως να υποψιάζεται τι θα επακολουθούσε.
Με το straightedge να βρίσκεται σε περίοπτη θέση και μια αποστροφή για τη βία και την αυτοκαταστροφή να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στους άλλοτε παθιασμένους άλλοτε ιδιαίτερα ποιητικούς στίχους του Pat Flynn, οι Have Heart εξέφρασαν μια ολόκληρη γενιά που βρίσκεται σε αδιέξοδο καθώς κανένα όνειρο της δε βλέπει να γίνεται πραγματικότητα. Αυτό όμως που προσέφεραν είναι το κίνητρο για προσωπική αλλαγή, ένα πάθος για ζωή βγάζοντας τη θηλιά από το λαιμό που σου βάζει με το ζόρι μια κοινωνία που αρέσκεται στο να εκμηδενίζει την ατομικότητα σου. Γιατί οι Have Heart δώσανε τροφή για σκέψη, δεν προσπάθησαν να επιβάλλουν την άποψη τους.
Στις 17 Οκτωβρίου 2010 δώσανε το τελευταίο show τους, μετά από 7 χρόνια ασταμάτητων tour και αφήνοντας στη δισκογραφία ένα demo,ένα EP και δυο δίσκους.To show το οποίο ηχογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε, κυκλοφορεί σήμερα από τη bridge 9 αφήνοντας πίσω ένα ντοκουμέντο για το πως ήταν τα live της μπάντας. Οι 120 περίπου τυχεροί που είχαν παραβρεθεί στο show που δώσανε στην Aθήνα (χάρη στο φίλο Δημήτρη που πρόλαβε να τους φέρει) στις 4 Δεκέμβρη του 2009, θα μείνουν για πάντα με την ανάμνηση. Στο τελευταίο live,λοιπόν, που δώσανε στο περίφημο Edgeday της Βοστόνης παίξανε 20 κομμάτια που κάλυπταν όλη τη σύντομη ( αλλά επιδραστική) ιστορία της μπάντας και στην οποία τα singalongs κυριαρχούν έναντι του Pat, μεταφέροντας έτσι όλη την ενέργεια και το πάθος του live.
Η σκηνή χρωστάει πολλά στους Have Heart και ο χρόνος θα είναι ο καλύτερος κριτής για τη σημασία και συμβολή τους στο σύγχρονο hardcore. Αναμφισβήτητα, πήγαν το hardcore των outspoken, 108, unbroken, in my eyes, ten yard fight ένα βήμα παραπέρα δίνοντας ένα σύγχρονο στίγμα. Για να μη μακρηγορώ άλλο, το 10.17.09 στα 48.36 λεπτά του θα σου δώσει μια γλυκόπικρη γεύση καθώς συνειδητοποιείς ότι δε θα σου δοθεί ποτέ ξανά η ευκαιρία να απολαύσεις τη μπάντα(και το πολυαναμενόμενο τελευταίο EP που επρόκειτο να κυκλοφορήσει στο τελευταίο show τους και δεν ηχογραφήθηκε ποτέ). Κατ΄ εμέ, αποτελούν μαζί με τους american nightmare και τους modern life is war την τριάδα που στιγμάτισε το hardcore των 00's. Συνεπώς, για μουσικούς/ιστορικούς λόγους το 10.17.09 ξέρετε ποιοι θα το εκτιμήσετε.
Y.Γ.: Tο κείμενο αφιερώνεται στους 5 πιο ευγενικούς ανθρώπους που έχω την τύχη να αποκαλώ φίλους.
