Έσκασε το πολυαναμενόμενο δεύτερο album των First Blood. Όλο λέμε “να ένα από τα καλύτερα album του 2010 και τέτοια”, ε αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με το καλύτερο ή μάλλον το πιο αντιπροσωπευτικό hardcore album της χρονιάς.Όταν είχε βγει το πρώτο τους πριν 4 χρόνια οι First Blood είχαν γίνει ήδη για πολλούς αγαπημένη μπάντα. Πάμε λοιπόν στο σήμερα. Μόνο και μόνο από το εξώφυλλο καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται να εκραγεί το κεφάλι του: ένας μπάτσος αντιμέτωπος με μία ολόκληρη πορεία και στο πανώ και κάτω μέρος αντίστοιχα να γράφει “when peaceful protest becomes impossible” “violent revolution becomes inevitable”.
Προχωράμε και στο περιεχόμενο. Έχουμε να κάνουμε με 16 τραγούδια φτιαγμένα ώστε ειτε ακούσεις ένα ειτε ολόκληρο το cd να θες να βγεις στους δρόμους και να ξεκινήσεις εξέγερση. Τα τραγούδια ακολουθούν beatdown μονοπάτια κυρίως αν και δε λείπουν τα oldschool-αδικα σημεία. Γενικά είναι μία μίξη όλων των μουσικών στοιχείων που χαρακτηρίζουν μία hardcore μπάντα με έμφαση στα beatdowns. Η φωνή βρίσκεται κάπου στη μέση και αυτή, ούτε σαν τις πιο βαριές beatdown μπάντες αλλά ούτε και σαν τις oldschool. Η μουσική και η φωνή στο album χρησιμοποιούνται για να τονιστεί το μήνυμα που θέλει να περάσει ο τραγουδιστής μέσω των στίχων.
Ας πιάσουμε τώρα και το τι λένε αυτά τα 16 τούμπανα τραγούδια. Οι στίχοι είναι τίγκα κοινωνικοπολιτικοί,όχι όμως το κλασσικό βαρετό που το κάθε τραγούδι λέει το ίδιο πράμα με διαφορετικές λέξεις. Ο τίτλος του κάθε κομματιού αποτελείται από μία και μόνο λέξη γύρω από την οποία περιστρέφονται και οι στίχοι του εκάστοτε κομματιού. Για παράδειγμα το occupation που μιλάει για την εισβολή των αμερικανών στη μέση ανατολή και τις συνθήκες που βιώνουν οι ντόπιοι υπο καθεστώς κατοχής. Με λίγα λόγια το album είναι στημένο προσεκτικά, με σκοπό να ξυπνήσει τον κόσμο για να αρχίσει να καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του. Οπότε προκαλεί τον κόσμο ειτε με το να τον κράζει όπως στα silence και enslaved ειτε με το να τους καλεί να ενωθούν και να αντίσταθουν στα ψέμματα και στον ηλίθιο τρόπο ζωής που κάποιοι προσπαθούν να μας επιβάλουν όπως στα resist,confront και enemy, ειτε απλά να ανοίξει τα μάτια και μυαλά ορισμένων στα fear, lies και fascism.
Ενώ πολλές μπάντες του συγκεκριμένου ήχου αναλώνονται αποκλειστικά σε στίχους του στυλ “γαμάμε και δέρνουμε”, οι First Blood επιλέγουν να διαδώσουν το σημαντικότερο μήνυμα όλων,αυτό της ελευθερίας. Και το λιγότερο που μπορεί να κάνει αυτό το cd είναι να καταλάβεις που βρίσκεσαι και να αναθεωρήσεις τον τρόπο ζωής σου. Αν δε σε αγγίξουν έστω και λίγο οι στίχοι του, τότε μάλλον έχεις αγκαλιάσει σφιχτά τις αλυσίδες σου (κλεμμένο από κάπου) και έχεις βρει το νόημα της ζωής σου στα πράγματα που σου έχουν περάσει αλλοι μέσα στο κεφάλι. Μόνο μη σου κάτσει καμιά στραβή και ψάχνεις να βρεις τι έκανες λάθος (στην ουσία όλα ακριβώς όπως σου είπαν τα έκανες,όλα “σωστά”…ή μήπως όχι?!).
Standout tracks: Detach, Armageddon II, Fascism
Link: First Blood on Myspace
